Boekèt Mestreechs. Bloemlezing uit de Maastrichtse dialectliteratuur

[p. 47]

Désiré Franquinet (1826-1900)
De kèrmis

Mastreechteneers! 't is veur te kriete,
Wie dreuveg zien eus kèrmesdaog;
Me zou bezwieke van verveling,
Want daovan heet me volle laog.
In vreuger tied waos volop vräögde;
Alwijl bekiek me zich zoe mal;
Dao's niks te doen, gei simpel denske
Es koelek nog 'n Momusbal.
Mastreech, de bis gesjore!
Aon alle win klaog d'ne noed.
De boel dee is verlore,
Want eus auw kèrmes die is doed.

Toen had me harteleke fieste,
En eelek trok ins ferm van leer,
M'n aot zich stief aon vlaoj en mikke
En drónk e steveg gleeske beer.
Mer God! de tije zien veranderd,
De börger aap de rieke nao;
Op taofel stoon pastei en tuurtsjes,
Mer 't sjöldbook weurt ouch groeter dao.
Mastreech, de bis gesjore!, enz.

Jao, vreuger hóng m'n in de straote
'ne Paljas* ofwel 'n kroen;
E vuur woort 's aovends aongestoke,
Me dansde d'rum, dat waos te sjoen.
Mer noe, noe zuut me niks mie bómmele,
De straote zien zoe leeg en kaal;
Gein kroen noch dans; eus slum pelitie
Die griemslach en verbeujt dat aal.
Mastreech, de bis gesjore!, enz.

En eder wèt, van euver jaore,
Wat e vermaak me had es keend;
Me sloog d'n haon, me spróng nao 't eike,

[p. 48]

 

Me braok de pot of trok 'n eend.*

 

Riskeert dat noe, dan kump d'n deender

 

En zeet, op las van euze Raod:

 

‘Weg, dat belemmert de passazjie!’

 

Verdomp, dao is gein ziel op straot.

 

Mastreech, de bis gesjore!, enz.

 

 

 

De kraome en de tente völde

 

De Merret en de Vriethof gaans,

 

Me zaog Hanswors en sabelvreters,

 

Jan Klaasje en de berendaans.

 

En noe niks! Alles geit loupe

 

Wie e verke wat van hónger beuk;

 

Tot Jaap* dee kós 't neet mie hauwe

 

Mèt z'n ónnuzel peperkeuk.

 

Mastreech, de bis gesjore!, enz.

 

 

 

Plezere zien neet mie te rape,

 

De stad geliek compleet e dörp,

 

Jao, zelfs bij 't keig'le kump de sjepe

 

En kroent neet mie de sjoenste wörp.

 

Dao zal us niks mie euverblieve

 

Es kèrmeszóndags, nao de mès,

 

De sjötterij zien t' exercere,

 

Al hinkentere op hun bès.

 

Mastreech, de bis gesjore!, enz.

Aantekeningen

Uit: G.D.L. Franquinet, Mastreechter veerskes; inleijing en bandteikening van E. Franquinet (Mastreech 1924) 98-99. Het gedicht dateert van september 1870.

paljas: hansworst

Me sloog... eend: de kermisvolksspelen: haanslaan, eike-springe, potslaan en ganstrekken

Jaap: eigenaar van een peperkoekenkraam