Gulde-Jaer Ons Heeren Jesu Christi

[p. 235]

Derde Paes-lied.⁺⁺

+ 89

+ Bron: Joh. 20, 11-18 (evangelie van donderdag na Pasen). De tenorpartij ontbreekt. Voor de relatie van de laatste drie strofen met strofe 4-6 van het 5^e Paaslied zie aldaar. Cantus en lichtelijk afwijkende tekst ook in Theodotus' Paradys (1627) blz. 181 vv.; men zie ook TTL. 19 blz. 198-201.

1

Magdalena waerde vrou,

Hoe steent, hoe weent, hoe soect ghy dus?
Maeckt een eynde van uw' rou⋆.
Want den Heer
En⋆ heeft niet meer^1,5
Gerijfs ghebreck van zalf of bus.⁶

1,5 En hoort muzikaal bij de voorgaande regel. Hetzelfde geldt voor de eerste lettergreep van de volgende regel.

6 ‘behoefte aan de dienst van zalf of bus’; versta: nodig dat gij Hem met zalf of zalfbus ten dienste staat (vgl. Joh. 12, 3).

2

Iesvm soeck ick mijn〈en〉 Heer.^2,1

Daerom sal ick van hier niet gaen,
Tot dat ick hem vinde weer,
Vreemden, Maghen⁴
Na⋆ hem vraghen
By den dagh en by de Maen.⁶

2,1 -en om het metrum aangevuld naar Salomon Theodotus blz. 182 (TTL. blz. 199): het vers heeft een lettergreep te weinig.

4 ‘(maar) aan vreemden (en) verwanten.’

6 ‘dag en nacht’.

[p. 236]

3

Segt my, fijnen Hovenier,

Hebdy mijn Meester niet ghesien?
Waer is hy vervoerdt van hier?
'k Sal hem halen.
Bergen, dalen
Sullen my dat niet verbien.

4

't Is maer he'en den derden dag,

(Van rou⋆ my 'thert aen stucken splijt)
Dat ick hem sijn kruyce sagh
Voor my draghen
Sonder klaghen,
Vol van smart, en van verwijt.

5

Dat ick hem sag naeckt en bloot

Als een vervloeckten aen een hout
Hanghen in sijn wonden rood,
Heel door-sneden,
Hoofd en leden
Heel be-ettert, heel bespout.^5,6

5,6 bespout: bespuwd.

6

Maer 'k en kan vergeten niet,

Als hem soo grooten dorst besprong,^6,2
Dat men my niet toe en liet
Hem te gheven
In sijn leven
Een drop waters op sijn tongh.

6,2 Zie Joh. 19, 28.

[p. 237]

7

D'eer-dienst die my doe verbood^7,1

Den Rechter en het Joodsch gespuys,
Sou 'k nu gaerne na sijn dood
Hem betoonen
In we'er-loone⁵
Van sijn passy, van sijn kruys.

7,1 verbood, enkelv. bij Rechter.

5 ‘ter vergelding’.

8

Daerom, hebt ghy hem verleyt,^8,1

Soo bid ick door sijn bloedigh kruys²
Dat het my toch zy geseydt.
'k Sal hem lichten,⁴
Niemandt zwichten,⁵
Al waer 't uyt Pilatus huys.

8,1 verleyt: verlegd, weggehaald.

2 door: om(wille van).

4 lichten: weghalen (WNT. 8, 1974 sub 7).

5 ‘voor niemand wijken’.

9

Langer kon hem⋆ Iesvs niet

Bedecken voor sijn Deerne trou;^9,2
Maer tot troost van haer verdriet,
Mari'! seyd' hy.
O Rabboni
Ghy zijt 't eynde van mijn rou⋆.

9,2 Bedecken: verborgen houden; Deerne trou: trouwe dienstmaagd.

10

En met een ter aerde ne'er

Haer⋆ werpende, tot sijnder eer';
Raeckt my noch niet sprack den Heer.
Want ick toch
Soo haestigh noch^10,5-6
Tot mijnen Vader niet en keer.

10,5-6 Voor Soo en Tot geldt hetgeen we boven voor 1, 5-6 opmerkten.

[p. 238]

11

Iesv Heer gebenedijt,^11,1-6

Die ons geslachte Paesch-lam zijt,
Spaert ons, spaert ons groot en kleyn.
En wilt geven
Dat wy leven
Van den ouden deessem reyn.⁶

11,1-6 Deze strofe, geïnspireerd op het epistel van Paaszondag (1 Kor. 5, 7-8), houdt nauwelijks of niet verband met het voorgaande.

6 reyn: gezuiverd, gereinigd.