Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

Geestelijk verlangen van Christus Bruid.

Stemme: Psalm 38. en 61. Ofte: Poliphemus aan de strande.

1. IK, door liefde gants ontsteeken,

Koom nu smeeken,

Hem die mijne ziel bemind.
't Is mijn vriend zoo over-schoone,

't Is Gods Zoone,

Daar in zy genoegen vind.

2. Gy, door kragt uws Geestes woorden,

My bekoorde,

Dat ik my U over-gaf.
Och ik was ter dood verweezen,

'k Ben verreezen

Door U uit des zondes graf.

2. Toen Gy my van nieuws woud geeven

Kragt ten leeven,

Dwong tot U mijn hert en zin.
Toen wierd ik ont-last van schroomen,

Want vol-koomen

Swoerd Gy my uw trouwe min.

4. Want in U ik, mijn beminde!

Alles vinde

't Geen tot rust en vreede diend.
'k Weet ik ben u liefd niet waardig;

Gy goed-aardig

[p. 268]

 

Hebt my uwe gunst verliend.

 

5. Och hoe lang zal ik hier swerven,

 

En U derven,

 

Zonder U mijn God te zien,

 

Mijne ziel, zoo vaak verschooven,

 

Wil naa booven,

 

Zoo zy konde, by U vli'en

 

6. Gy zijt al-tijd in mijn herte;

 

Tot mijn smerte

 

Zie ik staadig naa U om.

 

Och mogt ik tot mijn vermaaken

 

By U raaken,

 

Iesus Heer mijn Bruidegom!

 

7. Heer vergeef d' onlijdzaamheeden,

 

Want om reeden,

 

Dat ik ben door liefde krank,

 

Komt my goe geduld 't ontbreeken,

 

't Is een teeken,

 

Dat ik hier leef in bedwank.

 

8. Ik gaa vast mijn daagen tellen,

 

En my quellen,

 

Om dat Gy zoo lang verbeid;

 

Wanneer zal ik bruiloft houwen,

 

En U trouwen?

 

Och mijn ziel van liefde schreid!

 

9. Als ik 's smorgens koom t' ontwaaken,

 

Denk ik vaaken,

 

Och was dit mijn laaste dag!

 

Dat ik mogte zaalig sterven

 

En verwerven

 

't Einde van mijn droef geklag.

 

10. Als den dagh we'er is verdweenen,

 

Droevig weenen

 

Moet dan mijn beklemde hert,

[p. 269]

 

Om dat weeder nieuwe zonden

 

Mijn ziel wonden,

 

En aan-doen een groote smert.

 

11. Mijn ziel kan geen vreede vinden,

 

Mijn beminde!

 

Eer zy die van U ontfangt.

 

Och hoe dikmaal in der nagten

 

Doet zy klagten,

 

Om dat zy naa U verlangd.

 

12. Voel ik zom-tijds swakkigheeden

 

In mijn leeden

 

Ziekte, krankheid, ofte pijn,

 

Ik denk vroolijk zonder schroomen

 

Nu zal koomen

 

Tot mijn troost mijn medecijn.

 

13. Ik en wil my niet ont-stellen,

 

Of my quellen

 

Voor zijn schrikkelijk gelaat:

 

't Graf en is voor my niet duister,

 

Want zijn luister

 

En zijn glans ten Heemel gaat.

 

14. Daar zal 't lichaam veilig rusten

 

Als met lusten

 

Mijne ziel ten Heemel stiegd

 

Als de vreugd, komt in mijn zinnen

 

't Schijnt van binnen

 

Of mijn ziel al op-waards vliegd.

          J.C.W.