Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

[p. 636]

Nietigheid van 's Menschen leeven.

Stemme: Nerea schoonste van uw gebuuren.

1. O Ieuchd, die cierlijk schijnt te groejen,

En vloejen als een bloeme-krans;

Denk dat de Heer haast kan af-snoejen,

Uit-roejen al uw schoonheids glans.

2. Gelijk een schaa'uw vervliegt ons leeven,

De welk niet duurd een lange tijd,

Maar wort zeer snel als kaf verdreeven,

Al zoo gy ook gans nietig zijt.

3. Staat u de Weereld moy voor oogen,

Dunkt z' u te weezen gray en schoon,

Door schijn en waan word gy bedroogen,

Naa deez klein vreugd naakt haar quaad loon.

4. Als d' Geest hier 't lichaam heeft verlaaten,

Merk toch, wat was, wat is, wat zel

Dan al de hoog-moed moogen baaten?

Niet niet, dan om te gaan in d' hel.

5. Zeg in uw hert zoud' ik verzuimen

Mijns ziels welvaard om vals vermaak?

Neen, neen, weg van by 't zondig sluimen

Ik zoek al een veel beeter zaak.

6. Ey! wat verheft hem toch den mensche,

Wat laat hem 't slijk en aard voor-staan

Al schijnt hy t' hebben hier naa wenschte,

Ach 't is met hem zoo haast gedaan.

7. By gras, bloem wind, rook, damp geleeken,

By hoy de Mensch gemaald word of;

[p. 637]

 

Zoo schielijk is onz tijd verstreeken,

 

Dan keert men we'er tot asch en stof.

 

8. Dies wild een weinig liever lijden

 

Hier in dit jammer traanen-dal.

 

Zoo zult gy namaals we'er verblijden,

 

Daar niet dan eeuw'ge vreugd zijn al.

 

9. Vreugd zal daar dan volmaakt'lijk weezen,

 

Die in geen s' Menschs vernuft en daald;

 

Dus haakt met lust en vlijt naa deezen,

 

Waar door gy d' beste prijs behaald.

 

10. Stel uw kort tijdjen aan te vooren

 

Eer 't is te laat, jeuchd, naa Gods woord.

 

Op dat, kom hier gy uit-verkooren,

 

Deez stem van u mag zijn gehoord.

          J.F.S.