Pierre J.J. Jacobs (1912-1995)
Roontelum en in de Sintervaos
Es iech aon de Sintervaos dink, daan bestörme miech de herinneringe mèt de mach.
Es gaillard* zeen iech miech nog speule op ‘de sjievelkes’ bij ‘de trepkes’ aon 't plein dat noe zoe'ne sjoene naom heet gekrege vaan ‘Henric van Veldeke Plein’ en iech rappeleer miech nog es d'n daag vaan gistere, wie veer es kukes oonder 'n klók, dèkking zeukde in de aw kèrk, es veer door 'ne govie woorte naogezete, dee us getrappeerd had mèt sjotte op de Vriethof of mèt landverovere bij de Hoofwach.
Ouch in ‘de kojl’ tösse ‘de Staar’ en de Sint-Jaan in, späölde veer dèks en iech haw noe mien hart vas es iech nog draon dink wie veer vreuger kunste maakde en wie 'ne kaorddanser euver de beuvenste stange vaan de iezere hèkke lepe.
Iech staon noe Oonder de Baoge oongeluiveg te loere nao de smal openinge in 't stankètsel roontelum de aw mör vaan de kèrk, boe veer us es koejonges mèt 't groetste gemaak doorkreukelde um us oonder de bromelestruuk, die in 't wèld tösse moer en stankètsel greujde, te verstoompele es veer verbergemenneke späölde.
En daan loup iech weer ins ‘de trepkes’ aof, tegeneuver Jaspar en zeen tot ‘de sjievelkes’ weg zien... en wijer wandelend tösse de Sintervaos en Sint-Jaan, störme in de stèlte tösse die geweldege gebouwe, iewe op miech aon.
In miene geis zeen iech de groete percessie weer oettrèkke, de kemuniekinder, de wijskinder, ‘kluusters’, herremenies en zaankkoere, mèt
de defteg in rok gestoke notabele, de gouwen hiemel veuraof goon, in plechtegheid en luuster en wierouk... en mechteg lojt de groete klok...
En es iech miech die aw mör weer ins beloer, daan rappeleer iech miech ouch Marieke en Lewiske en wie ze ouch mochte heite oet de jong jaore vaan tösse de kèrke... en lachentere loup iech gaw wijer, want iech bin noe getrojd en zjus wie vreuger, es of get achter miech aon zaot, gespel* iech de kèrk in en staon inins aon ‘de benkskes’. Iech had 't jaore neet mie gezeen; meh 't is nog zjus 't zelfde. Wat zien dat toch sjoenmemories!
Hei ‘de benkskes’ boe naoventrint* altied 't kribbeke stoont; dao op 't hoeg koer de sjoene gouwen altaor en opzij devaan weer, de Sakkermintskapel, boe veer us vreuger vechde veur e pläötske es veer us
Auteursrechtelijk beschermd
