Evangelische Schat van Christus Jesus ontdeckt
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 67]
| |
Seventiende gedicht.Hippolytus vermanet ziin Huisgezin, Voedstervrouvv, ende Knechten tot het Geloof. Beschreit ziin Afgoderi ende Bloedigen dienst. Ende vverdt eindtelick met ziin Negentienen gedoopt. Komt mette blinde schaer, en opent het gesigt,
Komt, komt toch alle gaer en werdt weerom gesticht
Op dat ghi die soo dick verargert siit gebleven
Door mi, weerom door mi moogt komen tottet leven,
Siet deze man heeft mi slus door ziin wize mond,
En nu weer door ziin hand de alderdiepste grond
Miins harten soo beweegt, dat eer mi komt t'ontlopen
'tGeluck van deze nacht, Ick mi te laten doopen
Beraden ben van hem. En ghi miin Voedster-wiif
Die van miin kindsheid af dit sterffelicke liif
Gesterckt hebt met uw hand, gevoedt hebt met uw' borsten
Laet ick voor desen dienst u weer met miin doen dorsten
Het Goddelicke melck van Christus Godes Soon.
Beroert u door de straf, beweegt u door het loon
Daer meed' hi nae de dood sal goed en quaed vergelden.
Bidt dezen dienaer Goods, hi sal u gaerne melden
Wes u te doen sal staen, geliick hi miin alree
Ten vollen heeft gedaen. Ei! wilt soo lieven vre'
Als u den Hemel biedt op huiden niet versmaden.
Wat goedheid Goods is dit? wat Riickdom van genade,
Dat hi een man als mi, een bloedige Cippier,
In plaetse vande straf vant wel verdiende vier,
| |
[pagina 68]
| |
Van sellifs tot ziin zoen doedt roupen en doedt noden?
Foei miin bebloeden dienst! foei miin metale Goden!
Foei Romulus, en Mars! foei Vesta, foei Iupiin!
Foei al het Helsch gespuis! het hart scheurt mi van piin
Dat ick tot desen dag, dat ick met open ogen
Soo iammerlick verleidt, soo lelick ben bedrogen.
Doch door miin eigen schult. Wel hoe? Ellendig man,
Soo veel de Goon belangt, kost ghi niet mercken dan
Uit tgeen ghi al den dag op Mercten en Tonneelen
Van henlui huiden saegt, of morgen hoorde spelen,
'T was hier van dezen God verandert in een Stier,
'T was daer van Bacchus wiin, of van Cupidoos vier
Daer mede dat besmoockt hen werden haere feesten,
Dat alles was verziert? of datze niet dan geesten
Dan droessem, dan gespuis en waren vande Hel,
Als die in dieveri, in bloed, in overspel
En diergeliicke quaed hen toonde te vermaecken?
En weer aen dander zi, dit branden en dit blaecken,
Dit trecken aen de Plei, dit kerven, en dit snien
Twelck ghi in dit Giool soo dickmael hebt gesien,
Iae selfs oock toe gestaen van dalderbeste Menschen,
Die niemand van verstand ter wereld kost verwenschen;
Hoe dickwils heeft u thart daer over wel gewrougt?
En ghi vergete Siel, als maer alleen vernougt
Daer door den Keiser bleef, ghingt even wel uw gangen
Met fluiten en met ho'en, met vatten en met vangen.
Alleen niet door't misbruick van deze snoode leen
Maer selfs oock door den dienst, siet eens, van all de geen
Die hier beneffens miin staen met haer negentienen.
Ick ben die hen geraen, die hen lui heb doen dienen
| |
[pagina 69]
| |
Een soo bedurven Ampt, soo bloedig en soo rood.
Helas! Ick heb gefeilt; Ick hebb' u tot een dood,
O vrinden, twederlei alhier voor eerst van sonden,
En naemaels van de straf int eeuwig vier verbonden.
Ick kenn' Ick ken miin schuld, tis waer, nu volle laet,
Nu ick u heb gebracht tot een soo grooten quaed.
Dan nae mi werdt geseit, soo ist noch niet te spade
Daer is noch tiid van leid, noch plaetse van genade.
Indien w'ons met berou, en niettemin met hoop
Van zoening, tot het Bad bereiden van den Doop.
Hier toe soo ben ick mi beraeden te begeven.
En dat van deze nacht, Al soud' ick 'tlieve leven
Verliesen oock daerom met d'alderhardste straf.
Al lietmen mi de Leen verstroyen sonder graf,
Al deemen mi het bloed van drop te drop vergieten,
Zoo'n ist mi niet te veel, soo'n salt mi niet verdrieten.
Ick hebb' het wel verdient. maer sult ghi oock dan niet
Verminderen miin piin, verlichten miin verdriet,
(Riep hi, en storten hem ter aerde voor haer voeten)
Dat gh'u misdaeden oock met mi sult helpen boeten,
Geliick met eene mond, te saem met eene hand?
En hier op zi terstond. Wi doen uw woord gestand.Ga naar margenoot+
Daer ghi ons voor sult gaen daer sullen wi u volgen.
Wi hebben oock misdaen, wi hebben oock 'tverbolgen
Des Hemels op den hals niet min als ghi gehaelt.
Iae dat hier dus den Vrind des Heeren staet bestaelt,
Beizert, en belaen met boeyen en met banden,
'tIs waer, is uw onthiet, maer 'twerrick onzer handen.
Wi hebben hem gevat, gevleugelt, en geleidt
Tot in dit diep Gioel. Indiender aen dit feit
| |
[pagina 70]
| |
Soo veel dan is misdaen, gesondigt, en vergrepen
Geliick gh'ons hier betuigt; soo willen wi met Zwepen
Met Plat geslage Lood, met Geessels en met Roen,
Iae selver mette Dood daer gaerne voor voldoen,
Soo't Goddelicke Recht vermengelt met genaede
Van ons vereisschen sal tot boet van ons misdaden.
Ga naar margenoot+Meint ghiit oock goede lui? vraegt hen lui de Leviit.
Wat teicken geefdi mi dat ghii's beraden siit?
Versweert ghi oock de Hel? versaeckt ghi oock de Goden?
En zi weerom: wi siin bereidt oock alle Dooden,
Tot d'alder swaerste toe, voort Christelick geloof
Te nemen tot een gunst, t'aenvaerden tot een Roof.
Hier op soo krigen zi, niet lang daer nae, te gader,
Het doopsel in den naem van God Almachtigh Vader
Ga naar margenoot+En van ziin lieven Zoon, en van den heil'gen Geest.
Ze werden wit gekleedt, en krigen vande feest
Des Hemels-riicke vreugds de Goddelicke panden.
|
|