Nieuwe gheestelijcke refereynen ende liedekens
(1603)–Willem van Spoelbergh– Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Wellust en can niet baten,
t'Gheselschap moetdy laten
Als ghy sult sterven ras
Courtiseren en wel praten
Pourmeneren lancx der straten
En comt dan niet te pas.
Den rijckdom kan niet staene,
Die schoonheyt moet vergaene
In alsoo corter tijt:
Die doot die compt seer saene,
Cort is des levens baene,
Och Heer gheeft my respijt.
Wy sterven sekerlijcke,
Wie wy zijn arm en rijcke,
Dus raed ick yeghelijcke,
Leert sterven gheestelijcke
Als ghy noch zijt ghesont.
Ghy hertekens ionck van iaeren,
Ick weet het sal v vaeren
Te derven die werelt soet,
Nochtans en laet niet vaeren
Den moet: volght mijn verclaren,
Keert v tot Iesum goet.
Hy sal v mildelijcke,
Hier naermaels maecken rijcke
Voer den aerbeyt die ghy doet:
En loonen eeuwichlijcke
Daer boven int Hemelrijcke,
Met d'onverganckelijck goet.
En volght niet die beminnen,
Verganckelijcke dinghen,
En maecken al goet chier:
Sy triumpheren en singhen,
Sy dansen en sy springhen,
Sy hebben hen willeken hier
O lacen en wacharmen,
Eer lang sy sullen kermen,
| |
[pagina 9]
| |
Als compt den lesten dach:
Wilt Godt dan niet ontfermen,
Ter hellen sullen sy swermen,
En roepen: o wie o wach.
Prince.
Godt gheve hem zijn ghenade
Kennis van zijn misdaden
Die dit liedeken eerstmael sanck
Hy wilt v allen raden
Die werelt te versmaden
Ghy sullet hem weten danck.
|
|