Gulde-Jaer Ons Heeren Jesu Christi

[p. 351]

Naim.⁺
Op den vijftiensten Sondagh na Pinxteren.⁺

1

Den Heer die hoogh en laag ghebiedt,

Gingh na⋆ een stadt die Naim hiet;
En als hy nu 't ghebaende pad
Tot aen de poort, gevordert had;
Verselschapt met een groote schaer,
Soo komt hem juyst t'ontmoeten
Ter poorten uyt een droeve baer,
Ghevolght met traghe voeten.

+ 150

+ Bron: Lk. 7, 11-16.

2

Het was een soon, een eenigh soon,

Van jaren jongh, van wesen⋆ schoon;
Wiens moeder d'eerste van den rouw⋆^2,3
Daer toe noch was een wedu-vrouw;
Maer als den Heer haer schreyen sag,
Bewogen tot medoghen,
Sprack: Vrou houdt op van u geklagh⁷
En drooght uw' natte ooghen.

2,3 ‘de naastbetrokkene bij dit leed’. Of: ‘de eerste van de rouwstoet’. Vgl. een woord als: rouwleider.

7 Sprack, nl. Hij.

3

O kracht, o troost van Iesvs woort!

Maer wacht, en hoort de reste voort:
Want rakende de dood-kist aen,
Hiel hy de swarte draghers staen;
En sprack met eenen: Jongman, ho!
Ick segg'u, wilt verrijsen.
Op datmen mijnen Vader soo
Met meerder lof magh prijsen.

[p. 352]

4

En siet, van stonden aen verrees^4,1

Den doo'n, die wel met reden prees²
Voor alle werck, de stercke hand³
Van die hem uyt het ander landt
Te rug ghetrocken in de eeuw
Van 't sterffelijcke leven,
De tranen van sijn moeder-weeuw
Had wederom ghegheven.

4,1 van stonden aen: terstond.

2 doo'n: dode.

3 voor alle werck: allereerst.

5

En hier rees met den doo'n te saem

Een grooten danck van Godes naem.
Men riep al-omme wijd en breed:
Och, daer is wel een groot Propheet
In onsen daghen op-gestaen.
Och! dat daerom gepresen
De hand, die ons dit heeft gedaen,
Van eeuw' tot eeuw moet⋆ wesen.

6

Komt jongmans; komt o dochters fier!

En spiegelt u aen Naim hier.
Want wat is Naim anders toch
Als d'yd'len naem, en 't schoon bedrog
Des werelds, die ons troost belooft;
En in de groenste daghen,^6,6
Wel menighmael van als berooft,⁷
Na⋆ 't swarte graf doet draghen?

6,6 ‘en (ons) midden in de jeugd’.

7 als: alles.

[p. 353]

7⁺

Na 't zwarte graf, en vorder niet.^7,1

Tot hier toe komt het rou-verdriet;
Tot hier toe komt de vrienden sucht⋆;
De rest is voor de zede-tucht;
De zede-tucht, de Christen-deugd,
Die u al-om verlaten;⁶
Alleen, wel t'uwer ziel-gheneughd
Sal volgen, en sal baten.

+ 151

7,1 vorder: verder.

6 al-om verlaten, bepaling bij u. De zin loopt door.

8

Maer die geen deughd en heeft gedaen,

Sal eenigh na⋆ de Vyerschaer gaen.^8,2
De Vyerschaer Godts, dat streng gerecht,
Daer⋆ Advocaet, noch wapen-knecht,
Daer eer, noch macht, noch geld, noch goed
Noch iet⋆ 't welck is geschapen,
In komen kan, om van de boet⁷
Te vrijen Naims knapen.⁸

8,2 eenigh: alleen.

7 boet: straf.

8 vrijen: bevrijden.

9

Gaet heen, gaet heen, vrij⋆ wijf en man,^9,1

En diendt de schalcke wereld dan.
Hoe hoogh ghy u van Adel romt,
Hoe weeldigh ghy u oock beblomt,
Siet voor u, dat d'ontrouwe bruyd⁵
In 't Lentjen van uw' jaren
U oock te haerder poorten uyt⁷
Niet eens en doe vervaren.⁸

9,1 vrij, bijwoord.

5 d'ontrouwe bruyd, nl. de wereld.

7 te haerder poorten uyt: haar poort uit.

8 doe vervaren: wegbrengt, voert.

[p. 354]

10

En hebt ghy dan geen goed geley

Van moeder, die uw' dood beschrey
En Iesvm vinde onder weeg,^10,3
Helas! soo'n is 't met u geen deegh.⁴
Ghy blijft ghekist, men sinckt u neer
Om eeuwelijck te lijden
Het beel-berou⋆, dat rauwe seer
Van uw' verloren tijden.

10,3 Na weeg in 1^e druk een punt.

4 ‘Helaas, dan is het niet best met u.’

11

O Iesv sterck van woord en werck,

Aensiet van uw' bedroefde Kerck
De tranen, diese om de deugd^11,3
Vergiet van haer bedorve jeugd.
Verwecktse Heer, eer dats' in 't graf
Van qua ghewoont gesoncken,
Besuren ga de lange straf
Van d' Acheronsche⋆ voncken.⁸

11,3 ‘om de deugd’, versta: om de geringe deugd, om de zondigheid.

8 ‘van het vuur van de hel.’