Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

Hert-sterking, teegens de bespotting des Weerelds.

Stemme: Wel op ik gaa ter Jagt. Of:
't Windeken daar het bos af drild.

1. DIe hier op het deugden pad
Gaan wil naa des Heemels Stad,
Moet ter deegen // Over-weegen,
Dat hy veel schimps moet ontfa'en,
En door druk ten Heemel gaan.

[p. 184]

 

2. 's Heemels weg is nau en net,

 

En ter zijden ook bezet

 

Met veel smadders // Booze adders,

 

Die de vroomen steeken steeds,

 

Met haar' tongen doen veel leeds.

 

3. Zoo lang als de mensch zig stil

 

Met de Weereld voegen wil,

 

Haar gelikken // En zig schikken

 

Tot bedrijf van alle quaad,

 

Word hy van haar niet gehaat.

 

4. Maar zoo haast men zig af-scheid,

 

En de aardze ydelheid

 

Niet wil pleegen // Maar zig teegen

 

Haare boosheid zet, en kant,

 

Is men tot een schimp in 't Land.

 

5. En ook ijder een die zal

 

Teegens hem zijn bitt're gal

 

Steed's uit braaken // En hem maaken

 

Tot een doele-wit van spot,

 

Dat is hier der vroomen lot.

 

6. Heel vloeden zal den draak

 

Teegens haar, niet groot vermaak,

 

Dan uit-spouwen // En benouwen,

 

Met veel zmaads aan alle kant;

 

Dit 's de weg naa 't vaader-land.

 

7. Maar ik stoot my daar niet aan,

 

Iesus is my voor-gegaan,

 

'k Zal hem volgen // onverbolgen

 

In versmaadheid en verdriet,

 

't Agt des Weerelds smaadheid niet.

 

8. Als ik maar voor Iesus lij,

 

't Zy wat smaadheid dat het zy

 

'k Ben bewoogen // Te gedoogen,

 

't Zy dan goed of quaad gerugt.

[p. 185]

 

Ik ben daar voor niet bedugt.

 

9. Maar ik houd' het voor een eer,

 

Dat ik hier voor mijnen Heer

 

Alle quaadheid // Vuile smaadheid,

 

Lijden mag, ik agt dien hoon

 

Als een paarel aan mijn kroon.

 

10. En het baard in my veel vreugd,

 

Zoo wanneer my om de deugd,

 

Die zerpenten // Instrumenten,

 

Van de Sathan toornig zijn,

 

En uit-spuuwen haar fenijn.

 

11. Want dat my de Weereld haat,

 

En my om het wel-doen smaad,

 

Hier uit weet ik // En af-meet ik,

 

Dat de Geest der heerlijkheid

 

Op my rust in eeuwigheid.

 

12. Zaalig is die mensch, voor-waar!

 

Die veel smaadheid voor en naar

 

Komt te lijden // Met verblijden,

 

Een uit-vaagzel is geagt,

 

Als men maar de deugd betragt.

 

13. Al die smaadheid, die men lijd,

 

Is maar voor een korten tijd,

 

't Is een blikje // Maar een snikje,

 

By die eeuw'ge heerlijkheid,

 

Die ons God heeft toe-bereid.

          J.K.