Evangelische Schat van Christus Jesus ontdeckt
(1621)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijViifde gedicht.De Tyran uitberstende van gramschap doedt den dienaer Goods van stonden aen vverpen inden Piinkelder, alvvaer hi hem aendoedt verscheiden Tormenten, als van Roeden, stocken, plumbaten, gegloeide platen, ende Scorpioenen. Romanus, een uit den hoop der Beulen vverdt bekeerdt door een Goddelick visioen, ende korts daer nae gemartyriseert. Hier op begindt den bi kanckeren bi pesten
Bi Goden en Godinn', end' alles wat hi kan
Te vloucken hoog en laeg. Werd' ick belachen dan,
Roupt ziin onsteecke moed met Guichelaers manieren?
Sult ghi verwaenden bloed dan meinen te schoffieren
Recht als een Pantalon miin Rechtelick gesag?
Ben ick dan u geweest tot op den derde dag
Het voorbeeld van de Fars die ghi tot miin onwaerde
Hier soo scherluinig speelt, en draegt u noch de Aerde?
Ghi eerelosen Fielt, ghi Cruifverdrope brock!
Ick sal u toonen schier dat ghi geensins om't iock
| |
[pagina 20]
| |
Bespot hebt en begeckt de Biilen en de Roeden
Van d'opperste Prefect. Ghi sult weerom bebloeden
Het einde van uw spel, dat sweer ick bide Goon.
Segt mi dan vri als wel te seggen siin gewoon
Ghi en die uws geliick siin siel vergete menschen:
Dit isset dat ick souck; 'ken kan niet schoonders wenschen:
Een Martelaer ontfangt niet lievers in ziin schoot,
Als daer hi nae verlangt de aengename dood.
Dan neen, voorseecker neen; 'ken sal z'u niet verhengen,
Maer liever in uw leen een trage dood verlengen.
Gh'en sult, geliick ghi wenscht, soo schielick niet vergaen,
Maer sal u met geweld het leven houden staen
Besloten in uw' borst tot dat het u met pine
Nu lang genoug verlengt ten lesten eens verdwine.
Sa Rackers neemt den Guit en brengt hem int giool,
En doedt daer metter daed vergaren al de school
Van Beulen dieder siin, op datze hem verleren
Met mi en miins geliick voordaen de geck te scheren.
'tGeschiet nae siin beuel. End' hier doedt hi hem eerst
Gebonden aen een pael met roeden slaen om 't seerst.
Het afgelope bloed bepurpert all' ziin Rocken.
Dan dit is niet genoug, men slaet hem noch met stocken
Tot dat hem al het vleesch schier vant gebeente spouwt.
Maer hi als die wel eer verlost is door het hout
Ga naar margenoot+Vertreckt het liif niet eens maer schiint eer nae't ontfangen
Van deez' en geene slag, naer dander te verlangen.
Belust om door het hout te komen totte kroon,
Die hem eerst door het hout verdient heeft Godes Soon.
Hier over den Tyran grammoedig boven maten
Vermeerdert hem de straf en doedt hem met plumbaten
| |
[pagina 21]
| |
Noch slaen 'tgepiinde liif. En hier roupt hi: Siet neerGa naar margenoot+
Wees miins genadig God; ontfermt diins knechts o Heer!
Want als ick wierd gevraegt, hebbick diin naem beleden,
En niettemin gedanckt, wanneer ick wierd bestreden.
Ghi siit een Tovenaer, dient daer op de Prefect,
En hier om ist dat ghi met mijn tormenten geckt.
Dan gaet al vri so voort; spot, dreuilt vri met miin slagen,
Ghi sult mi, bide Goon, hen offerrand' op dragen,
En dat op staende voet, of ick sal u het liif
Doen ronnen soo van bloed, doen slaen soo lam en stiif,
Doen kerven en doen braen met soo veel vreemde vonden
Van piin, dat niemand oit noch kreeg alsulcke wonden.
End' hi: Ick dien mijn God alleen met siel en vleeschGa naar margenoot+
En daerom heb ick voor uw' piinen oock geen vrees.
Doet vri al wat ghi doedt, versindt vri nieuwe plagen
Gh'en sult mi over uw geweld niet hooren klagen.
En hier begindt m'hem weer met platen af end' aen,
Aen deen en dander zi, te sengen en te braen.
De Kerker werdt vol domps. En hi met open hande'
O Heer laet desen Reuck u siin tot offerrande,
Ter willen dat miin siel niet beters hier en vindt.Ga naar margenoot+
Hier op komt een geluid: En vreest niet, o miin kindt!
U rest noch weinig piins te dragen aende live.
Maer ick sal bi u siin, en stadig bi u bliven;
Al quaemdi schoon te gaen doort middel van het vier
Soo'n sal nochtans de vlam u schaden niet een sier,
Maer als het fiinste goud in een forneis doen blincken,
Soo datter oock geen reuck des viers uit u sal stincken
Maer stigen nae miin throon als een muskate lucht.
Denckt om de riicke kroon; Striit vroom, weest niet beducht;
| |
[pagina 22]
| |
Ick sal u uit de hand bevriden vande stercken,
En met het dierste pandt beloonen all' uw wercken.
Hoort ghi wel, seit hier op den wreden Gouverneur,
Dat hi door toveri miin arbeid stelt te leur?
Flucks gaet hem weerom toe met scharpe Scorpioenen,
En siet of ghi daer me niet uit sult kunnen boenen
Het Duivelsche geweld en d'Accheronsche gunst,
Die hi ons tegenstelt door Nazareensche kunst.
Men treckt hem weerom op, den Rugge is ten beste,
Ga naar margenoot+Iae tot de voeten toe, borst, dien, end' al de reste,
Ga naar margenoot+De vloer werdt weer beplast met een bebloede loop.
En siet hier een Romein, die uit den Rooden hoop
Roupt: Iongman wie ghi siit, rascht u toch miin te doopen,
Want ick sie voor u staen, hoe seer ghi oock bedropen
Hangt aen de straffe plei, een Iongling al te schoon,
Die ick voor seecker mein een God, of Godes zoon
Te weesen aen't gesigt, en die ick af sie dwalen
U 'tversch gewonde vleesch soo saen als wii't op halen.
Dus spreect hi; End' hoe wel hi even als een sot
Hier over werdt bedreuilt belachen en bespot,
Soo gundt hi is gedoopt vant Aerdenriick te scheiden
Door middel van het swaerd.
|
|