Gulde-Jaer Ons Heeren Jesu Christi

[p. 208]

⁺ Oliveten.⁺
Op den Woensdagh van de Goe-weeck.

Op: Se pur ti guardo.

1

O Heer der Heeren!

Wat zeer der zeeren
Heeft de kracht uws herten
Aldus ontsteld?
Ja neer-gheveld
Meer als met duysend smerten?
Nu valt ghy neder,
Dan rijst ghy weder.
Men ziet u wesen⋆
Nu rood van pijn, nu bleyck van vreese.
Nu rood van pijn nu bleyck van vreese;^1,11
Nu gaet ghy klaghen
Over den traghen.¹³
Moogdy met my geen uertjen waken?
Of sietstu niet wie my naken?
Wat ick voor een kelck moet smaken?
Maer hoe druypt ghy soo seer
Van bloede, van bloed, van bloed; och Heer!
Och! och! wat roode lecken?¹⁹
Eer dat noch op u trecken
De Joden zwaerd of speer.

+ 72-73

+ In de eerste strofe ziet de dichter als van nabij Christus' Lijden in de Hof. Diep geschokt vraagt hij Hem naar de reden hiervan. In de twee volgende strofen antwoordt Deze.

1,11 herhaling van vs. 10, evenals 3,11, omwille van 2,11.

13 Na traghen denke men zich een dubbele punt: vs. 14-16 geeft de inhoud der klacht.

19 lecken: druppels.

[p. 209]

2

Te rechte vraeghdy

Wat dus versaecht my.^2,2
Want mijn ziel is droeve,
Droef totter dood.
Al haren nood
Ick tegenwoordigh proeve.⁶
Slagen en strepen,
Roeden en swepen,
Kruys, doornen, nepen,
Die 't lijf verscheyd'lijck sal besuren,¹⁰
Gevoelt mijn ziel op deser ure;
Waer dat ick klaghe,
Wien dat ick vraghe,
Voor my en werdt⋆ geen troost gevonden.
D'Enghel die my is gesonden,
En⋆ spreeckt niet dan van roo wonden.
Dan dat ick drincken moet
Moet drincken, drincken, och! drincken moet
Een kellick vol ghemeten
Van myrrh', die my hier sweten
Doet water ende bloed.

2,2 versaecht: vrees aanjaagt.

6 tegenwoordigh: als reeds aanwezig.

10 verscheyd'lijck: stuk voor stuk.

3

Uw' wil gheschiede.

Siet hier, ick biede
T'uwer eeren Vader
Tot alle smert
Mijn hoofd, mijn hert,
Mijn ziel, mijn lijf te gader⋆.
Maer my doet suchten
Dat ick de vruchten
Van mijn ontlijven

[p. 210]

 

Och! aen soo weynigh sie beklijven,

 

Och! aen soo weynigh sie beklijven,

 

Dat 's vyandts listen

 

My doen verquisten

 

Een prijs soo dier⋆, soo ongemeten.

 

Heuveltje van Olyveten!

 

Heuveltje van Oliveten!

 

Ontsluyt uw' schoot, vanght in uw' reten

 

Mijn zweet, mijn purper zweet;

 

En doet den sondaer weten,¹⁹

 

Oft hem moght zijn vergheten,²⁰

 

Mijn rood bebloede sweet.

19 weten: kennen, beseffen.

20 Oft: indien het.