Hemelryck dat is Lof-sangh van 't Rijcke der hemelen
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele– Auteursrechtvrij'twelck eertijds beweeght heeft Adrianum rechter van Nicomedien tot het gheloof ende martyrie ons' Heeren Iesv Christi
[pagina 1]
| |
Extract Hemelryck Dat is Lof-sangh van't Rijcke der Hemelen, &c.
| |
[pagina 2]
| |
Maer die van Adria sal hebben synen naem.
'tPiceensche Adria; en daerom wel bequaem,
Om nae twee hondert Iaer de vlacken en de boeten
Van syn Ga naar margenootbGhenan wel eer met snee-wit te versoeten.
Met snee-wit, wel te recht; als een van Christus school,
Die in het Ga naar margenootcbloedt des Lams sal wassen syne stool;
Soo helder en soo wit, dat gheen geseepte loogen,
Gheen Ga naar margenootdsnee, gheen witte wol, daer tegens op en mogen.
Dusdaenigh is syn stool; doch die met purper roodt
Gesoomt is om de lijst, geboordt is inde schoot:
So gloeyend' van coleur, dat all' de cramesijnen
Daer vooren van haer prijs, vervallen en verdwijnen.
Onsaligh syn Ghenan! want als hy nu al schoon
Ten hooghsten sat verciert in syn verheven throon,
Beluystert met gesteent, behangen met scherlaecken.
En met syn gulde kroon de sterren scheen te raecken;
Soo'n hadd' den yelen roem van d'opgeproncten dwaes,
Noch nergens nae geraect het alderminste aes
Van't Hemelsche Cieraet, daer mee de handt des Heeren
Syn dienaer sal voorsien, syn Martelaer vereeren.
Maer waer sal hem van daen toch comen sulcken cleedt?
Ghy vraeght het wel te recht, ick wil ooc dat ghy't weet
Wt Christus rijcke Cas. Dan ghy sult hem in desen
Recht als een Maeckelaer, en hy de Coopman wesen.
Doch hoort eens op wat merct, en werdt met eenen wijs
Hoe hy die koopen sal, wanneer, en tot wat prijs.
In Nicomedes Stadt, niet verre vande Thracen
Sal dese Coomanschap geschien, onlangs voor Paesschen.
En wildij't weten juyst, den vierden dagh van Maert;
Daer suldy woonen dan, daer sal met u vergaert
| |
[pagina 3]
| |
Syn uw' geheele hof, uw' beulen, en uw' knechten,
Daer mee 'tverwaende stof den Hemel sal bevechten.
Daer sal de diere waer, daer sal geopent zyn
Vw' Winckel-banck van straf, uw' bloedich magasijn.
Daer sal uw' rooster braen, daer sal uw' ketel sieden,
Daer salmen veylen op, voor hem die meest te bieden,
Voor hem die willich is te gheven lijf en bloedt,
De alder-rijckste kroon, het alder-hooghste goedt.
En dat aen Ga naar margenooteyder een: Men sal niet onderscheyen
Van wat geslacht ze syn, wat leven dat ze leyen.
Zy syn of Man of Wijf, Latijn, Grieck, of Romeyn,
Schoon, of mismaect van lijf, van staet of groot of cleyn,
t'Sy of ze syn geweest Gods-vruchtigh, of verstoorders,
Van Wereldt, of van Gheest, rechtvaerdich of vermoorders;
Als zy opt lesten maer hen keeren weer tot Godt,
En als de waer geveylt werdt, willigh syn int bodt.
Dit is de goedheyt Gods, syn miltheyt, syn genade
Dat oock in d'uyr des doots, noyt yemandt quam te spade.
Dat hy nae't waer berou des sondaers so verlangt;
Dat hy't Ga naar margenootfverloren kindt so vlytelick ontfangt.
Dit sal aen desen Man wel duydelicken blijcken.
Och! dat van nu voor dan gheen sondaer en beswijcke.
Dat nu gheen afgoddist, gheen moorder en wantrouw',
Als hy een afgodist, een moorder, door berouw'
Alhier so hoogen kroon, so rijcken cleedt siet krijgen.
En dat door oorsaeck noch (wie sou dat hier verswijgen?)
Door oorsaeck vande sond', door middel van misdaedt.
So Ga naar margenootgplagh den vrienden Gods tot oorber en tot baet,
Tot winningh en profijt te strecken t'alder zyden,
Dat oock tot onderganck aen d'and'ren sou gedyden;
| |
[pagina 4]
| |
DeGa naar margenooth sonde selfs mee; die hen met meerder sucht
Doet opstaen van haer val, en voordrijft totte tucht
En tot saligheyt. het blijckt wel aen den deesen.
Want dit sal syn een man, die menichmael verweesen
Ter banck heeft en ter doodt, met een vergalt gemoedt,
Door last van uw' gebodt, 'tonnosel Christen bloedt.
Iae die ter selver tijdt, noch drye en twintich mannen,
Als opper-officier; sal hebben laeten spannen
Moordaedigh aende pley, en scherpelijck met roen
Sal hebben laeten slaen, sal hebben doen bebloen.
Iae om dat zy Gods loff noch efter al verkonden
Met steenen hebben sal doen stoppen haere monden.
Met vorder dreygement, en raedt oock niettemin,
Als uyt medogentheyt, om naer des Keysers sin,
Naer huydt van uw' placcaet, en bloedige geboden,
T'erbermen haere staet, te offeren de goden.
|
|