Evangelische Schat van Christus Jesus ontdeckt

Sestiende gedicht.

Laurentius bevestigt ziin ondervviis met Mirakelen verlichtende door den Doop, ende het teicken des Cruis de ogen de Blinden. VVaer door Hippolytus met ziin gehele Huisgezin gebracht vverdt tottet Gelove Christi.

Dus spreeckt den dienaer Goods. En soo hi wedercomme
Ziin ae'm te scheppen meint, soo siet hi voor hem kommen

[p. 65]

 

Getrocken mette hand van een voorgaende kind,

 

Een megevangen^g man die bei de oogen blind

 

Int donckere Gioel door schreijen heeft gekregen.

 

Hi valt den man te voet, en roupt: geeft mi den zegen

 

Daer ghi en uws geliick, nae dat ick heb verstaen,

 

Oock 'tblind gebooren oog wel med' hebt op gedaen.

 

De miinnen siin soo niet, 'ken ben niet blind geboren,

 

Maer heb het lief gesight hier int Gioel verlooren,

 

Ter wiil ick nacht en dag miin ongeval beschrei.

 

Maer ghi o Godes Vrind, wiens voeten alle bei

 

Ick hier ten danck omhels', toont liefd', doedt caritate,

 

Indien mi uw geloof hier enigsins kan baten.

 

Kan baten? andwoordt hi, Indien ghi maer oprecht,

 

Geliick als wel behoort een mensch, als Godes knecht,

 

U selven door't geloof wilt vougen om te loopen

 

De baen van ziin geboon, wie weet of u door't doopen,

 

Ter wiil u seecker geeft het geestelicke licht,

 

Met een niet op en gae 'tlichamelick gesigt?

 

Ghi moogt u op dit stuck eens riipelick bepeinsen.

 

Indien miin heer Cippier dan wat belieft te veinsen,

 

Of immers u noch mi te wesen tot belet,

 

Dat ick aen u volbreng de Christelicke wet;

 

Soo mogen wi de rest den Heer wel toe vertrouwen,

 

Dat hi op't alderbest ons ziin beloft sal houwen.

 

Hi is de waerheid selfs en goedheid niettemin.

 

Want dus heeft hi geseit, nae ick^h beschreven vin,

 

In een gelicke saeck: Ist dat ghi kunt geloven,

 

Soo suldi kunnen doen, door Godes hand van boven

 

Geholpen, alles wes den mensch, hoe seer hiit piint,

 

Te krigen of te doen onmogelicken schiint.

g Dezen Blinde werdt inde Acta Laurenty genomt Lucilius.

h Marc. 9. 23.

[p. 66]

 

Wat meer? de Castelein, een man van groote rede,

 

En maeckte hem geen parti, en d'ander wel te vrede

 

In alles wat van hem versouckt den Dienaer Goods;

 

Versweert van stonden aen wat hi ziin leven snoods

 

Of int verstand gevoelt, of wercken heeft bedreven.

 

Int kort naert datmen hem de kennis heeft gegeven;

 

End' alles heeft volbracht 'twelck tot alsulcken werck

 

Voorbodelicken pleegt de Christelicke Kerck;

 

Soo worden hem int Bad ter wiil de stercke loge

 

De Siel van binnen wascht geopendt bei de oogen

 

Van buiten oock met een. Den goeden Giolier

 

Verbaest door een fatçoen verschrickt door een manier

 

Soo sonderling soo vreemt, geliick hi siet te wezen

 

Den deze metter daed van blindheid te genesen;

 

Bemerkende te meer een overgroote schaer

 

Der blinden vande Stad, die op de goede maer

 

Van een soo schoonen Cuir ter Kercker komt gelopen,

 

En van des Heeren knecht met bei de oogen open,

 

Niet anders als geraeckt door't teicken van een Cruis

 

Aen't donckere gesigt, gesonden werdt nae Huis;

 

En kan sich houden niet maer roupt: O vrind des Heren

 

Uw' leering is te claer, ghi dwingt mi te bekeeren.

 

Want ick en hoorde noit, dat Mediciin soo rasch,

 

Al waert Galenus selfs, die hier te Romen was

 

Wel eertiids soo vermaert, alleen maer met het raecken

 

Van een gecruiste hand, een blind kon siende maecken.

 

De vinger Goods is hier, dat sie ick veels te claer.

 

Flucks roupt miin Voedster hier; en komt voorts slle gaer

 

Soo menig als ghi siit, miin alder liefste knechten,

 

Diet Goddelick geloof met mi pleegt te bevechten.