Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
Auteursrechtvrijna de wijse: Adam ons Vader wel, Oft, Ghenade ende vree, &c.FYn Susterken eerbaer,
Men vint gheschreven staen,
In die Schriftuere claer,
Wilt dit wel gaede slaen,
Hoe Israel is ghegaen,
Al uyt Egypten Lande,
Na des Heeren vermaen,
Om te doen Offerhande.
Reysden soo alle gaer,
Naer die Woestinne hoort,
Om den Heere aldaer,
Te dienen naer zijn woort,
Maer Pharo was verstoort,
Om dat sy hem ontgingen,
Volchde haer maer bleef versmoort,
Conde zijn quaet niet volbrengen.
Als dan songhen sy daer,
Den Heere een Lof-sanck,
Om dat hy hadde haer,
Verlost uyt groot bedwanck,
Maer het en leet niet lanck,
Sy murmereerden ten stonde,
Om den bitteren dranck,
Die niemant drincken en conde.
| |
[Folio N5r]
| |
Neempt een Boom God doen sey,
Tot Moysen op dat pas,
Hy die int t'water ley,
t'Wirt daer af soete ras,
Dat goet om drincken was,
Al naer Moyses ghewaghen,
Die menschen broos als gras,
Proeft Godt na zijn behagen.
Siet Suster delicaet,
Ghy zijt nu autentijck,
Ghegaen tot uwer baet,
Wt dat Egypten rijck,
Maer Satan vol practijck,
Is daerom seer verbolghen,
Compt als Pharo ghelijck,
V met zijn macht t'vervolgen.
In als waer dat hy can,
Soeckt u te slane doot.
En verschrickt u niet daer van,
Denckt hoe Israel was in noot,
Al door die Zee seer groot,
Leydese God des vrede,
Soo door Christus Bloet root,
Sijn verlost oock mede.
In dees' Woestinne hier,
En murmereert oock niet,
Weest altijt goeder tier,
Als ghy zijt int verdriet,
Als ghy t'water bitter siet,
En wilt u niet bedroeven,
Denck op dat is gheschiet,
Hoe Godt zijn Volck wil proeven.
| |
[Folio N5v]
| |
Nimmermeer murmereert,
Ghelijck als Israel,
Christum niet en temteert,
Maer wacht u daer van wel,
Gaet naer s' Heeren bevel,
Naer t'schoone lant ter deghen,
Wacht u van quaet opstel,
Dat ghy niet blijft onderwegen.
Keert oock niet metter hert,
Weder naer Epypten quaet,
Dat ghy niet ghestraeft en wert,
Maer altijt recht deure gaet,
Als Josue my verstaet,
Ende Calep te samen,
Die deur haer cloecke daet,
Int belofde Lant quamen.
En wilt niet walgen mee,
Vant hemels Broot seer goet,
Ghelijck Israel dee,
Soo ons die Schrift cont doet,
Die daer seyden onvroet,
Die walghe hebben wy cregen,
Dit broot is ons te soet,
Het staet ons heel tegen.
Nu merckt eens met verstant,
En spiegelt u hier an,
Godt haer een straffe sant,
Van veele slanghen dan,
Soo datter menich man,
Van die slanghen doot bleven,
Alsoo men mercken can,
In Nummero gheschreven.
| |
[Folio N6r]
| |
Voorwaer ghy hebt ontfaen,
Oock hemels Broot devijn,
En wilt het niet versmaen,
Noch moede daer van zijn,
Dat ghy in dees Woestijn,
Oock niet en wort ghebeeten.
Van slanghen vol fenijn,
Twelck zijn valsche Propheeten.
Aldus tot alder tijt,
Wacht u daer vooren seer,
En haut om u profijt,
Dat hemels broot in eer,
Twelck is Godts woort en leer,
Dat sommige versaken,
Sy en sullen nimmermeer,
Alsoo int lant gheraken.
Nimmer oock niemant,
En comme wy dat sy,
In het belofde lant,
Dan die Godt blyven by,
Daeromme seg ick u vry,
Dient Godt met herten en sinnen,
Dat ghy verstaet wel my,
t Belofde lant mocht winnen.
Want niemant daer gheraeckt,
Dan die vromelick strijen,
Hem selven gheheel versaeckt,
Neerstich die sonde mijen,
De die salt wel gheschien,
Die van nieus zijn herbooren,
Want tis om haer voorsien,
Godt heeftse uyt-vercooren.
| |
[Folio N6v]
| |
t Wert haer een groote vreucht,
By Christum excelent,
Maer die leeft in ondeucht,
En hem geen tijt en kent,
De die naeckt groot torment,
Veel pijne is haer voor handen,
Eeuwelijck sonder ent,
Sullen sy moeten branden.
Lieve Suster bedenckt,
Hoe sy werden onthaelt,
Die t'woort Gods niet en vol brenct
Die rechte bane faelt,
Loopen alsoo verdwaelt,
Willen niet zijn ghevonden,
Sy sullen werden betaelt,
Al met den loon der sonden.
Altijt goe soorghe draecht,
Dat ghy ontgaet dien loon,
En als een wijse Maecht,
Maeckt u inwendich schoon,
Wilt u ertsche Leden doon,
Dient Godt in een nieu leven,
V sal des levens croon,
Naer desen zijn ghegeven,
Ten baet al niet ghewis,
Alsmen met soo ghestelt,
In een nieu leven fris,
Anders voor Godt niet gelt,
Want die schrift die vertelt
Dat Boomen onvruchtbaerich,
Sullen werden ghevelt,
Om te branden vervaerich.
| |
[Folio N7r]
| |
Een Oorlof int slodt,
Hier uyt soo wil ick scheen,
En u bevelen Godt,
Dat hy u wil gheleen,
Hy is den rechten steen,
Wilt daer op vaste blyven,
Dat de winden groot noch cleen,
V daer niet af en dryven.
Door C. G. ☞ ☜ |
|