Timbre de Cardone

[fol. ***3v]

Ode, Ter eeren vande Tragy-Comedie, Ghedaen door den Konstryken I.I. Starter.

VRye vriesche kloeke geesten,
Komt mal tzamen minst en meesten,
Om laurieren t'kloecke hooft,
Dat veel dichters glants berooft
Door zijn lieve Minne-lieden,
Door zijn Reden-ryx bedienen,
Door zijn zoete boerdery,
Die verdryft de fantasy,
Door bly-lacchende Comedy,
Of bebloede traan-Tragedy,
Door al wat zijn kloek breyn teelt,
Ende mildelyck ons deelt
Twelck zijn lessen om te leeren,
Die int Konsten dal verkeeren,
Trappen zijnt en lief gelok,
Tot het zoete Hoef-slaghs zok:
Tot Konstryken Myter-Berge,
Gaat hy ons altzamen tergen
Hy is klare Star-ter toog,
VVaar op elk Lief-hebber toog
Houdt om vinden d'Eeren-Haven,

[fol. ***4r]

 

Dichter dankbaar neemt zijn gaven

 

Ende schept daar in vermaak,

 

Volgt hem als een zeker baak,

 

VVilt daer by u werk af peilen,

 

G'lyk die, tmarber vocht bezeilen

 

Om te vlieden het verdool,

 

Op de Noord of Zuyder-Pool

 

Op bekende veile baken,

 

Vlytig hare gissing maken

 

Doet ook zoo, en met u vloet,

 

Volgt des flicker Star-ter nood.

 

Star-ter liefde van ons allen,

 

Laat u helder licht vry brallen

 

Rijst, rijst haastig op u hoogt,

 

Dat u elk met lust beoogt

 

En d'hoofd-slapen eerlyk cieren,

 

Met een krans van Olivieren

 

(Konst-Goddinnens groen geteel,)

 

Zittend op Musas Toneel

 

Int Banket van dry maal dry,

 

Zusters, die met Ambrosy

 

Ende Nectar t'allerstede,

 

Toeven die by hun Zoekt vrede.

OLIVIER zoekt vrede.