| |
| |
[Folio ***4v]
[fol. ***4v]
| |
Inhout des Spels.
DOn Timbre, Grave van Colisan, seer hoogh ghesien by den Coningh van Arragonien, hebbende een seer bloedighe slach in Cicilien, teghens de Franzoysen, gheslaghen, (die naemales wiert ghenaemt de Vesperen van Cicilien) en dat om de groote Moordt die daer onder de Franzoysen gheschiede, comt by gheval voor by het venster te lyden van Fenicie, een Eedele Iuffrou, Dochter van Lionato, oldt zijnde omtrent 15. Iaren, ende nochtans begaeft met alle volmaecktheden, die men in een sterflijck mensch sou connen vereyschen, het welcke den Grave so vierich heeft doen branden in haer minne, dat hy dach noch nacht gherusten con, hy gheen middelen siende om haer sijn minne t'ondecken (vermidts het in Cicilien gheen eerlijcke Dochter gheoorloft is, met eenich Mans persone spraecke te houden) maeckt kennisse met een Oude Vrouwe, die ghewoonlijck een huyse van de ghemelde Fenicie verkeerde, ende doet door haer soo met brieven, als Claechliedekens (want gheschencken dorst hy haer noch niet senden) aensoecken om | |
[Folio ***5r]
[fol. ***5r]
| |
haer wederminne te ghenieten, maer te vergheefs, want Fenicie hoe wel maer 15. Iaren oudt zijnde, hiel nochtans de eere soo vast in haer ghedachten, dat alle listicheden die de Graef door 'toude Wijf aenleyde, vruchtloos ende sonder eenighe nutticheden, ghebruyckt wierden, de Grave eyndelijck siende dat hy niet con verwerven. Overpeynsende de volmaecktheden harer deuchden, haer standtvastighe cuyscheyt, ende onverghelijckelijcke schoonheyt, wiert van zinne haer tot sijn Huysvrouwe te trouwen. Ende laet sulcx haren Vader door seker Edelman, synen vrient aen dienen, die 'tselve (seer verheucht zijnde) bewillicht, dit gheruchte verspreyde sich daetelijck door gantsch Messine, so dat het ter ooren quam van seeker Edelman, ghenaemt Gironde, ( die eerst nieuwelijcx van Castilien 'thuys quam) ende de ghemelde Fenicie grondelijck beminde, dese hem selven dus versteecken siende, meende te rasen, derhalven verghetende alle eere, redelijckheyt, ende trouwe, bedocht hoe hy twist mocht verwecken tusschende ghemelde Grave ende Fenicie, ende sont derhalven seecker panlicker nae de Grave toe, die onder 'tdecksel vande plicht dien hy de Grave schuldich was, hem wijs-maeckte dat de Dochter oneerlijck was, ende dat hy een vriendt hadde die soo dickmael by haer boeleerde als het hem gheliefde, daer by voeghende so de Grave hem beloven wilde, de gheluckighe liefde van sijn vriendt niet te melden, ende hem niet te beschadighen, dat hy hem leyden soude, daer hy 'tselfs sou moghen sien, de Grave seght het hem toe, ende laet hem ter plaetsen, hem vande Panlicker aenghewesen, op den bestemden tijdt vinden. Ondertussche, laet Gironde een van sijn Dienaers cleeden in Eedel- | |
[Folio ***5v]
[fol. ***5v]
| |
mans ghewaet, ende sendt hem, verselschapt met den Panlicker, ende eenighe ghewapende knechts, naer de bestemde plaets toe, twelck was een ghedeelte van Fenicies Huysinghen daer niemant in woonden, ende daer de Vensters vast nacht en dach open stonden 'tghemelde Gheselschap daer ter plaetse comende, liet de vermomden Eedelman, de Ledder rechten teghen de Vensters an, ende clom daer in, de Grave dit siende, ende wanende dat hy waerlijck by Fenicie inclom, gingh half woendende van gramschap wech ende stuyrden des anderen daeghs, den Eedelman dien hy te vooren ghebruyckt hadde om t'Houwelijck te maecken, ende liet den Vader aensegghen dat hy sijn Dochter niet begeerde, segghende dat het een loose Hoer was, daer by voeghende veel Claegh-redenen over haer ontrouwe, &c. 'tWelck de Dochter (haer ontschuldt wetende) soo ter herten nam dat sy meenichmael swijmde, ende nae veel clachten over de Heyloose valscheyt vande Grave, blijft sy al heel wech de Roep vanden Doodt Fenicie wordt door gantsch Cicilien verspreyt, doch ghebeurt het, terwijl de Moeder haer vermeende Dochter begon te wasschen, dat sy wat levens op haer herte voelt, ende doet derhalve so veel weer warme Doecken &c. Dat sy en de[el] weder tot haer selven comt, dit dus gheschiedt zijnde bestellen sy haer op 'tLandt, by haer Moey, ende laten niete min de Roep van haer Doodt daer volherden, begraven oock met groote pracht yet anders in haer plaetse, Gironde vernemende de Doodt van sijn Liefste, ende siende hem in sijn hope bedroghen, ghepijnicht van sijn gheweten, ontdeckt den Grave de gantsche Verradery, ende begeert dat hy, tot wraecke van sijn Liefste, hem wil doorsteecken, de Grave | |
[Folio ***6r]
[fol. ***6r]
| |
slaet het af, ende begeert dat hy met hem gaen sal nae de Vader, ende ontdecken hem naecktelijck hoe de saecke toeghegaen was, Gironde bewillicht het, gaet met hem, ende ontdeckt het de Vader, 't welck de goede oude Man hoorende, seer verblijdt zijnde, dat sijn Dochters onnooselheyt openbaer gheworden was, begeert van de Grave een bede, 'twort hem bewillicht, hy versoekckt van den Grave dat hy gheen Vrouwe, buyten sijn voorweten, ende bewillinghe soude trouwen, dit belooft hem de Grave, ende een wyle daer nae, gheleyt hy de Grave ter plaetsen daer Fenicie was, die nu door 'tverloop des tijds so verandert was, dat haer de Grave niet en con, de welcke (voldoende sijn beloften) haer trouwt, sonder te weten wie hy troude, eyndelijck, nae lange redenen ontdeckt hem de Vader hoe de saecke was toeghegaen, ende wie hy ghetrouwt hadde, 'twelck de Grave met groote verwonderingh aenhoorende, wort de vorighe droefheyt in groote blijdtschap verandert, ende Gironde trouwt Fenicies Suster.
FINIS.
|
|