Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
Auteursrechtvrijop de wijse: Op u betrau ick Heere ghy zijt mijn toeverlate., &c.SEer hert grondelick ghepresen,
Och mijn lieve suster soet,
Wensche ick u in desen,
Ghenade ende vrede goet,
Van Godt onsen Vader vroet,
Door Christum zijnen lieven Sone
Dit gheeft u de volle vloet,
Een vaste hoop in u ghemoet,
Stercke liefde wil hy u tonen.
Aensiet doch suster by desen,
En wilt niet cleynmoedich zijn,
In uwen druck gheresen,
Want de Vrauwen, verstaet wel mijn
Is door het kinderbaren fijn,
Belooft in die schoone schrifture,
Die eewighe salicheyt,
In druck en swaren arbeyt,
Blijftse in de liefde tot alder uren.
Recht machmen oock wel weten,
| |
[Folio N7v]
| |
Dat een yeghelick fijn,
In de liefde is begrepen,
Want hier en baet geen heylich schijn
Paulus die segghet reyn,
En gaet hem selven oock verhalen,
Al ware hy ghemeyn,
Als een luydende Belle certeyn,
Sonder liefde het soude hem falen.
Kent en siet doch ghepresen,
Op dese leeringhe bloot,
Want hy seyt willet lesen,
Al hadde hy een gheloove soo groot,
Dat hy prophenteerde voort,
En met tongen der Engelen spraken
Ende der menschen hoort,
Heeft hy geen liefde tot inde doot,
Soo en can dat noch al niet maken.
Ende siet doch in desen,
Hoe dat de liefde gherinck,
Seer haestich can genesen.
Hoe leelick dat het stinckt,
Wie dat slechts niet en hinckt,
Noch in de liefde niet verdragen,
Want de liefde verstaet,
En denckt geen erch hoe dat het gaet
Sy can lyden ende verdragen.
Neempt altijt vroom uyt gelesen,
Die liefde tot een Gordel bant,
Met t' Sweert des Geest gepresen,
Al in uwe rechter hant,
TGheloove tot een onderpant,
Weest gheschoet sonder verdrieten,
| |
[Folio N8r]
| |
Met tEvangelis bescheyt,
En den Helm der Salicheyt,
Op u Hooft ghy sult die croone genieten.
Aensiet doch eens hoe schoone,
In die Schriftuere vroet,
En sorcht slechts niet mijn sone,
Want wy zijn wel arm ghenoucht,
Maer wy sullen spade en vrouch,
Veel goets hebben in dit wesen,
En wy Godt vreesen och,
De sonden myden doch,
Ende goet doen sonder vreesen.
Reinicht u noch meer en meere,
Alsoo ons die Schriftuere seyt claer,
En volcht doch vroom na den Heere
Soo ghy hem aen genomen hebt voorwaer,
Wandelt soo in reyne liefde daer,
In heylicheyt en gerechticheyt mede
By malcanderen een paer,
In ootmoedicheyt neempt u waer,
Soo sult ghy erven des hemels stede.
En mijn lieven Broeder verheven
Ende beminde Suster vry,
Inden Heere beseven,
Volcht de voet-stappen des Heeren bly,
Ick hoop oock sulcx tot allen ty,
Te leven inde vreese des Heeren,
Dat wy hier naer met vliet,
Mogen singen het nieu liet,
En by malcanderen triumpheeren.
Neempt doch in danck mijn simpel dichten,
Och mijn lieve vriendekens siet,
| |
[Folio N8v]
| |
Om mijn naesten daer me te stichten
Soo ist uyt reynder liefden geschiet,
En tot my selven oock met vliet,
Om te wandelen in de liefde gepresen,
Dat wy hier naer seer fijn,
Mogen drincken den nieuwen wijn,
En by den Heere in vreuchden wesen.
Stelt u vromelick om te strijden,
Mijn lieve vrienden al sonder vaer,
Soo sult ghy hier naer verblyden,
d'Eeuwighe croone des levens dragen claer,
Die hier het lichaem wagen swaer,
En blyven in de liefde reene,
Die sullen rusten hier naer,
By den Heere der Heeren daer,
Oorlof hier met vrienden gemeene.
De Croone ghenieten,
Sonder verdrieten.
☞ ☜ |
|