Vrouwelick cieraet van Sint' Agnes versmaedt
(1622)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[Folio ***2r]
| |
Eerdicht op't vrouvwelick cieraet genomen uyt de woorden Senecae Epist. Cxiv. Ad Lucilium.VBi Luxuriam latè felicitas fudit, Cultus primùm corporum esse diligentior incipit; Deinde Supellet ili laboratur; Deinde in ipsas domos impenditur cura, vt in laxitatem ruris excurrant, vt Parietes advectis trans Maria marmoribus fulgeant, vt tecta varientur auro, vt Lacunaribus pavimentorum respondeat nitor. De inde ad Caenas lautitia transfertur, &c. | |
Dat isSoo wanneer het Geluck de overdaedt gebaerdt heeft, begindtmen voor eerst het lichaem naerstiger te vercieren. Daer nae den Huysraet te verbeteren. Daer nae de Huysen selfs te veranderen, Versorgende dat de gronden haer uytstrecken totte breedte eens Ackers, dat de Muyren blincken van overzeesche Marmer, dat de Solders gerijckt zijn met vergulde Balcken, ende de vloeren naer advenant op de verwulfselen passen. Ende hier nae soe volgen de Leckkernijen der Taeffelen, &c. | |
[Folio ***2v]
| |
NEronis Pedagoog, die van den mensch te vroomen
Ter deugt, schier d'eerste naem verdiende binnen Romen,
Ga naar margenoot+Heeft wylen aen ziin vrind met goed bescheidt verclaerdt;
Dat d'Overdaedt, zoo ras d'onsalige gebaerdt
Is van het Rond geluck in Landen of in Steden,
Alleinskens traps-gewys gewoon is voort te treden.
Soo dat het eerst daer in zy toondt haer eerste Magt
De Stof is van het kleed, en 'tMaecksel vande dragt.
Ten tweede, het Cieraet van Kisten en van kassen,
End' alles wat daer op versonnen werdt te passen.
't Welck als mi meer en meer te wassen komt te met,
Soo werdt het gansche Huis oock naederhand verset,
De Kameren vergroot, de Gevelen geresen;
En daer niet dan kareel, of Backsteen plag te wesen,
Daer werdt van voor de deur, tot achter aen den Tuijn
Nu anders niet gesien als Marmer of Arduijn,
Of Steen, daer op het Goud de wisselbancken toetsen.
Men gaet niet meer te voet, de Paerden en de Koetsen
Vereysschen ruijmer plaets: En hier nae volgt terstondt,
Daer eerst de noodtrust was, de wellust vande mond.
Het Binnelandsche Vee, de alderbeste Visschen
Die hier de Stroomen voen, en kunnen hen ter disschen
Versaeden niet: Men moet schier vande leste strand
Doen haelen den Calkoet, doen brengen den Phasant.
Jae daer en boven noch, om d'Appetijt te helpen,
Die stellen tot gerecht op Taeffels die van Elpen
Of Ebben zijn gewrocht. De Massicaensche Wijn,
En stondtse niet en blonck in Beeckeren die fijn
Van Goudt zijn en Gesteent, zou d'avereckse keellen
Verwalgend' het gemeen in alles, wel verveellen
En schorten doen den neus. Dus klimt de lieve Pop
Zoo lang haer Moeder leeft, te met de trappen op:
Tot datse nu zoo hoogh geklommen is ten lesten,
Dat zy de Maegden schendt, en Vrouwen geeft ten besten
Alwaer zy kan of mag. O schaedelickke Pest!
Bedurven is het Land, daerinne ghy uw nest
Eens hebbende gesteldt, helas! met stille stappen
Van smeeckelick geweld voleindt hebt deese Trappen.
| |
[Folio ***3r]
| |
Men houft geen ander preuf van deze snoode Le'er
Als 'tCartageensche Veld, 'twelck d'Overdaedt wel eer
(Nae dat het soo veel Lands met vroomheidt had verwurven)
Heeft door een Winter-rust van Capua bedurven.
Van dezen wel bewust. De Schrijver van dit werck
En doedt hier anders niet, wanneer hy Leeck en Clerck,
En met hen al 'tGeslagt van Mannen en van Vrouwen
In't cieren van haer le'en verwilligt maet te houwen,
Dan of hy d'Overdaed de alder eerste stap
Benemende, tgebruick benam van d'heele Trap.
Voorwaer een groten dienst! wel waerdig met goe reden
De welcke niet alleen van Huysen, maer van Steden
En Landen oock erkendt sy; En den Dichter oock
(Hoewel hy niet gepast en is met d'ielen roock
Van d'Ongegronde Lof des vollicks, en daer over
Zijn naem gescholen heeft) met Heilof en met Lover
Besteeckken, end' om't hoofd van Phebus gelaurierdt,
Die ider nae den eisch zijns staets soo heeft gecierdt.
G.D.R. |
|