Gulde-Jaer Ons Heeren Jesu Christi

[p. 232]

Emmavs.⁺
Tweede Paes-lied.⁺

+ 88

+ Bron: Lk. 24, 13-35 (evangelie van de dag). Lied op Tweede Paasdag, gelijk in 18, 4 uitdrukkelijk wordt aangegeven. Het is echter zonder meer gerangschikt in de groep der Paasliederen.

1

God groet u Mannen! Goed geley

Gewerd'⋆ u d'een soo wel als d'ander.
Wat reden⋆ zijn 't die g' alle-bey
Dus droef spreeckt met malkander.

2

Bistu dan van Jerusalem

Alleen een Pelgrim soo versteken⋆,
Datstu de al-gemeyne stem
Niet eens hebt hooren spreken.^2,4

2,4 na spreken loopt de zin door.

3

Van 't ghene datter is geschiedt

In dese lest geleden daghen.
Wat dingen toch? En weetstu niet
Wat Iesvs heeft verdragen?

4

'k Segh Iesvs die van Nazareth

Een groot Propheet was in sijn leven,
In woorden, en in werken med'
Seer krachtigh en verheven.

[p. 233]

5

Op hem was onse hoop gesteldt,

Als dat hy Isr'el sou bevrijden;
Maer nu soo⋆ heeft hem het geweld
Van 't Sannedrin doen lijden.^5,4

5,4 Na lijden loopt de zin door.

6

Aen 't kruys een al te snoode dood.

En 't is noch huyden⋆ daer beneven^6,2
Den derden dagh, dat dese stoot
Hem van ons heeft gedreven.

6,2 daer beneven: daarenboven, bovendien.

7

't Is waer, daer is een vrou drie, vier

Aen 'tgraf geweest om hem te soecken;
Maer hebben daer gevonden schier⋆
Niet anders als de doecken.

8

Doch seggen, daer in wit gewaed

Gesien te hebben een deel geesten.
Maer leyder⋆, 't is maer vrouwen praet
En wy ontbeeren t'aldermeeste.^8,4

8,4 t'aldermeeste: het voornaamste.

9

O sotheyd! o verblindheyd groot!

In 't geen de Wet en de Propheten
Van Christus leven ende dood
U hebben klaerlijck laten weten.

[p. 233]

10

En hier deed' hy hen een vermaen

Van Moyses af, door al d'Historij
Des Oude schrifts. Dat Christus gaen
Door 't kruys most in sijn glorij.

11

Soo lang tot datse nu ontrent

't Kasteelken van Emmaus gekomen,
Den Heer, van hen noch onbekent,
Schier⋆ oorlof⋆ had genomen.

12

Ey, blijft by ons, den avond naeckt.

W'en sullen g'hengen geen van beyde^12,2
Dat ghy sult blijven ongedaeckt³
Of u van ons sult scheyden.

12,2 g'hengen: toestaan, dulden.

3 ongedaeckt: dakloos, zonder dak.

13

Wat meer! Heer Iesvs bleef genood.^13,1

En als hy nu was ne'er geseten,
Brack hy hen het gesegent brood
En gaf 't hen om te eten.

13,1 Wat meer!: Wat valt er nog te zeggen? (Quid amplius?); genood: uitgenodigd.

14

't Was nau gesmaeckt, of siet het licht

Des Hemels opende hen d'oogen.
Soo dats' erkenden sijn gesicht,
Maer 't wierd hen stracks⋆ ontogen.^14,4

14,4 ontogen: onttrokken, ontnomen.

[p. 234]

15

Want als sy nu, van hem gewis⋆,

Hem meenden gins en weer t'omermen;^15,2
Soo sloegen sy haer handen mis.
En Cleophas, och armen,

15,2 gins en weer: even.

16

Versteken⋆ van sijns meesters hals,

Riep: Mogt ons niet met reen⋆ wel branden
Het binnenste ons herten, als
Hy ons sprack achter⋆ lande.

17

En stracks⋆ we'erom te rug gekeert^17,1

Na Salem⋆, d'alder-oudste stede,
Daer⋆ sy noch quamen, soo m'ons leert,
By tijdts, tot Christus vrede.⁴

17,1 te rug gekeert: zijn zij teruggekeerd.

4 tot Christus vrede: om Christus' vrede(sgroet) te ontvangen (Lk. 24, 36).

18

Heer blijft by ons, en maect ons kloec.^18,1

Den donck'ren avond naect eylacen!
Dit is het slot van ons versoeck
Op desen tweeden Paeschen.

18,1 kloec: moedig.