1373. Zoolang er leven is, is er hoop,
d.w.z. zoolang als een zieke nog leeft, is er hoop op beterschap; eene gedachte die de Romeinen uitdrukten door spes est dum anima est (Cicero) naast dum spiro spero, dat onze voorouders in de 16de eeuw weergaven door: Soo langhe alsser asem inden mensche is, isser hope aen, l'homme qui vit, n'est pas mort (Goedthals, 24). Zie verder Sartorius II, 4, 86: Soo langhe als men leeft, so langhe heeft men hoop; De Brune, 150:
Men hoopt zoo langh, hoe 't met ons staet,
Zoo langh in ons den azem gaet.
Tuinman II, 235: Zo lang' er noch leven is, is'er hope; Harreb. I, 332.