Gulde-Jaer Ons Heeren Jesu Christi

⁺ Centvrio.
Op den derden Sondagh na Drie-Koninghen.⁺

1

Wilt ghy maer Heer der Heeren,

Ghy kunt mijn puystigh vel
Verschonen van de sweeren
Der lazerijen⋆ wel.
Ick wil: dat dan mids dese⋆^1,5-8
Opleggingh van mijn hand
Uw' lazerij⋆ ghenese
En reyn werd⋆ 't allen kant.

+ 16

+ Bron: Mt. 8, 1-13.

1,5-8 Hier spreekt Jezus; in 1^e druk midsdese, door ons gescheiden: dese, bijvoegl. bij oplegging.

[p. 109]

2

't Geschiede, en met eenen

Sprack Iesvs: past⋆ me niet^2,2
Aen desen, of aen ghenen
Hier van te seggen iet⋆.
Maer gaet u strack⋆ vertonen
Met een bereyde voet
De Priesters Arons sonen
Tot tuygh⋆ van haer ghemoed.⁸

2,2 niet, bij te seggen (vs. 4).

8 ‘als een bewijs voor hen’.

3

En hier mee inghetreden^3,1

Capharnaum de Stadt,
Quam daer met kromme leden³
Een Hopman, die hem bad
(Voorwaer met allen⋆ stichtigh)⁵
O Heer! mijn dienaer leyd
Te bedde lam en jichtigh
Uw' bystand en verbeyd.⁸

3,1 inghetreden, nl. zijnde (absolute constructie).

3 met kromme leen: geknield.

5 stichtigh: stichtend, tot stichting.

8 en verbeyd: te verbeiden, af te wachten (vgl. F.A. Stoett, Middelnederlandsche Spraakkunst, Syntaxis³, § 12-13.

4

En Iesvs: ick ben vaerdigh

By hem te komen strack⋆.
Maer hy: 'k en ben niet waerdigh
Dat ghy sult onder 't dack,
Heer, van mijn snoodheyd komen.
Eén woord, één woord alleen^4,6
Is machtig weer te vromen⋆⁷
Mijns dienaers krancke le'en⋆.

4,6 ‘niet meer dan één woord’.

7 machtig: bij machte.

[p. 110]

5

Want ick die onder oorde⋆

Van meerder ben ghesteldt,
Kan efter⋆ met mijn woorden
Ghebien te huys, te veld.
'K en hoef maer eens te spreken,^5,5-8
Mijn knecht, of mijn soldaet
En blijft in geen gebreken,
Hy doet, hy komt, hy gaet.

5,5-8 ‘Ik hoef maar een keer te spreken of mijn knecht ... blijft niet in gebreke, maar doet het, ...’.

⁺ 6

Hoe'n sullen dan niet swichten

Voor u met meerder reen⋆
De koortsen en de jichten
Van haer ontseyde leen⋆?^6,4
O Hopman uytbesondert
Wt duysenden en meer,
Wel waerdigh die verwondert⁷
Soudt werden⋆ van den Heer.

+ 17

6,4 ‘wanneer gij ze beveelt uit het lichaam te vertrekken’ (eigl. uit het lichaam dat hun verboden wordt).

7 verwondert: bewonderd.

7

Des⋆ hoordemen oorkonden⋆

Sijn waerheyd t'uwer lof,^7,2
Dat hy noyt had ghevonden
Gheloof van sulcken stof,
Soo dat haer⋆ Godes Tempel⋆
Noch huyden⋆ in de Mis
Niet dan op u exempel⋆
Vervoeght tot Christus disch.

7,2 Sijn waerheyd, nl. het Evangelie.

[p. 111]

8

Wilt ons gheloof dan stercken,

Ey goe! met uw' ghebeen.
Maer soo dat wy uw' werken
Oock poghen na te treen.
'k Wil segghen Gode-vruchtigh
En, na⋆ des selfs wensch,^8,6
Bchulpigh en meesuchtigh⁷
Sijn aen ons even mensch.

8,6 des selfs (selfs, tweelettergrepig), versta: van God.

7 meesuchtigh: medelijdend.

9

Voor 't lest dat w'onse sinnen

Vervooghden een voor een^9,2
Niet anders als slavinnen
Op 't voorschrift van de reen⋆,
Gelijck ghy uw' Soldaten
Had onder u bedwangh,
Op dat ons doen, ons laten
Magh sijn na⋆ Gods verlangh.

9,2 vervooghden: beheersen, de baas zijn.

10

Dus doende, wy verhopen

T'ontgaen den helschen brand,
Daer altijds d'oogen lopen
En knarssingh is van tand.
O Heer! wilt niet verhenghen^10,5
Aen ons een straf soo groot,
Maer met den Hopman brenghen
In Abrams sachte schoot.

10,5 verhenghen: doen toevallen.