Boekèt Mestreechs. Bloemlezing uit de Maastrichtse dialectliteratuur

[p. 133]

Pol Chambille de Beaumont (1889-1968)
Op 't Sint-Gerlachusfletsje

Zit aon mie täöfelke en suf,
In leze höb iech geine puf
En ouch neet in 't sjrieve,
Loer mer nao boete op mien flet,
E paar kier per daag, daan zuuste get, -
Um kalm bij te blieve.

Soms tippelt get veurbij mien roet.
Bij good weer trèk de aajdheid oet
Mèt wegelkes of stekskes.
Mien vrouw die gief miech 'nen douw
Umtot iech zègk: ‘de modeshow
Zeuk ziech weer zonneplekskes.’

En zjus tegen 't middagoor
Daan bringk de joonkheid us 't ‘voor’,
Dat is 'n variatie.
Dink trök aon mien vervloge jäög
Vaan leefdespijn en leefdesvräög,
't Is mer 'n imitatie.

Iech loer nao krök en loer nao stek.
Kom, awwe, doeg toch neet zoe gek,
Mer braaf zien en tevreie;
Bis blij totste nog weurs verweend,
Zjus wie e pas gebore keend,
Ze tied aon diech besteie.

Soms hingk d'n dokter aon de bel,
Twie kier per maond, daan kump Van Well
De rammelkas be-uige.
Daan huurt 'r nao de rikketik,
De blooddrök vint 'r zier gesjik.
Mien vrouw is stèl getuige.

[p. 134]

 

Obbins veul iech weer 'ne steek,

 

Daan laot iech helop 'ne keek,

 

't Zien mien kneuk die krake.

 

Iech num get poejers en 'n pèl,

 

Umtot iech nog get leve wèl.

 

Zoe stoon mèt miech de zake.

Aantekening

Uit: P.C. de B., Rijmkes in 't Mestreechs (Mestreech 1967).