Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelen
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij'twelck eertijds beweeght heeft Adrianum rechter van Nicomedien tot het gheloof ende martyrie ons' Heeren Iesv Christi
[pagina 64]
| |
Seventhiende Ghedicht.De vreught des Heeren is een Bruylofs-feest. De ghemeenschap der goederen, ende andere voorvvaerden van deese Bruyloft. Hoort dan, den tweeden naem is van een Ga naar margenootsBruylofs-feest.
Daer ghy de Bruydt sult syn en daer den Heer sal weesen
Den Bruygom van u siel. Maer doch soo uytgelesen
Soo uytgenomen Ga naar margenoottschoon van maecksel en couleur,
Dat daer gheen maet altoos, dat daer gheen beter keur
Wt duysende can syn. Iae die hem magh verthoonen
De Ga naar margenootvschoonste wel te recht, van all' der menschen soonen:
De blanxte diemen vandt doch efter blosend' mee;
Int eene als een roos, in't ander als een snee.
In maght gheen syns gelijck, bespraect soo boven maten,
Dat aen syn tong Ga naar margenootwbegroeyt syn niet dan honighraeten.
Nu even nae de maet en vreugt van syn Salet.
Soo reeckent oock de staet en weelde van syn Bedt.
Gheluckigh sou hy syn voorwaer die hem maer diende;
Noch meer die huysgenoodt of een waer van syn vrienden,
En werwaert dat ghy ginck hem altijdt waer ontrent:
Wat dan een Soone Godts? wat dan te sijn gekendt
Beleeden en begeert van Christus tot een Broeder?
Iae naeder bloedt verwandt, en selfs oock tot een Ga naar margenootxMoeder?
Maer dat noch al te ver de rest te boven gaet,
Daer aen gheen endt en is gheen cyffer noch te maet,
Is dat ghy wesen sult een lieve Bruydt des Heeren.
Siet hier de hooghste trap van d'aldergrootste eere
| |
[pagina 65]
| |
Dier is of wesen can: Waer door den mensch gelijck
Werdt met syn Bruydegom in leven en in rijck: Ga naar margenoot+
Te samen met syn throon, te saem met all syn goeden;
Bedeylder van syn croon, en all' de volle vloeden
Daer eeuwigh sonder endt het ongemeten al
Vant rijcke Testament, vol-op, uytstromen sal.
Hier door werdt hy noch meer, hoe cleyn hy is, hoe snoode,
Een wesen met den Heer, en eenen Ga naar margenootygeest met Gode.
Versaeming voor de siel, soo aengenaem en soet,
Dat d'aldermeeste vreugt Ga naar margenootzdaer by niet is dan roet:
De blyschap niet dan druck, het schoonste en het beste
Daer by geleecken niet dan 'tvuylste en het leste.
Maer nu en dunct u niet, doet my toch eens bescheyt,
Dat ghy alree uw' hert belust voelt en bereydt,
Om u met een partuyr soo uytgesocht te paren,
En hem ter goeder uyr uw' liefde te versparen?
'Ken twijfel daer niet aen. Dan des soo hoort weerom
Het gheen van u versouct den grooten Bruydegom
Als voorwaerd' totte Feest. En seecker tis wel rede, Ga naar margenoot+
Dat een soo cleynen Bruydt daer meed' oock zy te vrede.
Voor eerst soo wil hy dan, dat ghy sult wesen maeght:
Dat is uw' Ga naar margenootageloof en leven hem behaeght;
Op dat nae synre wet, uw' siele werd' gevonden
Van dolingh ombesmet, en reyn van alle sonden.
Dan als ghy noch alleen maer laeten soudt het quaedt,
Soo waert noch niet genough, ten eysch van dese staet,
Die inde oogen Godts soo hoogh is en gewightigh;
Hierom begheert hy weer, dat zy wijs en voorsichtigh, Ga naar margenoot+
Met rijpen raedt verkiest een alderleste endt;
En daer met eenen dan oock middelen toe wendt,
| |
[pagina 66]
| |
Die nut syn en bequaem om tot dat eyndt te raecken.
Doch naedemael dat endt in anders gheene saecken
Gelegen wesen kan, als int het Hemels-rijck:
Soo heeft den Bruydegom weerom meer als gelijck,
Ga naar margenoot+Dat hy een Lamp versouct met Hemels vyer ontsteecken;
Waer door hy heeft verstaen, geduydet, en geleecken
De onderhoude wet en welgedulde Pijn,
Die tot dit Bruylofs Bedt het eenigh middel sijn.
Dan om u niettemin in deugdelijcke wercken,
Daer van de Wortel is de Liefde Godts, te stercken;
Soo heeft hy noch gewilt dat efter by de Lamp
Ga naar margenoot+Sou syn een oly Kruyck, daer mee den heeten damp,
Wanneer zy metter tijdt u quaeme te verflouwen,
Met nieuwen oly weer mocht werden onderhouwen.
Dit heeft hy soo gekeurt, jae selver oock gebrieft,
Ga naar margenoot+Om dat den oly is een teycken vande Liefd';
Die in des Menschen siel niet langer en kan blijven,
Dan alsmen haer en laet met d'oly boven drijven.
Zy eyscht de hooghste Plaets, of anders wilze deur;
Want haer Natuyr is vyer en diez' oock valt te beur,
Al waert een Publicaen, sal zy voor eerst ontvlecken,
En flux van stonden aen om hoogh ten Hemel trecken.
Hier toe heeft zy de cracht gelijck den oly doet,
Dat zy noch alle ding vermurruwt en versoet;
Den arrebeydt verlicht, jae d'alderherdste pijnen
Of troostelick versacht, of gans'lijck doedt verdwijnen.
Het is dan heel van noo dat dese wijse maeght,
Ga naar margenoot+Tot voetsel van haer Lamp een oly vaetgien draeght.
Voort lest alsoo syn compst voor ons hier is verholen;
Soo heeft hy aen syn Bruydt seer scherpelijck bevolen,
| |
[pagina 67]
| |
Wel dick en meenighmael te houden goede wacht:
Dat is, in al haer werck te hebben haer gedacht
Gevesticht op de doodt, gevesticht op de resten,
Die sy met vast geloof verwacht voord' alderlesten.
Dit ciert de wijse maeght, dit houdt de Bruydt bereydt
Ter wijl sy alle uyrs haer Bruydegom verbeydt,
Haer Ga naar margenootbsalicheyt bewerct met hoopen en met schromen;
Onseecker of hy Ga naar margenootcvrough, dan of hy laet sal comen:
Becommert of hy eens, gelijck een Ga naar margenootdsteelder plaght,
Mocht comen onversiens int diepste vande nacht.
En alst nu tijdt sou syn hem int gemoet te loopen,
Dan eerst tot groote Pijn den oly sou gaen Ga naar margenootkcoopen.
Voorwaer tot groote pijn, en ongemeten schae,
Want als den Bruygom comt, soo wacht hy nergens nae:
Die hy dan vindt bereydt met haer ontsteecke lichten,
Die werden ingeleyt, en dander moeten swichten:
Gesloten werdt de Poort, gegrendelt werdt de deur;
Noch daer is geen geschrey, geen naeclacht, geen getreur,
Gheen; Heer Heer doet ons op, dat die sal doen ontsluyten.
'Tsal; syn, 'ken ken u niet; 'tsal wesen blyft daer buyten.
O vast gesloten deur! o toegepende Poort!
Wat jammer, wat verdriet werdt wel voor u gehoort?
Maer alles te vergeefs: te bundigh syn u clampen:
Gh'en wijct voor geen geweldt dan van onsteecke lampen.
Doet wel Heer Officier, schict dat ghy oly coopt;
Maer doettet jmmers hier, want dieder daerom loopt
Die magh nu wel alree de Bruylofs Feest wanhoopen.
|
|