Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen
(1681)–Claes Stapel–
AuteursrechtvrijStem: Courant labaer:1. BEschou, o domme jonge jeugd,
Des leevens snelle onder-gang en broosheid,
Die gy vergeet door achteloosheid,
En 't pleegen, dan des Weerelds yd'le vreugd.
Beschou hoe snel het leeven schiet,
Gelijk een stroom die van de hoogte vliet
Tot in de laagte, daarze komt te rusten;
Zoo 't leeven me'e
Schoon vol van lusten,
En van 's Weerelds vre'e.
2. d' Ervaaring strekt ons zelfs een tuig'
Hoe dat een volle oogst van doode lijken,
| |
[pagina 638]
| |
Gemaid zijn in verscheide wijken;
Wie word in 't hert daar door niet over-tuigd?
In volle bloey en jonge kracht
Word meenig 't leeven in de naare nacht
Benoomen, schoon hy fris, kloek en gezond is:
't Gebeurd zoo dik,
Dat 't elk kond is,
Doch 't baard weinig schrik.
3. Noch edel bloed noch hooge staat,
Noch groote rijkdom geeft iets tot verschooning,
Geen onder-zaat of heerschend Kooning,
Geen schoone le'en, noch kloek en wijs gelaat
En maakt ons van dit nood-lot vry,
Schoon d' een in jaaren, d' ander loopt verby,
't Eind is de dood van zijn on-zeeker leeven,
Die dik-maals doet
't Hert angstig beeven,
Als men scheiden moet.
4. O! zalig dan de Mensch, die hier
Zijn leevens eind' gestaadig heeft voor oogen,
En daar uit kracht'lijk word bewoogen
De deugd te minnen, om wanneer hy hier
Word wech-gerukt, d' on-sterflijkheid
't Om-helzen, door een goe' verzeekerdheid
Gegrond, op een trou-hertig deugds bewand'len,
Zoo deugd hier 't wit
Is van zijn hand'len,
't Hert dan rust bezit.
L.T. |
|