Gedichten

[p. 159]

Aan mijnen vriend, Mr. Tammo Sypkens.
(Bij een onbijt-servies, hem op den eersten huwelijksmorgen aangeboden.)

Na d' eersten, zaal'gen huw'lijksnacht,

In nooit gekende weelde en wellust doorgebragt,

Moet de eerste laafdrank, door de jonge vrouw geschonken,

En met de jonge vrouw gedronken

Uit schalen, die de vriendschap biedt,

De zoetste nektar zijn! Wat ook de Goden dronken,
Wat bruisend, tint'lend vocht, door Hebe zelv' geschonken,

In schitt'rend kristallijn mogt pronken,

En hart en aderen ontvonken,

Het haalt bij dezen laafdrank niet!

1809.