Gulde-Jaer Ons Heeren Jesu Christi

⁺ De krvys-wegh.
Op den Sondagh van Quinquagesima.⁺

1

Heer Iesvs kloeck van herten,

Blymoedigh in de nood,
Versmadende de smarten
Van sijn aenstaende dood,
Trad voor sijn Jong'ren heenen
Recht als een Capiteyn
Met onbewoghe beenen.^1,7
Maer siende dat hen kleyn
De moed was om te gaen
Daer⋆ hy niet langh gheleen^10-11
Ten kruyce was beraen,
Hiel hy hen dese reen⋆:

+ 30

+ Bron: Lk. 18, 31-43.

1,7 ‘zonder angst.’

10-11 ‘daarheen waar men pas geleden tot zijn kruisdood besloten had.’

2

Siet hier, o liefste vrinden,

Wy klimmen door dit pad
Na⋆ Salem⋆ mijn beminde
En uyt-verkore stadt;

[p. 133]

 

Daer⋆, na⋆ de prophetien

 

Die daer van sijn gebrieft⋆,

 

Des menschen Soon sal lijen

 

Soo veel als 't God belieft.

 

Hier sal men met verraed

 

Hem gheven in de macht

 

Van 's Tempels Magistraet

 

En Aarons gheslacht.

3

En als hy by den⋆ desen,

Van haet en bloede rood,
Verklaert nu is te wesen
Verdienstigh van de dood,^3,4
Sal hy weer in de handen
Ghelevert werden⋆ van
De Heydensche vyanden;
En als den snootsten⋆ man,
Daer⋆ niemant aen en magh⋆
Verbeuren of misdoen,
Te spot staen al den dagh
Met speecksel, en met roen.

3,4 ‘de dood verdienend.’

4

En dit nu al verdraghen^4,1

Wel teghens alle recht,
Soo werd⋆ hy noch gheslaghen
En aen een kruys ghehecht.
Soo datter na sal volghen
De onverdiende dood.
Maer als s'hem nu verswolgen⁷
Heeft in haer diepste schoot,

4,1 absolute constructie.

7 s', nl. de dood.

[p. 134]

 

En⋆ kans' hem houden niet,

 

Maer sal hem 't haerder straf

 

Drie daghen na 't verdriet

 

Sien rijsen uyt het graf.

⁺ 5

De Jong'ren die dit hoorden

En saghen niet⋆ te min
Wel seker van de woorden
Maer niet wel van de sin,
En⋆ wisten niet wat dencken
Hoe dat de dood soo stout
Sou zijn te durven krencken
Messiam door een hout.
Sy staeckten 't vragen dan
En door een teere borst^5,10
En⋆ wasser niet een man
Die hier van roeren dorst.

+ 31

5,10 door: ter oorzake van, vanwege.

6

't Was niet dan pure minne,

Die hen hier hart en tongh
Van vraghen en versinnen^6,3-4
Sorghvuldigher bedwongh.
Maer weest ghy, Christen menschen!
Door d'eyge selve sucht⁶
Uw' buycken en uw' pensen⁷
Te dwingen oock beducht.⁸
Hout u nu immers⋆ stil
En slaet het oogh op hem,
Die hier om uwen twil
Klimt na⋆ Jerusalem.

6,3-4 ‘met grote (eigl. groter, nl. dan wat ook) zorg afhield van vragen en willen begrijpen.’

6 ‘gedreven door eenzelfde liefde.’

7 Vgl. vs. 2.

8 beducht: met vreze erop bedacht.

[p. 135]

7

Voorseker 't zijn gheen tijden

Om uytghestort te zijn.^7,2
Wat kind sou hem⋆ verblijden,
Wat Bruyd sou in de pijn
Haers Bruygoms ofte Vaders
Vermaken sich? voorwaer
't Zijn mercken van verraders
In 't uyterste gevaer
Sijns vrinds te zijn verblijdt.
Denckt, hoe 't dan voegen sou
Te lachgen in den tijdt
Van sijn Verlossers rou⋆?

7,2 uytghestort: uitgelaten.

8

Laet Vastel-avond houwen

Die willen, hout ghy maet.
Hier suldy bet⋆ op bouwen
De Vasten, die u staet^8,4
Voort-aen⋆ van veertich daghen⁵
Te vasten: want terwijl
Ghy Gode wilt behagen
Daer door, soo 'n ist geen stijl
Dat ghy hem eerst vergramt.
Veel liever doet de deughd¹⁰
Na⋆ eysch van 't Christen ampt
Ten danck⋆, en met gheneughd.

8,4 die u staet: die u moet (vasten, vs. 6).

5 van veertich daghen, bij De Vasten van vs. 4.

10 doet: beoefent.