2465. Ieder vogel zingt zooals hij gebekt is,
d.i. ‘elke vogel zingt op zijne natuurlijke wijze; in toepassing op menschen, ieder spreekt of uit zich overeenkomstig zijn aard of den trap zijner beschaving’; Ndl. Wdb. IV, 393. Vgl. mlat. cantat avis quevis, sicut rostrum sibi crevit (Werner, 8); mnl. elc voghel singht soo hem den bec ghewassen is; Plantijn: Elck vogel singt soo hy gebeckt is, chasque oyseau chante ainsi qu'il est bechu; Goedthals, 58: elck vogelken singht also 't ghebeckt is, chascun oyseau desire sa nature et chante ce que nature luy a apris; Spreuken, 28: Hy calt als hem die nebbe ghewassen is; Anna Bijns, Refr. 13: Elc vogel singt nu, nadat hij gebect is; 51, 9: So den vogel gebect is, voorwaer so craeyt hij; Leuv. Bijdr. IV, 209; Sart. II, 6, 34; III, 3, 52; Spieghel, 279; V.d. Venne, 230: Yder Voghelken singht als het gebeckt is; Cats I, 524; Idinau, 17:
Elck vogheltken singht, soo t' is ghe-beckt.
Elck mensche spreckt, naer sijn ghevoelen.
Zydy wijs, u tonghe naer t' beste streckt:
Want een quae tonghe werckt wonder woelen.
In 't helsche vier en is gheen verkoelen.
De Brune, 358; Paffenrode, 221; Tuinman I, 6; Adagia, 23; 41; Halma, 151: Elke vogel zingt zoo als hij gebekt is, chaque oiseau