Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
AuteursrechtvrijOp de wijse: In de laetste ure, &c.REbecca die sprack,
Tot haren Man verheven,
Abrahams Soone Isack,
Wat sal my baten t'leven,
Ist dat Jacob mijn kindt,
Ga naar voetnoot+De dochters der Hethyten,
Als Esau bemindt,
Hoe sal ick dat verslijten.
Ga naar voetnoot+ Doen riep Isaac saen,
Jacob zijn ghebenedyde,
Heeft hem bevel ghedaen,
Ghy sult t'eenighen tijde,
Niet nemen een wijf,
Van Canaans dochters gheene,
Maer soeckt tot u gherijf,
In Mesopotanien eene.
Ga naar voetnoot+ Tot Bethuel gaet,
Ws moers Vader ydoone,
Laban ons vriendt verstaet,
Die heeft dochteren schoone,
| |
[Folio N2r]
| |
Neempt u daer een Huys-vrau,
In de vreese des Heeren,
Godt sal voor elcx aenschau.
V gheslachte vermeeren.
Naer dese woorden al, Ga naar voetnoot+
Is Jacob uyt ghetreden,
Reysd' over bergh en dal,
Met groote neersticheden,
Maer als hy quam by Lus,
Nae Moysis bedieden,
Heeft zijn ruste aldus,
Op 't velt moet gheschieden.
Hy nam eenen Steen, Ga naar voetnoot+
Ley dien tot zijnen Hoofde,
Ginck hem te slaepen bereen,
Den Heere hy vast gheloofde,
In zijnen slaep aldaer,
Sach hy een langhe Leere, Ga naar voetnoot+
En d'Enghelen Godts claer,
Clommen op tot den Heere,
Godt heeft zijn verbondt,
Aldaer willen verstercken,
Ick ben (sprack Godes mondt) Ga naar voetnoot+
Met v in allen percken,
Waer dat ghy henen gaet,
Wil ick u wel gheleyden,
Oock sal ick u saet,
Suyt ende Noort uyt breyden,
d'Steen daer hy op lach,
Heeft hy op gheheven,
Tot eens Teeckens verdrach, Ga naar voetnoot+
Van een huys Godts beseven,
| |
[Folio N2v]
| |
End' noemdet Bethel.
Dwelck Lus hier voor desen,
End' sprack met woorden snel,
De Heere is Godt ghepresen.
Jacob hief subyt,
Den voet op om te gane,
Oostwaert ter seluer tijt,
Ende daer vandt hy stane,
Een seer schoone Fonteyn,
En drie Kudden, der Schapen,
Met herderen int' pleyn,
Om haren nootdruft te rapen,
Ga naar voetnoot+ Jacob vraechde van,
Waer zijdy ghecomen,
Sy spraken uyt Haran,
Zijn wy sonder schromen,
Kendy dan Laban niet,
Den sone Nahors coene,
Jae wy, was haer bediet,
Is hy in goeden doene,
Ga naar voetnoot+ Het gaet hem wel,
Siet daer compt seer gheringhe,
Sijn dochter Raghel
Dat sy de Schapen bringe,
Al om te drincken hier,
Want wy moeten te same,
Den steen met machte schier,
Weeren vant' hol bequame.
Ga naar voetnoot+ Jacob die aensach,
Raghel soet van aenschijne,
Tradt toe sonder verdrach,
Weerde den steen met pijne,
| |
[Folio N3r]
| |
Drenckte de schapen sye,
Labans, soo hy meende,
Cussende Raghel blye,
Hief op zijn stem end' weende,
Jacob seyde tot haer, Ga naar voetnoot+
Ick ben ws vaders broeder,
Isaacx soon voorwaer,
Rebecca is mijn moeder,
Doen liep hy henen ras,
Ende seyt haeren vader,
Dat Jacob daer was,
Lijt zijns nootdrufts versader,
Doen Laban verstoet, Ga naar voetnoot+
Dat Jacob was voor handen,
Liep hem tegemoet,
Kust hem als den vaillianden,
Brocht hem ter deuren in,
Doen ginck Jacob ver tellen,
Sijner toecoemste sin,
E[...]ie oorsake stellen,
Mijn vader Isaac, Ga naar voetnoot+
Heeft my uyt-ghesonden,
Gheboodt my, ende sprack,
Dat ick tot gheenen stonden,
Gheen wijf soude nemen siet,
Van Canaans dochters cierich,
In mijn geslachte hy hiet,
My die begheeren vierich,
Laban sprack, wel aen,
Ghy zijt van mijnen beene,
Vleesch ende bloedt voortaen,
Dus en acht ick nie tcleene,
| |
[Folio N3v]
| |
Al zijt mijn Broeder ghy,
Saut ghy daerom by desen,
Om niet dienen my,
Seght, wat sal u loon wesen?
Ga naar voetnoot+ Ick sal om Raghel,
V jonste dochter sedich,
Doen al u bevel,
Seven jaren vredich,
t'Is beter dat icks' u,
Dan een ander toe biede,
Daerom soo blijft nu,
By my op dat gheschiede.
Ga naar voetnoot+ t Docht hem een weynich tijdt,
Te dienen met verstranghen,
Als hy met iolijdt,
Sand' zijnen loon ontfanghen,
Doen was hy met scha,
Van Laban seer bedrogen,
Want hy gaf hem Lea,
Die hadde swacke Oogen.
Ga naar voetnoot+ t'Was om Rachel schoon,
Dat ick diende ghehuldich,
Hoe gheeft ghy tot loon,
My niet, dat ghy zijt schuldich,
Ten is de ghewoonte niet,
Ga naar voetnoot+Sey Laban, van desen lande,
Dat men de jongste uyt biedt,
Voor d'audtste, twaer schande.
Ga naar voetnoot+ Haut dees' weke fris,
V by Lea beseven,
Ick sal u ghewis,
Dan oock Raghel geven,
| |
[Folio N4r]
| |
Voor ander seven Jaer,
Die ghy noch sult verbeyden,
En mijn Schapen all' gaer,
Langst den velde weyden.
Jacob dede soo, Ga naar voetnoot+
Laban hem leyde vooren,
Bleef by Lea vroo,
Dat hy Raghel vercooren,
Oock mochte ghecrijgen siet,
Diende hy vroech ende spade,
En verliet die Kudde niet.
Maer sloechse neerstich gade,
Broeders al die nu,
Geestich om Raghel dienen,
Neempt altijts voor u,
Christus woort ingienen, Ga naar voetnoot+
Ter werelt sult ghy druck,
Om mijnen name lyden,
Vervolch end' ongheluck, Ga naar voetnoot+
Naeckt u tot allen tijden.
By Raghel verstae,
Ick, dat eeuwighe rijcke,
By den druck, Lea, Ga naar voetnoot+
Die ons aen compt ghelijcke,
By die weke den tijdt, Ga naar voetnoot+
Die wy hier moeten leven,
Soo wie volstandich strijdt,
Die crijght Raghel verheven.
Oorlof cleyn end' groot,
Wy willen nu scheyden,
Volcht Jacob devoot, Ga naar voetnoot+
Wilt lijdtsamelick verbeyden,
| |
[Folio N4v]
| |
Ga naar voetnoot+Al ist dat uwen loon,
Vertoeft, hy sal haest comen,
Die wel dient s'leuens croon,
Crijcht hy tot zijner vromen,
Gheest die u bidt, Mat. 5-42.
☞ ☜ |
|