Evangelische Schat van Christus Jesus ontdeckt
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
vvigheid des Keisers. Hi ontschuldigt hem des, ende beliidt ziin geloof; Daer over hi voor eerst met stenen gedreven vverdt voor de Tanden; Ende noch tot meerder spot ontdeckt ende berooft van't Christen Doop-kleed. Maer dit gediidt hyen weer tot een gewenschte straf.
Want nae dat zi den Heer, ten einde van drie dagen,
Een offerand van danck, daer hebben op gedragen;
En dat den Giolier van't Christelicke brood,
Naer voegen en manier van soo swaren nood,
Wat mee gegeven is. om sich daer me te vromen;
Zoo doedt de Gouverneur, nu hebbende vernomen
Dat hi begraven heeft den Dienaer van het Cruis
Door iver van geloof, hem soucken in ziin Huis.
Hi vlucht de Rackers niet; maer werdt ter juister stonde
Als hi den zegen nut, besprongen en gevonde'.
Men bindt hem metter daed, En treckt hem voort Gerecht.
Ga naar margenoot+Wel, spreeckt den Gouverneur tot hem, ontrouwe knecht
En schaemd' u niet dat ghi de Keiserlicke gunsten
Besmet met Toveri en Nazareensche kunsten?
Dat ghi zoo wel gesien, van ider zoo bemindt,
Van klein en groot geeert, Iae Caesars eigen vrind
Uw handen schennen durft aen Galileesche krengen,
Die ghi tot 'sKeisers haet te graef hebt willen brengen?
Voorwaer ghi toont u wel te wezen ziin parti
Ga naar margenoot+Miin Heer, dient hi daer op, 'ken de'e noit Toveri:
En daer was niemand oock die mi oit dorst beklagen,
Dat ick miin ergens in sou hebben of misdragen,
| |
[pagina 75]
| |
Of iet wes oit gedaen int quiten van miin Ampt,
Daer Caesar om met recht op mi mogt siin vergramt.
Ick heb hem noit verkort, ontdragen of ontstolen.
Ick heb altiid bewaerdt de Kerckers en Gioolen.
Op't hechten wel gelet, op't sluiten wel gepast,
End' op de resten oock wes hi mi heeft belast.
Ghi moogt m'aenseggen wel, maer nimmermeer betuigen
Dat ghi miin trouwen dienst hebt wanckelick sien buigen
Tot naedeel van miin Prins; maer hebb' altiid getracht
Hem eer en dienst te doen, en mi wel nau gewacht
Met hen, daer van vermoen van Viand' of Tyrannen
Des Keisers wezen mogt, int minsten aen te spannen.
Zoo dat ghi wel t'onrecht en sonder fundament
Miin naem of met veraed of swarte kunsten schendt.
'tIs waer, 'kontkendt oock niet, als dat ick heb ter aerde
Gedaen dien dienaer Goods, die ghi met groot' onwaerde,
Op heen den vierden dagh op koolen hebt doen braen;
Dan dat en hebb'ick niet alsTovenaer gedaen,
Maer als een Christen mensch, Iae minst van Christus knechten.
Siit ghi daer over nu beraen miin te bevechten;
Zeer wel, Ick ben's getroost. Die naem en suldi miin
Verbieden met geen trots, benemen met geen piin.
Ick ben een Christiaen, een Christen sal ick bliven.
'K sal u van stonden aen de stoutheid wel verdriven,
Seit weerom de Prefect; en doedt den man met eenGa naar margenoot+
Wel wredelicken slaen de tanden met een steen.
End' om tot meerder spot met hem te laten gecken
Gebiedt hi noch daer toe hem 'tkleed van 'tliif te trecken.
Het kleed, het Christen kleed, daer hi om't soete lock
Des Heeren, in bekeerdt hem heeft den Roomschen Rock.
| |
[pagina 76]
| |
End' hi: wel aen Prefect siit ghi dan nu te vrede
Nu ghi miin hebt ontdeckt? maer neen g'hebt mi doen klede'
Ga naar margenoot+Veel beter als ick oit miin leven ben geweest.
Hoe ghi miin meer ontbloot, hoe miin des Vaders geest,
Tot ongemeten loon, te meerder sal versieren
Met deugden van ziin Zoon, end' Hemelsche manieren.
Dit is voor mi geen schand, maer neemt't voor grote eer:
Want dus so wert ontdeckt wel eertiids oock miin heer.
Iae noch veel baeckter oock, wanneer hi vande scharen
Der boozen wierdt gehecht aen Cruisen en Pilaeren.
Als mi dan voor ziin naem den Ruggen of de Schoot
Oock weinig wert ontdeckt, ooc luttel wert ontbloot,
Zoo doet hi mi weerom voor dat klein mede-dulden
Met hem d'ontdeckte le'en bekleden en ver gulden
Met d'over-riicke Schat van't kostelick gewaedt,
'Twelck ons ziin naeckheid heeft verdient tot een Cieraet.
Och! hadt ghi maer 'gesicht van twee verlichte oogen
Ghi soudt wel sien wat kleed gi miin hebt aengetogen
Voor dezen slechten Rock, daer van ick stae berooft.
'tIs ChristusGa naar margenootk selfs, al ist dat ghii't niet en gelooft
Daer me ghi mi rondom verciert hebt bei de ziden,
Met dat ghi mi voor hem dit weinig leeds doet liden.
Dit kleed en suldi mi, verdubbelt vri uw straf,
Noch met uw tyranni, noch smeecken, nemen af.
Waer op weer de Prefect: Helas! waer siin uw' sinnen?
Voorwaer ghi siitze quiit: 'ken kan niet anders vinnen;
Om dat ghi die wel eer soo loff'lick werdt genaemt,
Nu door de Ioodsche leer verleidt, u niet en schaemt
Bi ons onteert te staen met sulcke snoode kleeren.
Siit ghi dan deige niet, die met ons plag te eeren
| |
[pagina 77]
| |
De Goden die het Riick van 't Magtig Romen viert?
Voorwaer het is alzoo. wie heeft toch geschoffiert,
Segt eens verwurpe man, in u dan zoo de reden
Dat ghi den Goon verlaet, en u daer voor gaet kleden,
Tot oneer van uw Stad, en schande van uw Huis,
Alskacks met een Levrei van't Nazareensche Cruis?
En houden voor een God die daer aen is gesturven?
|
|