Boekèt Mestreechs. Bloemlezing uit de Maastrichtse dialectliteratuur

[p. 311]

Jo Caris (1927)
Gewoen
Kort verhaol, lang historie

E pelitiebureau

D'n tillefoon geit euver:
‘Mèt Vissers... Wat?!...’
't Hoof vaan de rechèrsj sjrijf haosteg op e kledsje:
‘Spooj d'ch! Gewoeneweg daartien.
Iech haw 'm aon de praot.’
En gief 't breefke door
Aon Vos.

'nen Daag

't Regent nog altied.
De wolke haange door vaan 't voch.
Vos baont ziech 'ne weeg door e gordijn vaan nate dräöj.
Glazetege kralle kriebele de väörroet.
De stad sjuif achteroet in de spiegelkes opzij.

'n Umgeving

't Riepend graon liet tristeg köpkes haange:
De akkers lieke aquarelle.
Rechs snappe nate keuj naat graas.
Links zeuke nate peerd besjötting
Flaank tege flaank.
Väör rèk d'n twiebaonsweeg ziech blinkend oet
En achtervolge watersluiers trouw de raajer vaan d'n oto.
De stad weurt alsmer kleinder in de spiegelkes opzij.

E naombord

‘Kleidörp’, wit op blauw.
De straot is opgevöld mèt klinkers.

[p. 312]

 

't Water vaan de blaajer aon de buim dröppelt gestiedeg op de panne

 

Vaan hoes, vaan boerderij, vaan bungalow...

 

D'n tore vaan de kèrk sjuif veurbij...

 

De kiekoet vaan de slachter...

 

En de bekker...

 

En de kruieneer...

 

Vos loert nao 't klökske op 't dashbord:

 

Daartien veur twelf.

 

Heer kiek oet nao e bördsje mèt de straotnaom: ‘Gewoeneweg’

 

Dao is 't! Noe rechs um!

 

Daan remp 'r fors

 

Veur nómmer daartien.

E hoes

De deur steit aon!
De deur steit aon?
Vos duit ze hiel veurziechteg ope,
Stap in de gaank
Mèt 'ne gans normale luiper op de groond,
Mèt gans normaal seerpliesterwerk langs de mör
En aon 't ind 'ne normalen houten trap.
D'n tienden trej kraak oonder ze gewiech.
Gespanne blijf 'r stoon en huurt...
... De stum vaan 'ne maan
Dee door d'n tillefoon mèt iemes sprik.
Mèt Vissers?
De stum kump oet 'n kamer op 't portaol
Boevaan de deur haaf ope steit.

'n Slaopkamer

Daobinne is 't leech gedemp
Umtot de raos gordijne touw zien.
Veur de toilèttaofel steit 'ne maan-in-pak
Mèt ziene rögk nao 't portaol gedrejd.
Z'n laksjeun drentele nerveus euver e wit karpètsje
Mèt vlekke roed wie blood.
Vaanaof 't bèd tot op de vloer hingk e stök bèddèk
Ouch roed gevlek.

[p. 313]

 

In de toilètspiegel zuut Vos de trèkke vaan de maan.

 

Heer liek oontspanne meh dat klop neet

 

Mèt wat 'r zeet.

De maan

‘'t Is gebäörd... 't is al gebäörd. Zoe wouw iech tot 't ging.
Iech had 't al väöl ieder mote doen.
Iech woort bezeik. Riechteg bezeik. Al maondelaank.
Es iech thoes wegging veur me werk, kaom dee fieloe* euver de vloer.
Meh zoe get kump oet. Is 't neet vreug daan is 't laat.
Oetpraote had geine zin. Iech waor veis vaan 'r lief.
Vemiddag höb iech hun geattrappeerd.
Diech zags toeniers: de sjikdes ein vaan dien lui nao hei um erger te
veurkoume. Spieteg daan veur dee maan... 't is rot weer.
En diech hèls miech aon de praot in de hoop tot heer op tied kump?
Veur miech is 't te laat.
Allewel, heer steit op 't portaol en luustert mèt.
Ajuus Vissers, de wèts 't noe al, ajuus.
't Heet väöl weg vaan d'n Tennessee Waltz:
I introduced him to my darling
And while I was working my friend stole my sweetheart from me...’

Eine knal

't Revolver klettert tösse de accessoires op de toilèttaofel...
De hoorn vaan d'n tillefoon dans aon ze snoer 'ne step-zoonder-partner...
De maan-in-pak zink lankzaam neer op 't metsje veur 't bèd...

Vos störmp nao binne.
In 't bèd ligk 'n naakse vrouw mèt gater in häör boorste.
Ze heet nog geperbeerd de keugel aof te were mèt häör kösse.
Veur 't bèd ligk 'ne naakse maan, mèt loker in z'n oonderlief.
Heer heet nog geperbeerd te sjuile oonder de matras.

De klok vaan de kèrk sleit twelf kier.

Allewijl

Gewoen.

[p. 314]

Aantekeningen

Uit: 't Leich dreet zach de nach in. Bloomlaezing oet 't Limburgs, Veldeke Literair Reeks, deil 11 (Venlo 1999) 69-72

fieloe: gemene kerel

[p. 315]