715. Zijn gooi gaan,
d.w.z. zijn gang gaan (o.a. Amst. 93). Het znw. gooi beteekent hier gang, vaart, weg (vgl. mnl. sire vaerde gaen en het ndl. zijns weegs gaan); het herinnert aan het intr. wkw. gooien dat spoeden, ijlen, voortsnellen beteekende en bij Kiliaen door festinare vertaald wordt. In Oost-Friesland zegt men ook an de gôi, er van door, op hol (van paarden), aan den zwier (van menschen); lât hem (lât de bûdel) an de gôi gân, laat hem rondom loopen, laat de boel naar den drommel loopen! 't geid al an de gôi, alles gaat verloren! Zie Ten Doornk. Koolman I, 657-658. Ook bij Molema, 130 b: goa dien gooi, ga uw' gang; hij gait zien gooi, hij gaat zijn scheeven gang; fri.: syn goai of syn swé gean.
Dikwijls wordt de uitdr. nog versterkt door goddelijk en zegt men ga je goddelijke gooi (of gang)! evenals ga je goddelijke driehoek!, syn. van ga je goffie (De Vries, 72). Zie Ndl. Wdb. V, 411.