Dichtkundige ziele-zangen

Op den XXX. Psalm, vers 6.
Want een oogenblik is'er in zynen Toorn maar, &c.

Den Hemel word ook wel eens moe,
Zijn Kinderen de rug te meten,
Hy sal my doen die sang vergeten,
Geen Vader past altijd een Roe,
Maar dese Kelk die elk moet monden,
Die gaat aan Godes disch in 't ronde.

[p. 65]

 

Gods wijsheid lagt eens met de Mensch,

 

En met zijn ydele gedagten;

 

En met zijn winderig verwagten,

 

En met zijn schadelijken wensch,

 

Hy stiert het grootste quaat ten besten,

 

Maar dit Bancquet komt op het leste.

 

 

 

Mijn Ziele schept voortaan gedult.

 

Gy krijgt wel licht door dese wegen,

 

En overwicht, en schat en Zegen,

 

Een maat tot boven toe gevult,

 

Als dan zal God u droefheid stillen,

 

Als gy zult een zijn, met zijn wille.

P.V.S.