Boekèt Mestreechs. Bloemlezing uit de Maastrichtse dialectliteratuur

[p. 155]

Fons Tuinstra (1897-1971)
Begienestraot-impressie

De kins diech rösteg laote goon
In iew-umvattend druime.
't Leve effe stèl doen stoon
En mèt stèl druim umzuime.

De harmonie vaan greun en gries
Deit dissonante sterve.
Ze bringk diech in 't paradies,
Boeste kins rös verwerve.

De kleure en de lijne zien
Väölvöldeg en besjeie.
Verdrage ziech, besjaof en fien
Noe, zjus wie in 't verleie.

De iewe sjiem're in 't gries,
In 't greun beef riek 't leve.
Zoe waos 't in 't paradies,
Zoe is 't noe gebleve.

Aantekeningen

Fons Tuinstra publiceerde in de jaren 50 van de vorige eeuw regelmatig gedichten in Onze Spreekbuis, personeelsblad van de N.V. Staalwerken ‘De Maas’, Maastricht.

Meer poëzie van zijn hand is afgedrukt in Mestreechter Spraok, 161-164 (Seldäötsje speule, Plenke, plenk en plenkskes, De otobös, Kinderdruim, Ierste H. Kemunie, E kruus) en in Mosalect, 173-176 (De sterke, Merretdaag, Vergete).

[p. 156-157]