Evangelische Schat van Christus Jesus ontdeckt
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijTiende gedicht.Laurentius neempt oorzaeck uit het verzouck Hippolyti streckende tot vertooninge van de Schatten der Kercken, van hem te ondervvizen, Christum te Catechiseren, ende met eenen voor oogen te houden de Idelheid ende bedriegelicheid der vvereldsche Riickdommen. Ende dat uit de bemerckinge van drie dingen, die inde zelve te vinden siin. Te vveten hoedanig ze siin in haer zelven. Item op vvat manier zi verkregen, bezeten, en verloren vverden. Eindtelick vvat vruchten datze voortbrengen. Ende eerst alhier van haer vervvurpen Stoffe. O edelen Romein! siit ghi belust een Schat
| |
[pagina 34]
| |
Di'u waerdig is te sien? zoo stiert u hart nae boven.
Dan des soo most ghi eerst te vre'en siin te geloven
In Christum onsen Heer. och! van wat diere priis
Soudt ghi bevinden daer de Schat vant Paradiis?
Uw siel is veels te waerd om wat hier is van schatten
Te vinden opder Aerd, te ioocken of te vatten:
Want als ghiit wel versindt, wat is den riickdom hier
Dat daer nae trachten sou soo eel geschapen dier?
Besiet toch eens haer stof: beluistert eens de zuchten
Daer mee men haer verkriigt: end' eindelick de vruchten
Die zi te baren plag: En seeckerlick Ick meen
Dat een voorsichtig man met wel-gegronde reen
Sal weig'ren ziin vernuft of tiid daer aen te hangen,
En noch veel min daer nae sal wenschen of verlangen.
Ga naar margenoot+Want wat haer stof belangt, voorwaer het is maer stof.
Of wildi dat ick haer geef d'alderjuiste lof?
'tIs anders niet als slick of grondsap vande aerde,
tWelck van de zon ziin licht, en van ons krijgt ziin waerde.
Ick wil dat ghi dit noch een weinig beter siet:
Het geen de wereld hier of Schat of Riicdom hiet
Is silver, of is goud, of kostelicke steenen,
Of uit-gelesen hout, of witte Elpenbeenen.
'Ken spreeck nu van geen Land, want ghi weet wel gewis
Als dat het beste Land de vuilste Aerden is.
Nu segt mi wat is toch het dierste der Metalen,
'tSi of het is gewrocht tot Koppen of tot Schalen,
'tSi of het is gemunt tot d'een of dander priis?
Voorwaer ghi sult miin vraeg bewoorden, sidi wiis,
Als dat het niet en is dan roode aerde kluiten.
Het silver witte klei, End' insgeliicks besluiten
| |
[pagina 35]
| |
Vant kostelick gesteent, hoet oock verwondert werdt.
'tIsGa naar margenooty Phoebus, dat ghiit weet, die 't in de grond verhart,
Vervorremt, en verbackt geliick wi hier de Glasen.
Siet dit is 'troode Goud, daer wi soo seer nae rasen;
Dit is het silver wit, dit's tblinckende gesteent,
'tWelck deese soo belacht en geene soo beweent,
Dat d'Erfgenamen hier soo joockende verwachten,
En dat de Kooplui daer soo kommerlick bevrachten.
De rest daer haer de Wereld soo puistig me verciert,Ga naar margenoot+
En is oock anders niet als afval vant gediert,
Als ingewand en sweet van beesten of van wormen.
Soo dat ghi wel te recht dit Oordeel hebt te vormen:
Dat d'eene Asch haer hier verheft van d'ander Asch,
Het een vant ander Slick het een vant ander Glas.
Want sulcks is toch den mensch, al draegt hi goude kroonen;
Geliick ons nae de dood de graven wel betoonen.
|
|