Le théâtre villageois en Flandre. Deel 1
(1881)–Edmond Vander Straeten–
AuteursrechtvrijC
| |
[pagina 283]
| |
Van een heydensche princesse,
Weirdig synde veel caresse,
Met naeme Euphemia,
Coninckx dochter van China.
2.
Sy begaf haer t'ondersoecken
's Coninckx haeren vaders boecken,
En naer wat vervlogen tydt,
Vondt sy daer den Maegden-stryd,
Die sy neirstigh ging doorlesen;
Daernaer wilde christen wesen,
En aenbidden Jesus Godt,
Wort in 't hof daerom bespodt.
3.
Haer moeder, de coninginne,
Tracht met neirstelycke sinne
Haer dochter dat te ontraen
Soo van Luna af te gaen;
Maer Euphemia vol eeren
Wilt g'heel stant tot Christus keeren;
Door een engel wort sy sterck
Te voltrecken dat goe werck.
4.
Door desen gasant des Heeren
Wort versterckt, comt haer te leeren
Dat's haer moet bereyden gaen
Om het doopsel te ontfaen.
Haeren vader dat dan hoorde,
Hem daeromme g'heel verstoorde,
Swoer sy sterven sal de doodt,
Of weer minnen Luna groodt.
| |
[pagina 284]
| |
5.
Hy stack haer in vangenisse,
By haer quam een stadts princesse,
Om haer alles oock t'ontraen;
Dog sy blyft stantvastig staen.
Den duyvel, oock als een heere,
Tracht die maegt ook weer te keere,
Dat haer nog veel min behaegt,
Door het cruys sy hem verjaegt.
6.
Haer vader, door 't commanderen,
Doet Euphemia compareren,
En siende haer vast gemoet,
Dese maegt onthalsen doet.
Den scherp-rechter meynd te slagen,
't Hooft van 't lichaem af te vaegen,
Maer Godts engel hield het sweirt,
Dat dees maeght bleef ongedeirt.
7.
Haere moeder, suster, broeder,
Quamen strackx tot haer behoeder.
En hebben te saem beraen
Dat sy uyt dat ryck souw gaen.
Eenen engel, hoog gepresen,
Heeft dees maegt den weg gewesen
Naer 't rooms keyserryck gewis,
Daer sy oock gecommen is.
8.
Den keyser, hoorende haer reden,
Heeft Euphemia gebeden
In syn hof te blyven daer,
En schryft strackx aen haeren vaer
| |
[pagina 285]
| |
Dat hy d'oorlog aen comt seggen,
Treckt oock sonder wederleggen
Rechte naer het China ryck,
Met syn leger macht gelyck.
9.
Commende in 's coninckx landen,
De legers elckaer aenranden,
Daer Elias wort gevaen,
En naer 't keyser-ryck moet gaen.
Als syn vrouw dit had vernomen,
Is naer 't keyser-ryck gekomen,
Om te bidden het rand-soen,
Daer niet aen en was te doen.
10.
Theodoor aenhoord de klachten
Ende coningins betrachten,
Seght dat hy hun vrede geeft,
Soo den coninck beter leeft,
En te saemen hun bekeeren,
't Waer christen geloove leeren,
En vrouw Luna af te gaen
Voor alle eeuwen te versmaen.
11.
's Coninckx vrouwe gaet dan spreken
Haeren man die was gesteken
In een echte vangenis;
Maer 't was al om niet gewis.
Den keyser, sonder tarderen,
Doet den coninck compareren,
En mits hy blyft obstinaet,
Wilt dat hy het leven laet.
| |
[pagina 286]
| |
12.
Den scherp-rechter, synde veirdig,
Comt Euphemia volherdig,
En sy hout het sweirt daer vast,
Eer haer vader wort verrast.
Hy comt daer den keyser groeten,
Valt oock neder voor syn voeten,
En haer vader doen bekeert,
Van syn kint 't geloove leert.
13.
Daerom sag men vorst en heeren
De gramschap in liefde keeren,
Want den keyser b'looft syn soon
Aen Euphemia tot loon;
Die alsdan quamen te trouwen,
En er volle bruyloft houwen,
Soo met sanck en snaer geklink:
't Scheen den hemel open gink.
14.
Ick die com nu tot d'acteuren,
Aen wie dat men conde speuren
Dat sy waeren wel geleert,
Waervoor sy nu syn geheert;
Men sag daer, sonder vervelen,
Elck syne partye spelen,
Dat een ieder was content
Om hun wercken pertinent.
15.
Als sy naer 't theater gongen,
't Scheen dat d'hemels open sprongen,
Door het lieffelyck geluyt
Van viole, bas en fluydt.
| |
[pagina 287]
| |
Men sag vindels, standaert swieren,
En oock vier trompetters tieren,
Met vier maegden op dat pas,
Dat oock g'heel plaisierig was.
16.
Men sag Nukerck triumpheren,
Overal seer wel tracteren,
By hun wiert er niet gespaert,
Dat hun maeckt g'heel ver vermaert.
't Was al eten ende drincken,
Ende glaesen weer vol schincken;
Nukerck was in vollen glans,
Onder hunnen Roosen-Crans.
17.
Men sag daer d'Audenaerdisten,
En veel ander rethoristen,
Commen om dit spel te sien,
Met wel duysent ander lien,
Soo van Schoorsse, Maerck en Kerckhem,
Melden, Leupegem en Berghem,
Sulsick, Ronsse, Quaremont,
Met veel prochiens van in 't rond.
18.
Oock nog veel van over Schelden,
Veel te veel om al te melden,
Die hun t'saemen gaeven d'heer,
Nochtans hunnen eersten keer,
Dat sy op 't theater quamen.
Niemant wil ick hier beschaemen,
Nog niemant wort geblameert,
Maer Nukerck dat triumpheert.
| |
[pagina 288]
| |
19.
Sy waeren eendrachtig alle,
Als een duyfken sonder galle;
G'hoorsaem aen den directeur,
Liefgetallig, soet van geur,
En oock vele eer bewysen;
Waerover sy syn te prysen,
Want al wat hun geseyt,
Deden sy met wys beleydt.
20.
Gy, liefhebbers, voor het leste,
Doet als Nukerck ook u beste;
Wilt u al eendrachtig spoen
Hun exempel naer te doen.
Wilt oock t'saemen van gelycken
De gehoorsaemheyt doet blycken;
Nog en spaert geen moeyt of kost,
Van Momus syd gy dan verlost.
21.
Hiermede soo wil ick sluyten,
En u lof niet voorder uytten;
Want door u te prysen saen,
Mocht uw glori t'hooge gaen.
Daerom wilt niet glorieren,
Want Godt can u haest verneren.
Blyft oodtmoedig al gelyck,
Soo wint gy het hemelryck.
Ul. d.w. dienaer, Joannes-Baptiste Signor, directeur, desen... september 1769. | |
[pagina 289]
| |
Hier is 't versochte liet, liefhebber t'uwen dienste,
Dat ick u niet en geef om loon, of eenig winste,
Maer uyt liefhebbery en goe genegentheyt.
Hebt gy nog iet vandoen, ten moet maer syn geseytGa naar voetnoot(1).
|
|