|
| |
| |
[Folio ***ir]
[fol. ***ir]
| |
Eer-dicht Op Den Lofsang van't Rycke der Hemelen.
WAt Irus soo versmaedt die niet soud' willen wesen
Een Caesar, soo wanneer hy tot een Rijck geresen
Mogt sijn, het welck altijd in pays bleef end' in vre'?
Wie sou het woeste land niet gaerne in een Ste'
Als wijlen plagh te sijn het hoog-bemuyrde Romen
Vermang'len, als hy maer noch somtijds eens mogt komen
In een Bevruchten Hof te scheppen zijnen a'em?
Wie sou 'tEscoriael, 'twelck d'algemeyne Faem
Voor al het groot gebouw' des werelds heeft doen kroonen,
Niet lusten te besien, niet wenschen te bewoonen?
Bysonder als hy daer ontfangen als een vrindt
Of, dat noch meer is, waer gekoustert als een kind?
Men sou geen Man soo slecht ter wereld kunnen vinnen,
Die een begraefde Wey, bewust dat daer van binnen
Verburghen waer een Schat, als van een Paradijs,
Niet eygenen en sou om een ghemeene Prijs.
Wat Koopman isser toch van Paerl' en Diamanten
Die als hy ergens vindt het Puyck van heel Levanten,
| |
[Folio ***iv]
[fol. ***iv]
| |
Niet met bereyde moed terstond sou syn te vre'en
Daer vooren al zijn goed ten dancke te besteen,
Versekert Cent por Cent daer aen te sullen winnen?
Wat Arrebeyder weer, hoe dom hy oock van sinnen
En van begrip mogt sijn, Als hy versekert waer
Dat eenigh Boomgaerd-Heer, of Wijngaerd-eygenaer
Den Arbeyd waer gewoon tiendubbeldvoudt te Loonen.
Sou laten immermeer zyn naerstigheyd te toonen?
En hoe sou 'smenschen hart, die selden hem verheugdt,
Niet willigh zyn de smart in een volmaeckte vreugdt
Als't hem gebeuren mogt met eer en deugd te keeren?
Een hongerighe Maeg, kan laten niet te teeren
Van 'tgunt ter Maeltijd staet geschotelt op den Disch
Als hy maer van de spijs en dranck versekert is
Als datz' hem noch tot quael noch schade sullen strecken.
Wie sagh op Elpe Koets oyt Bruylofs-Bedde decken
Wanneer hy sonder schaed' of schaemte van wellust
Daer in genieten mogt een Eerelicke Rust,
Of hy en kreeg begeert' daer in te mogen leggen
Met zijn getrouwt partuyr? 'kEn hoorden oock noyt seggen
Dat Looper op de Baen, alwaer hy oock so rasch
Of Iachtig niet te voet, als hy versekert was
Alleen maer weynig Prijs met Loopen af te winnen,
Sich in gebreke bleef ter plaets te laten vinnen,
Om daer met al de rest een Bod oock na te bien.
En wie heeft noch voor't lest oyt Campioen ghesien
| |
[Folio ***ijr]
[fol. ***ijr]
| |
Soo schromig voor zyn leen, soo sparigh van zyn ermen
Die daer onwillig waer te vechten en te schermen
Om d'alderdierste Prijs van d'opgehangen Croon,
Als by den Coningh selfs hem bystand wierdt geboon
Van wapens en van moed, om daer toe te gheraken?
Maer of by avontuyr niet een van dese saken
Op d'Aerd' te vinden waer, veel minder all' ghelijck;
Soo werdenz' u wel claer hier in dit Hemelrijck
Van d'eerst' te lesten toe gevingert en gewesen.
Hier suldy 'tvaste Rijck, hier suldy moghen lesen
De Cierelicke Stad,en 't weeldighe Palleys
Dat altijd is versaedt van vrede en van Peys.
Hier vindy 't Paradijs, Maer met veel beter vruchten
Beplant alst eerste was, daeruyt wy mosten vluchten:
Den Acker niettemin met zyn verburghen Schat.
Men wijst u oock alhier het Konincklicke padt
Waer door men regel-recht te rijden of te loopen
Heeft om het beste Puyck der Parelen te koopen:
Het Loon oock evenwel dat d'Aldermildste hand
De werrick-luyden geeft, voor zyn bewrochte Land:
Oock d'onbepaelde Vreugd; en daer met grooter eeren
Een yder is genoodt, het Avondmael des Heeren:
De Bruyloft des gelijcks met haer ghespreyde Bed';
Het rood scherlake Kleed 'twelck na ghekeurde Wet
Den Looper werdt gegundt: En eyndtelick voor't leste,
De onverlepte Croon, die voor u is ten beste
| |
[Folio ***ijv]
[fol. ***ijv]
| |
Indien dat ghy alhier maer wettelijck en strijdt.
Ey! 'tis de pijn wel waerd: weerdt, weerdt u, wie ghy sijt
(Al soud' u 'taensight daer van sweet of bloed om bloosen)
Te krijgen tot uw' deel, Een Croon, of die van Roosen
Gevlecht is en gecierdt, of die van Leeljen blinct.
Hoe soet z'oock de Poeët hier met zyn vaersen singt,
Iae daer van schijnt te sijn geen Schrijver maer vertoonder,
Het scheelt nochtans te veel dat z'in haer selven schoonder
End' al veel rijcker sijn. Dan doch nae dien dat ghy
Hier noch een Ballinck syt, soo neemt haer Schildery
Ter wijlen tot vermaeck. End' als ghy die nae 'tleven
Eens komen sult te sien, Soo segt dat die beschreven
Haer hier in Rijmen heeft, hoewel hy dick gegist
Nochtans door zijn stremijn niet al en heeft gemist.
God gev' ons 'tbreer bescheyd vant gheen hy hier doedt hooren
Eens naemaels in hem selfs met d'ooghen te bespooren.
End' aen den Dichter oock voor 'sHemelrijcke Psalm
In plaets van een Laurier een Hemelsrijcke Palm.
Quid mihi est in caelo!
|
|
Auteursrechtvrij