Vrouwelick cieraet van Sint' Agnes versmaedt
(1622)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijTwede Ghedicht.De Maged ontzeidt het verzochte Huwelick, als eene die nu voor heenen, van Edelder gevriidt, ende aen Schoonder, verlooft is. VVeigerdt niettemin het Aengebode kleed, overmids dat de Nederigheid van het heure haer Bruidegom behaegelicker is. VVaer op Madame de Maged naeder en Curieuselicker afvraegdt de Redenen van haer sober Gewaed, ende de versmaede Cieraetten, teghens den gemeinen Aerd van Andere Vrouwen. Agnes andwoord haer van stuck te stuck. Ende eerstelick dat het Cieraet ondienstig is zoo voor Schoonen als voor leelic- | |
[pagina 79]
| |
ken. Item hoe de Cieraetten bi de VVeten van Lacedemonien geen andere Vrouwen als Hoeren, toegelaten en waeren. Ende Eindtelick hoe Claudia de Vestale Maged, zonder eenige Schuld van misdaed, alleen om haer Cieraets wille de faem verloren, ende in liden gekomen is.
Dus zi. Maer Goods vrindinn': Ick bidd' u Edel Vrouw,
Dat gh'u voordaen toch speendt van mi zoo groten rouw
Te doen, geliick ghi doedt, als ghi met uw vermaenen
Mi 'tpad tot het verbond des Huw'licks zouckt te baenen.
Ghi hebt mi nu hier van gesproken menigmael,
End' ick hebb u daer op weer t'elcken zulcken tael
Geandwoordt, dat ghi mi voordaen met goede rede
Van diergeliick verzouck te laten hoordt in vrede.
'Ken wil uw' Brugom niet. Dit is miin andwoord weer.
Hi si wie dat hi si, Ick danck hem van de eer
Die hi mi schiindt te doen verzouckende te Wive.
Maer wel met meerder danck zal hi mi laten bliven
Hier naemaels ongemoeidt. Ei lieve! bidt hem dat.
Hoe hoog ziin Stam gegroeidt, hoe dier ziin gulde Schat
Bi u oock werdt begroot, hi mag mi niet bekoren.
Ghi arbeidt te vergeefs; want ick ben van te vooren
Van een die Eelder is, alleenlick niet gevrijdt,Ga naar margenoot+
Maer zelver oock verloost, en miin belofte quiit.
Geliick hem dan niet liefs van iemand zou geschieden,
Die ziin beloofde Bruid zou trachten trouw te bieden;
Zoo moet hi dencken oock dat hi noch min noch meer
Te krenckken komt den naem, te quetsen komt de eer
Van die mi tot ziin Bruid alreed' heeft uit gelezen.
Waer op Madame weer: wel laet het alzoo wezen;Ga naar margenoot+
Ontfangt ten minsten dan dit kleed ten lieven danck
Tot afscheid van ziin gunst, en weerloon van de ganck
Die ick zoo menigmael voor hem nu gins nu weder
Vergeefs gewandelt heb. Och neen! 'ken neem geen kleder'Ga naar margenoot+
Diendt haer de dienstmaegd Gods, mevrouw, dats geen gebruick.
Behalven dat ghi noch wel ziet aen miin Paruick
Dat een alzulcken Rock daer qualick op zou vougen.
Den Bruigom die mi mindt, laet zich al bet genougen
| |
[pagina 80]
| |
Met dit gezoomde kleed ('kverklaert u voor gewis)
Hoe mager dat het schiint, hoe sober dattet is,
Als met het riickst' gewaed of d'alderschoonste Bagen,
Zulcks ghi mi hier aenbiedt, of Vrouw zou mogen dragen.
Ga naar margenoot+Dit hebdi mi, spreeckt zi, noch andermael gezeidt.
Ga naar margenoot+Maer geeft mi nu hier van eens grondelick bescheid.
Wat is de re'en dat ghi, wel tegens alle zeden
Van vrouwen, u vermaeckt zoo slechtelick te kleden?
Waerom tgoud-geeluw haer zoo heimelick bestopt?
Het voorhoofd zoo bedeckt, den boezem zoo verkropt?
De schouderen zoo smal, de Voorschoot zoo gevouwen?
Waerom de keurs zoo lang, en waerom weer den Bouwen
Die d'ander lui gekoordt, gestrickt, is en verguldt,
Voor u zoo ongeboordt? waerom zoo slecht gehuldt?
De borst zoo ongedopt? waer siin de Siseranten?
De bagen vande pruick? waer siin twe pendanten
Daer meed' ovaels gewiis u 'teen en 'tander oor
Vercierdt behoordt te siin? het schiint dat ghi te loor
Hier mede brengen wildt het schoonste van uw wezen.
Ga naar margenoot+Och neen, zeidt zi, men houft daer voren niet te vrezen.
Ga naar margenoot+De schoonheid werdt veel eer door een gematigt kleed
Vermeerderdt en bewaerdt. De waerheid, zoo ghi weet,
En houfde noit cieraet van opgepronckte woorden:
Zoo'n doedt het wezen oock. 'tbehansel ende boorden
Mismaecken eer een mensch: Want is hi niets te schoon
Ze stellen ziin gebreck veel opender ten toon.
Is hi te weder zi begaeft met schoone leden,
Ze maecken hem beducht, als eenen die van't kleden
Moet leenen het cieraet, moet bedelen 'tgedaent.
Ga naar margenoot+Voorwaer een Lelick mensch (indien ghi anders waendt
Ghi dooldt) en zal haer fout van wangen of van oogen
Niet claerder laten zien niet opentlicker togen
Dan als zi haer vercierdt met paerlen of met goud.
Hoe juister dat ze ploidt, hoe netter datze vouwt,
Hoe wiidder z'haer ontdoedt, of nauwer komt te sluiten,
Hoe zi te meerder zal het lelick uit doen muiten;
| |
[pagina 81]
| |
En zeggen: Ziet hoe past die Parel, dat verguldt
Of op die lagen pruick, of op dien hoogen bult.
Neen, neen; de wereldt dooldt. Die't schennis wil bestoppen
En moet haer niets te wiid ontschoten of ontkroppen:
En moet haer kromme neus, en moet haer leep gezigt,
Of kevelbeckte kin niet cieren met gewigt
Van Paerlen, noch haer hals behangen met gesteenten.
Want zeecker ghi verdiendt van alle de gemeenten
Te werden om uw fout belachchen en begeckt,
Wanneer ghi die met Goud of Baggen hebt ontdeckt;
Vw schoonheid niettemin veroordeeldt en misprezen,
Wanneer ghi naer uw zin verbasterdt hebt het wezen,
Twelck u den Hemel schiep nae ziin beraemde maet.
Veel beter had gekeurdt, zoo'ck hoor, den wizenGa naar margenootf Raed
Van Sparta bi haer Wet: die niemand dan de Hoeren
Haer klederen toe liet geblomt te mogen voeren
Met Goud of met fluweel zoo datter niet een vrouw
Of Maegd te vinden was, die immers wezen wouw
Gereeckendt int getal der kuissche en geschickte,
Die oock een dopjen droug, of eens het aenzigt lickte.
Ja hier te Romen zelfs, nae mi wel is gezeidt,
En werde nergens om van Claudia beschreidtGa naar margenoot+
De weg-gedrage faem, dan om dat zi doort cieren
Veroorzaeckt hadd' haer naem met logens te schoffieren.
Ze was gebleven kuisch, z'en had haer int misdaed
Vergeten nimmermeer, dan twas maer d'overmaet,
Ei lacen! dieze hiel int spreecken en 'tpareren
Die d'ongeraeckte eer haer t'onrecht de'e onteeren
Met ongepleegde schuld. Maer dit ist niet alleen
Twelck mi het i'el cieraet met voeten heeft doen tre'en.
Ick heb noch meerder stof, daer siin noch groter reden,
Die mi met slecht gewaed doen decken deze leden.
Siit ghi dan die voordaen te hooren noch belust,
Zeer wel, zoo neemt z'oock aen, of laet mi in miin rust.
|
|