Evangelische Schat van Christus Jesus ontdeckt
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijEenentwintischste gedicht.Den Tyran treckende een ander Register zouckt den Martelaer met strelen ende smeecken te brengen van't Geloof. Doedt hem de vvonden verbinden, ende daer nae vveerom kleden en vvapenen op ziin Roomsch. Dan alles te vergeefs. VVant den Ridder beroupt zich op den dienst Christi; Ende versmaedende al het omgehangen Ciraet, steldt daer tegens, ende beroemt hem vande toerrustinge ofte vvapenen Goods. uit den Apostel. Ephef. 6.14. Hou! kriit den Tyran, houdt op, bedwingt uw' staelen,
En laet den vroomen man ziin aessem wat verhaelen
'Ken wil niet dat hi sterf, maer dat hi met ons leef
Ga naar margenoot+End' hem in eene wet van Hof en Tempel geef;
Om soo van weelden vol, en vri van all' ellenden,
In Riickdom en in staet ziin dagen te vollenden.
| |
[pagina 81]
| |
Ick wacht te wederzi van hem weer alle vrooms.
Flucks datmen hem verkleed' als vooren op ziin Rooms
Geliick hi plag te gaen, wan hi met dander vrienden
Des Riicks soo wel te veld als t'huis den Keiser diende.
Droogt hem ziin wonden af met Oli en met Wiin;
Verlicht hem van de straf de swaer gelede piin;
Bewoelt hem om end' om op't aldersachste linden,
Met Belsem ende Gom de best dier is te vinden.
Langt hem een Hopmans hoed, en Ridderlicken Rock
Met brooskens aende voet, en met een Leger-stock,
Die een van sulcken Ampt plag in de hand te dragen.
Tis wel: omgordt hem nu een Criigs-riem die met bagen
Wel riicklick si gedopt; daer aen 'tvergulde swaerd
Tot op ziin scheenen toe af hange, nae den aerd
End' adel van ziin dienst. zoo dat's miin begeren.
Wel nu Heer Castelein, nu Edelman met eeren!
Gedenckt uw' edel Huis, uw' afkomst en geslaght:
Gedenck des Keisers gunst, end uw' bevolen magt;
Die u alreede groot, maer wildii's mi verborgen,
Noch grooter werden sal van huiden en van morgen.
Verlaet maer slechts de sucht van't slaeffelicke kruis.
Ghi ziet toch wel wat Iagt van op geraept gespuis
Daer mede tsaemen hangt; zoo dat een man van kennis
Wel licht bevroeden mag, als dat hem niet dan schennis
Van leven, eer, en goed, kan komen uit de Sect.
Ick sie't Register wel dat Sathan door u treckt,
Seit hem weer Godes vrind; maer hebben mi de klovenGa naar margenoot+
Van't op gehaelde vleesch 'tgeloof niet kunnen roven,
Hoe sidi dan soo koen, dat ghii't u duncken laet
In mi te sullen doen door sucht van goed of staet?
| |
[pagina 82]
| |
Dit is toch al te slecht: want ist dat ick het leven,
Oock door de hardste dood, te vreden ben te geven
Voor't Christelick verbond, soo zidi wel onvroed
Mi daer te brengen af door hoop van eer of goed.
Ten vat op mi niet, vrind, maer doedt u selven hinder;
Want die het meer verwint, en heeft geen vrees voort minder.
Wat ist dat ghi mi schoon dit kleed hebt aen gedaen?
Gh'en sult mi des te meer van Christo niet doen gaen;
Ga naar margenoot+Die mi al heeft gesteldt op't wit van ziin Soldaten,
Soo vast, dat noch geweldt noch weelde mi doen laten
Sal immermeer ziin Kriig: hi geeft te riicken Soud.
Ga naar margenoot+En wat is toch den Riem met dit bedopte goud?
'Khebb' van ziin milde hand al dierbaerder gekregen,
Die mi de Lenden stiift met sterckheid en met zegen
Van kuisheid en van schaemt; die miin aen hem verbindt
Veel vaster als oit Bruid met eenig boesem-lint,
Ga naar margenoot+Naer d'op gedragen trou, aen Bruigom was verbonden:
Ga naar margenoot+Daer is geen Capitein die van soo diere Ponden
Oit Riem gedragen heeft; noch die hem soo bereidt
Ten dienste van ziin Prins, tot al 'tsi lief 'tsi leid
Door ziin kriigs-gordel vondt, als ick wel door de mine
Tot alder hande slag van arbeid en van pine'
Voor Christo ben bereidt. hier toe soo gaf hi mi
Ga naar margenoot+Een Panzer, die miin Borst met d'een en d'ander zi,
Van boven tot beneen, van achteren tot vooren
Iae 't gansche liif so deckt, dat daer noch spel noch dooren,
Ick laet staen speer of piil, deur kunnen booren sou
Soo lang als ick hem maer tot miin verwering hou.
Zo vast is hi gewrocht, met Maeljen deur malckander
Van deugden alderlei geketingt d'een aen d'ander;
| |
[pagina 83]
| |
Die niet alleen 'tgeweld des viands kan weerstaen
Maer daer en boven oock hem tliif vol wonden slaen.
Zoo dat des Duivels pracht, en 'swerelds pomperyen,
Haer gramschap, haeren haet, haer vloucken haer benyen,
Haer taeffel, haer wellust, end' al wat daer aen kleeft
Ter dood toe wert gewondt door een die deugdig leeft.
De brooskens daer ghi me doen decken hebt miin beenen,Ga naar margenoot+
En hebben niet geliicks met die gelaersde scheenen,
Die mi tot vaster stand miin Koning heeft doen bien.
Och! mogt het u maer eens gebeuren die te sien,Ga naar margenoot+
Hoe grotelick soudt ghi daer in verwondert wezen?
Want die dus is geschoeit en heeft niet meer te vreesen
Te vallen door geweld in iemands slaverni.
'tSi wat hem oock ontmoet hi houdt de heerschappi
Ten vollen van ziin Siel. De alderhardste prouven
En kunnen ziin gemoed niet quetsen of bedrouven.
Hi treedter middel deur, verseeckert dat hem 'tle'er
Daer meed' hi is gelaerst, wel tegens alle zeer
Genoug bewaren sal. Doedt hier noch bi de Linten,
Daer me ze ziin gesnoert, van Hemelsblauw'Ga naar margenootr Iacinthen;
Tot teicken van een hoog enGa naar margenoots Koninglick gemoed.
Dus heeft hi mi voorsien soo deen als dander voet
Tot boven aen de knie, soo dat ick nu daer mede
Geen lust en heb te gaen, geen wil en heb te trede'
Dan door de Heere baen en 'tKoninglicke pad
'tWelck miin geleiden kan tot 'sHemelsriicke Stad.
Hier nae so joockt miin Siel, hier op so houdt z'haer vaerdig;
Het slick is haer te slecht, de aerde al t'onwaerdig:
Haer afkomst is te groot, die niet versaedt en werdt
Zoo lang ze niet en komt tot boven al 'tgestert.
| |
[pagina 84]
| |
Ga naar margenoot+End' offer iemand waer die nae des werelds wetten
Miin dwingen wou te doen, of ergens in beletten
Den voortganck van miin weg; soo heeft mi even mild
Den Hemel weer voorsien met een borst-werig Schild
Des heiligen geloofs, daer op ick all' de Pilen
Mag vangen en de slag van swaerden en van pilen
Des viands wederstaen. daer was noit Schicht, hoe fiin
Van stael zi waer, of hoe getempert met feniin
Door 'sduivels argelist die ick niet af dee steuiten
Hier op, weer tegens 'thart van hem die miin te beuiten
Ga naar margenoot+Tot schennis hadt gewaent. Op't hooft is mi geset,
In plaets van dezen hoed, een Ridderlick Helmet:
Zoo daenig die miin hooft, miin meining, eind' en zinnen,
Zoo wel die buiten siin, als die mi staen van binnen
Int diepste van de Siel, schoot-vryelick bewaerdt.
Dit is de hoop des Heils, die voor mi werdt gespaerdt
In Goods verheven Riick; En mi all' miin gedachten,
Miin laten en miin doen, miin vluchten en miin trachten
Doedt stieren nae den Heer als nae miin leste Endt,
Doedt plegen alle deugd, verdragen all' ellendt,
En d'ingeblazen raed des viands doedt versmaden.
Ga naar margenoot+Hier bi is noch gevougt een Koocker die geladen
Wel vol van Pilen is; daer is met snelle vlucht
Me kan den Throone Goods beschieten door de lucht.
Maer pilen (op dat ghi in deze mine reden
U niet t'ontstichten komt) van Lof en van gebeden.
Voor't lest soo heeft hi mi (dit dient u oock verklaert)
Ga naar margenoot+Gegeven in de vuist het geestelicke zwaerd
Van ziin scharp-snident woord, daer door ick nu met steecken,
En nu weerom met slaen miins viands magt sou breecken:
| |
[pagina 85]
| |
En d'uwe selver oock, hoe seer ghi u verstoordt.
Want aen uw' wrede Plei soo denck ick om het woord
MiinsGa naar margenoott Heeren, 'twelck ick noch op huiden heb gelezen:
Daer med' hi miin vermaendt geensins te willen vrezen
Den geenen die alleen met al haer wreed bedriif
Mi kunnen brengen om het sterffelicke liif:
Maer dat ick al miin vrees' op hem alleen zou stellen,
Die mi soo wel de Siel als 'tlichaem inder Hellen
Kan werpen nae de dood. Siet hier dit is de slag
Daer meed' ick uw geweld alleen bedwingen mag,
En niettemin de list van uw pluimstriickig streelen
Kan brengen heel te quist.
|
|