Gedichten

[p. 18]

De waarde van vrouw en kind.

Schoon ik de gunst der grooten mis,

De weiflende fortuin mij ongenegen is,

Ik heb nog vrouw en kind, God dank! en brood voor beiden:

Een' vrouw, die mij zoo teêr bemint,

In reine huwlijkstrouw haar' hoogsten wellust vindt,

En om geen lief of leed van mijne zij' zou scheiden;

Een kind, dat, vrolijk en gezond,

Met rozen op de wang en lachjes om den mond,

Nog van geen' rampspoed weet in zijn onschuldig leven:

Wat klaag ik dan om leed of druk?

Mijn lot is zaligheid - ik smaak het hoogst geluk:....

'k Wil voor geen' koningskroon mijn wijf en jongen geven!