Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens
(1599)–Frans vander Straten de jongere–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Ghy die niet meer int Vleesch en zijt, &c.FYn moet ick u verclaren siet,
Des Menschen swaer verdriet,
Daerom dat hy verliet,
Godts Gebot hooch verheven,
Adams val die is gheschiet,
Hy cont ontwijcken niet,
Maer viel in s Doots verdriet,
Door hem comen wy al in sneven,
Bedorven groot en cleen,
Waren vry al gemeen,
Vanden Duyvel ghebonden,
Met ghebreken ende sonden.
Rechtvaerdichst ranck dit wel verstaet,
Is Godt over dat quaet,
Al onghehoorsaem daet,
Wie can dat oordeel Gods verdraghen,
Die Engelen dat verkeerde saet,
Moesten haers huys verlaet,
Lyden den groten smaet,
s Heeren straffe en sware plagen,
| |
[Folio A8v]
| |
Sijn die woorden onwaert,
Vanden Heere niet ghespaert,
Wilt nemen Exempel aen desen,
En volsterken een godsalich wesen.
Aen dese twee straffen gelijck,
Adams val beswaerlijck,
Der Engelen uyt Hemelrijck,
Sou ons billick oorsake gheven,
Van een Gods-vrese autentijck,
Gods Woort sonder afwijck,
Ghehoorsaem zijn publijck,
Vreesende oock ghelijcke sneven,
Die waerheyt wel acht slaen,
Daer op volstandich staen,
En hier aen leeren,
Volherden int werck des Heeren.
Noyt mensch mocht gerechtvaerdicht zijn,
Buyten Godts vrese fijn,
Die welcke als rechten wijn,
Purgiert dat sondich leven,
Dollende lusten quaet als fenijn,
Allen geveynsten schijn,
Der Sielen bitter als brijn,
Doet Gods vreese al begeven,
Sy werckt oprechte boet,
Naer Gods behagende wille goet,
Recht oeffenen op aerden,
Die gerechticheyt aenveerden.
Sijn die tijden onser onwetenheyt,
Deur Gods ghedoochsaemheyt,
Oversien met leytsaemheyt,
van alle quaet laet ons afkeren,
Want eenen dach heeft hy bereyt,
| |
[Folio B1r]
| |
Om met gherechticheyt,
t Oordeelen t'Aerdrijck breet,
En dat na zijn woorts leeren,
Hier om bidt om Ghenae,
Al eer dat wort te spae,
Gods goetheyt boven maten,
Laet ons verachten, noch verlaten.
Oeffent die godsalicheyt,
Sy is u toegheseyt,
In trauwe der waerheyt,
Alle wat u hier is van nooden,
Oock hier naer in eeuwicheyt,
Gheens dings behoeffelick,
Met hopen sulcx verbeyt,
Vlytich hebt acht op Gods geboden,
Van Christo voor u voorsien,
Bereyt tot allen tijen,
Ja wat God wil schencken,
Noyt herte en hevet connen dencken.
Ist dat wy so veel moyte doen,
Om elck naer tijts saysoen,
Naer ons beste bevroen,
Het lichaem te versorghen,
Waerom en zijn wy dan niet koen,
Ons Sielen te behoen,
Naer Christi versoen,
Onghewis is onsen morghen,
Onversiens daer van,
So vaert menighen Man,
Sorgt voor vele Daghen,
t'welck de Siele daer naer moet beclaghen.
Siende op die belooninge goet,
Socht Moyses wijs en vroet,
| |
[Folio B1v]
| |
Sijnder Sielen behoet,
Verlaten de rijckdom end eere,
Ende greep eenen vromen moet,
Hoe wel den Vlesche onsoet,
Versmaetheyt op hem loet,
Van Christum zijnen Heere,
Wie rusten wil ontfaen,
Moet van wellust afstaen,
En hier Godsalicheyt lyden,
Om hier naer eewich te verblyden.
Van de werelt sal u druck geschien,
Met smaet van alle lien,
Wt haer steden u gebien,
Maer u Siele connen sy niet deren,
Gehoorsaem wilt u in God voorsien,
In recht doen verblien,
Ghy cont niet bet' bedien,
Wie ist die u sulcx can weren,
Maer is des werelts liefde dijn,
Ghy moet Gods vyant zijn,
Wat van de werelt wort verheven,
Is een grauwel voor God beseven.
☞ ☜ |
|