Sommighe nieuwe schriftuerelicke liedekens

Een ander Liedt.

EEn Aventmael groot,
So ginck een Mensche maken,
Veel waren daer toe ghenoot,
Maer elck in zijne saken,
Sijn ontschult dat hy nam,
d'Welck als voor den Heere quam,
Sprack hy toornich en gram,
Geen van haer mijn Avontmael sal smaken.

Broeders die deelachtich zijt,

Des hemelschen roeps verheven,
Neemt waer met vlijt,
Den wel behagenden beseven,
Ons Vaders beluige jent,

[fol. A7v]

 

Christum onssen Heere bekent.

 

Ghetrauw end' excellent,

 

Als een Soon zijnen huyse gegeven,

 

Wiens huys seer vast,

 

Wy zijn naer Pauli ontfouden,

 

Ist dat wy onbelast,

 

In vryheyt die hoep behouden,

 

Als Gods Ghemeente doet,

 

Die hy door zijn eygen bloet,

 

Verworven heeft met oetmoet,

 

Sal onse liefde dan vercouden,

 

An onse herten gheraeckt,

 

Met Gods liefde ons eerst bewesen,

 

Verweckt ende vermaeckt,

 

Sijn wy ooc tot liefde mits desen,

 

Om met goede wercken claer,

 

Neerstich te zijn danckbaer,

 

Vast makende een-paer,

 

Onsen roep als uyt ghelesen.

 

Gheroepen ghewis,

 

Als een uytvercoren gheslachte,

 

Een heylich volck seer fris,

 

Gods eygendom groot van machte

 

Met vlyte maket bont,

 

Gods deuchden t aller stont,

 

Die u in zijn verbont,

 

Anneemt uyt den duysteren nachte.

 

Zijt ghy aenghenomen dan,

 

Totten overwonderlicken licht,

 

Bewijst u uyt God een Man,

 

Daer aen hem een ander sticht,

 

Als daer Gods Geest op rust,

 

Die in weldoen hebt u lust,

[fol. A8r]

 

Alle Menschen laster uyt-blust,

 

Dat sy God prysen in haren gerichte.

 

Prysen moeten wy Godt,

 

Die zijn ghenade by ons vermeere,

 

Die ons in zijn gebodt,

 

Bewaert heeft in zijn leere,

 

Daer t eeuwich leven in staet,

 

Is Gods gave mijn toeverlaet,

 

Zijn liefde is al ons baet,

 

Door Jesum onsen Heere Amen.