Logo DBNL
Friesche lusthof (1966-1967)

Friesche lusthof

(1966-1967)–Jan Jansz. Starter–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

[79] Eer-Gaef,

op de Bruydlofts-Feest van Joncker Frederick van Inthiema, en Iuffrouw Helena Husemans.*

 
Onlanx gheleden doen ick 's Hemels blaeuwe boghen,1
 
Sagh cierlijck over al bepronckt met gulden ooghen,2
 
En dat de silv're Maen, de suster vande Son3
 
Haer dagh-gelijcke glans te geven eerst begon,
5
Heeft my het lieflijck we'er al lockende ghebeden,5
 
Om lanx de straten mijn een weynigh te vertreden.
 
Ick had niet langh ghegaan, of ick was metter haest7
 
Omcingeld van een Wolck, verwonderd en verbaesd,8
 
Den Hemel vol ghesternt, vol heldere cieraden,
10
Verwisselden zijn glans in duystere ghewaden.
 
Ick sagh vast om end' om, ick dacht wat droes is dit?11
 
Ben ick in Plutoos hol? 't is swarter hier als git.
 
Dit 's wis een tovery, waer in een groot ghevaer leyd.13
 
Het woord was nau gheseyd, of ick sagh weer een klaerheyd14
15
Reght midden inde Wolck, waer in Cupido stond,15
 
En lachten in syn vuyst met opghespalckten mond,16
 
En riep, staet, Starter staet, ghy sult hier een ghesichte17
 
Sien, daer ghy stof genoegh sult hebben van te dichten.18
 
Voort docht my dat ick sagh een treffelijck ghebou,19
20
Waer voor een Jonghman, gantsch bedoven in de rou20
 
Gingh wandelen, dien ick vast dees ghelijcke woorden,21
 
Met een benaude stem, vol suchten, spreken hoorden.
 
Ach! (seyd hy) lieve vrou, ghy pijn-banck van mijn hart!
 
Hoe langhe sal ick noch volherden inde smart?
25
Hoe kond ghy, o Goddin, dit vraegh ick, langher lyden25
 
Dat ick dus troosteloos verslijt mijn jonghe tyden?26
 
Terwijl al watter is, ja al wat adem heeft,
 
Sich tot de stille rust en tot de slaep begeeft.
 
Terwijl het schubbigh Vee, de Visschen in de stroomen,
30
De Dieren op het veld, de Vogels inde bomen,
 
De Byen in hun korf, de Mieren, ja al 't gheen,
 
Dat vanden Hemel oyt de gulde Son bescheen,
 
Neemt in de soete slaep syn opperste behaghen,33
 
Soo leyd u dienaer voor u dove deur te klaghen.34
35
Hier leyd hy uytghestreckt, hier leyd hy en beschreyd,
 
Sijn onbeloonde min, en u hertneckigheyd,
 
Hoe kan een sachte vrou soo groote wreedheyd toonen,
 
Of in soo schoonen borst, soo wreeden herte woonen?38
 
Hoe syt ghy teghens mijn, Goddinne, doch dus straf,39
40
Die u mijn leven langh daer toe gheen oorsaeck gaf?40
 
Ick heb u noyt misdaen, of ghy soud moeten mienen,41
 
Dat dat sou sijn gheschied door trouwelijck te dienen42
 
U, dien ick voor mijn heyl en mijn welvaren hou,43
 
En sonder wien ick niet een uyre leven sou,
45
Verhoord mijn doch in 't end, o voedsel van mijn leven!
 
Die my het selfde weer kond' nemen ofte gheven.46
 
Och! of ghy door een spleet, of door een venster saeghd,47
 
Het lijen van u vriend en hoorden hoe hy klaeghd,48
 
Misschien of u Goddin, mijn overdroeve woorden,49
50
Noch endelijcken tot barmhertigheyd bekoorden.50
 
Helena, lieve lief, 't is nu in 't derde Jaer
 
Dat ick u heb ghediend, ach! 't lyen is te swaer.
 
Soo veer daer nu een boogh, een proef-stuck vande trouwen,53
 
En de stantvastigheyd der minnaers tot hun vrouwen
55
[80] Was, g'lijck als in den tijd van Amadijs den Held,
 
Ick sou op 't hooghst daer als verwinner syn ghesteld,56
 
Ick min, ick min, ick min, en dat sonder ghenieten,
 
Ach! lieffelijcke lief, wien sou dat niet verdrieten?
 
Ghy sijt de Ster en 't wit daer mijn gheneghentheyd59
60
Sijn uyterst ooghen-merck alleen heeft op gheleyd.60
 
U liefde, lieve lief, door-dringht al mijn ghedachten,
 
En teeld in mijn ghemoed een drangh van bitt're klachten,62
 
Soo dat ick sorgh helaes! dat d'ende van mijn pijn,63
 
Niet dan de bitt're dood, sal noch ten laetsten zijn.64
65
Verdien ick 't sterven dan om dat ick u, Goddinne
 
Meer als mijn eyghen lijf en al de Wer'ld beminne?66
 
Mijn lyden, bitt're pijn, mijn druck is dat u vreughd?67
 
Ach! 'k hoop niet ghy u in mijn verdriet verheughd,
 
Kon ick u 't binnenste van mijn ghedachten toonen,
70
Daer soud ghy u, o lief, na 't leven in sien woonen,70
 
Daer soud ghy u dan sien, ick sweer u, dat ghewis
 
U liefde in mijn hert soo diep gheworteld is,
 
Datmen het selfde eer aen stucken van malcand'ren73
 
Sou scheuren, als u min daer uyt te doen verand'ren.74
75
Waer op Cupido, vriend, hoe klaeght ghy doch soo seer?
 
Wil u, u liefste niet, wat 's dat? men vinter meer,76
 
Veracht sy u ghebeen, wat wild ghy langer beyden,77
 
Volghd my, ick sal u naer een ander lief gheleyden.
 
Die haer in schoonheyd veer te boven gaet ghewis79
80
En beter oock als sy, u liefde waerdigh is.80
 
Waerop de Jonghman weer, o God, wat moogd ghy praten?81
 
Hoe soud'ick mijn Goddin, mijn Engel konen laten?82
 
Eer sou de gulde Son zijn schynen laten staen,83
 
Eer sou de diepe zee uyt drooghen en vergaen,
85
Eer sou de felle dood my scheyden van het leven,85
 
Als my, mijn waerde lief in 't minste doen begheven.86
 
Jae soo men noch op 't laest, als Charon in syn boot
 
Ons sielen over Stijx komt voeren naer ons dood,
 
Een yeder zijn Goddin kan vierigh weer beminnen,89
90
Ick sal het meer als oyt daer op een nieu beginnen.90
 
't Waer wel (sprack 't wicht) maer waer toe wild ghy langhe wachten91
 
Dewijl sy niet op u, noch u gheklagh wil achten,92
 
't Is geckheyd dat ghy mind die u niet minnen wil.
 
Waer op de Jonghman weer, ey stil Cupido stil,
95
Loflijcke dinghen daer soo veel aen is gheleghen,95
 
En worden niet dan door seer groote moyt verkreghen.96
 
Ick kan mijn Nimph soo seer niet dienen, of ick gis
 
Dat sy noch thien-mael meer van diensten waerdigh is.98
 
En of sy voor een tijd versmaet al mijn ghebeden,99
100
Dat wijt ick anders niet als mijn onwaerdigheden.100
 
Wel is sy dan soo schoon? Wat vraeghd ghy 't? 't is een vrou
 
Te nobel dat een mensch daer op verlieven sou.102
 
De schoonheyd al te saem magh ick vryhertigh roemen,103
 
In haer te zijn vergaerd die men sou konnen noemen,
105
Men zegt dat Zeuxis, die de wijtberoemste Geest
 
Is inde schilder-konst van synen tijd gheweest,
 
Doen hy Junonem sou in haer vergulde Tenten
 
Gantsch loflijck beelden uyt voor die van Agrigenten,108
 
De dochters al te saem, dier waren in de Stadt109
110
Geen uytgesonderd, heeft gants naeckt voor hem ghehad,110
 
Wt welck hy vijf van d'alderschoonste heeft verkoren,111
 
Tot dienste van het werck het welck hy hadde voren,112
 
En uyt dees vijf heeft hy van elcx het schoonst ghedeeld113
 
Ghenomen, om alsoo te maken 't brave beeld.114
115
Maer had hy mijn Goddin, mijn Son, ghesien na 't leven,115
 
Hy had by haer alleen, niet by de vijf ghebleven.116
 
Soo veer Helena daer gantsch Grieckenland van roemd,117
 
En haer de schoonste boven alle schoonen noemd,
 
In 't minsten waerdigh was te worden vergheleken,119
120
By dees Helena soo, soo wast een moedigh teken120
 
Van Hector, dat hy sey, siet daer d'uytheemsche vrou,
 
Daermen thien ander jaer noch krijgh om voeren sou.122
 
Och! dat de liefde van d'uytmuntende Goddinne,
 
Met loutere gheweld van wapens waer te winnen!
125
Gheen toght en sou soo swaer my vallen, of ick sou
 
My stellen in 't ghevaer ter liefde van mijn vrou.126
 
Want s'is in als volmaeckt, men kan geen deughd versieren127
 
Of s'is daer met op 't hooghst begaefd in haer manieren;128
 
Haer overbrave Gheest word loffelijck ghevoed,129
130
Sy heeft een Coninx hert, een Princelijck ghemoed,130
 
S'is Goddelijck vercierd met treffelijcke seden,131
 
En wat welspreeckentheyd in 't kav'len van haer reden,132
 
Wat spits-vinnigh vernuft, daer dapper veel aenhanght,133
 
Wat wijsheyd, wat verstand, wat deftigheyd belanght,134
135
[81] Verdient mijn waerde Vrouw (en dat met alder eeren)
 
Een Coningrijck dat groot van macht is te regeeren.
 
Seyd yemand dat is wind, en tegen re'en, want hoe?137
 
Het heerschen komt de Mans, en niet de Vrouwen toe.
 
Ick segg, dat ick wel graegh wist, waerom dat de Vrouwen
140
Soo wel niet als de Mans een Land regieren souwen?140
 
Heeft niet Elisabeth ruym veertigh Jaer gemand,141
 
En loffelyck bestuurt het moedigh Engeland?142
 
Wat schort de Vrouwen doch? manhaftige gedachten?
 
O neen! Astiages, doen hy met al syn krachten
145
Der Persen heyr aen-greep, en haer soo fel bestreed,145
 
Dat hy hun, gansch vertsaegd, al t'samen vluchten deed.
 
Doe sprongen voor den dagh haer Moeders en haer Wyven,147
 
En riepen: Mannen staet, waer Donder wild ghy blyven?148
 
Keerd weder na de stryd. De mannen bleven staen,
150
En sagen gantsch bedruckt haer trotse Wyven aen.150
 
Wat deed dit Vrouw-volck doen? sy heften op haer kleeren,151
 
En riepen: wild ghy dan niet na de strijd toe keeren,
 
Kom vlucht hier inde buyck, kom vlucht hier in het lyf,
 
Een yeder van syn Moe'r, een yeder van syn Wijf.
155
De Mannen, doen sy dese moedigheyd aensagen,155
 
Bestonden flucx de krygh weer op een nieu te wagen.156
 
Sy togen ijligh heen, en met een groot geschreeuw,157
 
Greep elck de Vyand aen, en vocht gelijck een Leeuw,
 
So dat sy, soo verbaest, Astiagem besprongen,159
160
Dat winnende de strijd, sy hem in 't eynde vongen.160
 
Mijn moedige Princes, gesproten uyt den stam,161
 
Daer noyt yet anders uyt als vrome Helden quam,162
 
So veer sy inde tyd der trotsche Amazonen,
 
Daer Hercules syn macht nau dorste tegen tonen,
165
Geleeft had, och sy had door haer grootmoedigheyd165
 
Den alder-grootsten roem van allen in geleyd.166
 
Waer op Cupido, wel, ghy hebt u ionge leven
 
Tot huyden op den dagh, oock tot de krygh begeven,168
 
En over al betoond u groote moedigheyd,
170
Dus is het tegen re'en, dat u, u lief ontseyd,170
 
So veer als ick u twee te samen kon geleyden,
 
Daer wies verseker een Achilles uyt u beyden,172
 
Dus steld u hart gerust: ick vliegh terstond by haer,173
 
En eer ick weder kom soo is het Hijlyck klaer.174
175
Och! (sprack de Jongman) so ghy by mijn lief wild vliegen,
 
En soecken haer in slaep met myne min te wiegen,
 
Geeft haer te kennen doch (komt het u inden sin)177
 
Hoe trouwelijck en hoe stantvastigh ick haer min.
 
En schenckt haer voort dit Lied, 't welck ick voor alle dingen,179
180
U noch voor u vertreck eens moet te voren singen.180

Vorige Volgende