Ruisend valt het graan

Het kleine veiligstaant.

Vergaren de grimmige wolken haar macht,
doorkruisen haar pijlen de donkere nacht,
ontworstlen de stormen van 't noorden hun band,
bezwijken de wouden, voor de eeuwen geplant?

Laat grimmige wolken zich scharen in 't perk,
laat vliegen de pijlen van 't kampende zwerk,
laat storten de wouden als 't noorden ontwaakt,
geen kommer die 't nederig hutje genaakt!

Staan bloedige helden van ere beroofd,
zien vorsten de glans van hun tronen gedoofd,
ontvaren de rijke met ijlende vlucht
de schatten daar angstig een wereld naar zucht?

Laat bloedige helden de lauwer ontstaan,
de glans van de zetel der vorsten vergaan
en vlieden de schatten daar 't alles om zwoegt:
wat heeft hij te zorgen die 't kleine genoegt!