Vrouwelick cieraet van Sint' Agnes versmaedt
(1622)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 101]
| |
Achtste Gedicht.Twaelfde, ende laetste Reden; genomen uitte waerdigheid des Tempels. Daer toe wel den meesten uitgang streckende is van Een Christen Vrouw, 'tsi om 'twoord Goods te hooren, 'tsi om haer Gebed te spreecken. Ende dat noch 'teen noch 'tander over een en komt mette pompeuse Dragten. Item hoe zich de Eerzuchtighe menschen hier plegen te liden en te miden in Spiis ende kledinge voor de hoop van een korte ende verganckelicke hoogheid. VVat overzulcks een Gelovig mensch wel behoordt te doen in't periickel vande Eeuwigheid.
VOort lest een Christen Maegd (let wel op deze re'en)Ga naar margenoot+
En heeft oock geen waerom haer cierelick te kle'en:
Naedien haer meeste gaen, haer komen, end' haer keren
Te gender plaets zoo zeer is als in 'thuis des Heeren.
Om daer of met aendacht te hooren nae Goods wet,
Of zeecker voort Autaer te storten haer gebed.
Neemt een van tween; maer weet dat zi tot geen van beiden
Heeft oorzaeck om haer kleed opzigtig te bereiden:
Want van de hooge Stoel werdt haer geboden maet
In alles, maer bi naem te houde int gewaed;
Met aengedreigde straf, zulcks ick u nu te vooren,
Naer dat mi diickwils is geleerdt, heb laten hooren.
Wie nu die hier zich zelfs alwillens zoo vergeet
Dat hi aen Godes Tolck een oorzaeck om ziin leed
Te zeggen geven wil? Voorwaer daer siin geen menschen
Die in zoo open plaets beschaemtheid kunnen wenschen.
Wat oock het bidden roerdt, 'tis al te zeer bekendt
Dat een hovaerdig kleed al meer de bister schendt,
Dan haer wel een doziin kan baten van gebeden.
Ze hinderdt de Gemeent (dit is de eene reden)
Die in de pomperi van haer vercierdt gezigt,
Hier d'eene werdt bedrouft, daer d'andere onsticht.Ga naar margenoot+
En hoe en zouze niet? ter wiil daer in komt treden
Een diemen aent gewaed van d'opgetoide leden
Veel eer vermoeijen zou te dansen naer een bed
Des Bruilofs, als met rouw te spoeijen naer tgebed.
Ellendig Creatuir wat doedt in den Tempel?
Ghi schendt met uw gezigt gh' onsticht met uw exempel
| |
[pagina 102]
| |
Ga naar margenoot+Dit is des Heeren huis, dit is de woning Goods.
Waer toe hier zoo onkuisch waerom met zoo veel bloots,
Tot wellust van't gebouft, en hartzweer vande vromen
Tot aen den hooren toe van Goods Autaer gekomen?
Men bidt hier, dat ghiit weet, en meindt het geen Tonneel
Te wezen daermen speeldt, en acht het geen bordeel,
Of immers geen Salet daer Venus u met kransen
Van Myrthus naer het bed van Hymen zal doen dansen.
Neen zulcks en valt hier niet: men stort hier maer gebeen.
En hebdi des geen zin, zoo gaet terstond weer heen,
Eer u de geessel Goods met recht daer uit komt driven.
LegtGa naar margenootg af al dit geblick, ist dat ghi hier wilt bliven:
Want die ghi hier aenroupt, is wilen aen een hout
Gesturven naeckt en bloot. En meint g'hem dan met goud
Te brengen immermeer tot Aflaet van uw zonden?
Helas onzalig wigt! ghi dubbeldt eer de ponden
Van uw verdiende boet, tot noch veel zwaerder roe.
OfGa naar margenooth zeecker vindii't goed zoo gaet noch efter toe,
Om Goods verbolgen hand te bet van u te weren,
En vougt biit Vermiglioen van uw Scherlaecke kleeren
De lickpot, op dat ghi toch blozend siit gewangt.
Vergeet uw haer-priem niet, maer schict dat daer aenhangt
Een Parel dier van priis. Draegt zorg oock dat uw tanden
Geviildt, en niettemin de nagels van uw handen
Wel net gewreven siin met izerachtig stof.
Maer op dat ghi de mond noch bet tot Godes lof
Te roeren siit bequaem, zoo past voor alle zaecken,
V in de bliidste stoof voor heenen te vermaken.
Verdubbeldt de provand, drinckt van den besten wiin
Die Creta heeft getondt; ten kan niet minder siin.
Zeindt om het vetste vleesch, eet liisters, slacht fazaenen.
End' of dan bi geval u iemand quam te maenen.
Of vragen: O vrindin waer toe al dit gelaet?
Zoo zegt hem: 'K heb den Heer vertorendt door misdaed,
Daer med' Ick heb verdiendt een eeuwigheidt van dagen
Den ongebluschten brandt vant helsche vier te dragen.
| |
[pagina 103]
| |
Hier over ben ick nu beanckst, geliick ghi ziet.
Maer op dat godes hand mi komt te straffen niet,
Zoo ben ick met de stand van wangen en kapproenen
Ziin goddelick gerecht vast bezig te versoenen.
Ghi hoordt wel aen miin reen, veel bet als aen uw daed,
Zottin, dat ick bespot uw opgepronckt cieraet.
'tIs zoo 'k heb groot geliick: Ziet eens, en wilt u schaemen,Ga naar margenoot+
Met wat ontsteecke zucht men hier nae d'iele naemen
Van Praetor of Tribuin, of Burgemeester tracht.
Hoe looptmen om den tuin? hoe staetmen op de wacht
Hoe laetmen ziin gemack? hoe gaetmen cortizeren?
Men ziet ze dag aen dag veranderen van kleeren,
Aen trecken huiden dees' en morgen die Levrei,
Nae dat de verwen siin van die ze met gevlei
Verzoucken totte gunst van haer Request te krigen.
Ist datmen hen bespot, men hoordt haer 'tleed verzwigen:
End' als hen maer ontmoet de minste van den Raed,
Hoe tasten z'aen den hoed? hoe wiicken ze de straet
Tot inde gooten toe? daer siin geen naeste vrinden
Daer z'op de bliidste feest hen durven laten vinden.
Maer, recht als of hen schier waer vier en nat ontzeidt,
Ten dienst van 'sPrincen hof al even zeer bereidt.
Voorwaer te groten hoop van willige verdrieten
Om slechts een Jaertjen tiids de schaduw te genieten
Van een gevende eer die hier zoo rasch vervliegt?
Of van een losse vreug, die hen zoo licht bedriegt?
Indien men dan te hoof de Roeden ende Bilen
Zoo met gemeen verzwiim van kost en kleed ziet ghilen,
En ist dan niet wel reen, dat haer een dienstmaegd Goods,
Terwiil dat haer de kans des levens en des doods
Noch in de weegschaal waegdt, voor d'eeuwigheid der dagen
Vervorderdt om te doen, gewaerdigt om te dragen
Het geen de staetsche pracht te dragen is te vreen
Voor een zoo korten tiid?
|
|