Dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door verscheyde zangh-lievers
(1681)–Philippus van Sorgen–
AuteursrechtvrijToon: Psalm 24.
I.
De Bruyt.
Ick socht ‘s nachts op mijn leger hem,
Die mijne ziele lieft, ick socht
Hem maer ick vont hem niet, ick seyde,
Ick sal nu, ick sal nu op staen,
En in de stadt, de stadt omgaen,
In al de wijcken en de straten
II.
Ick sal hem soecken, soecken dien
Mijn ziele lief heeft, ick socht hem,
Maer ick en vont hem niet, ‘k vont hem niet,
De wachters die ‘er in de stadt
Om gingen vonden my, ick seyd’,
Hebt gy gesien die mijn ziel lief heeft.
III.
Doe ick een weynigsken van hem
Was weg gegaen, vont ick hem dien
Mijn ziele lief heeft, ick hielt hem vast,
‘k Liet hem niet gaen tot dat ick hem
Had in mijn moeders huys gebracht,
In ‘t kabinet van die my baerde.
IV.
Gy Dochteren Ierusalems,
Die by de Gheen sijt, by de Gheen,
Of by de hinden van den velde,
‘k Besweer u, ick besweer u dat
Gy niet opweckt of wacker maeckt,
De liefde tot dat het haer luste.
| |
[pagina 125]
| |
V.
De Dochters van Ierusalem.
Wie is sy, wie is sy die daer,
Die daer op komt uyt de woestijn,
Als roock pylaren, roock pylaren,
Beroockt met myrr’, en wieroock, en
Met allerleye poeder van,
VI.
De Bruyt.
Siet, siet het bedt dat Salomo,
Dat Salomo heeft, daer rondom
Sijn sestich helden, sestich helden,
Al van de Helden Israels,
Die swaerden houden altemael,
Geleert, geleert, geleert ten Oorlogh.
VII.
Elck hebbende sijn swaert, sijn swaert
Van wegen schrick den schrick des nachts
Aen sijne heupe, aen sijn heupe,
De Coninck, Coninck Salomon,
Heeft sich van ‘t hout van Libanon,
Gemaeckt een Koets gemaeckt een koetse.
VIII.
Van silver, silver maeckte hy
Des selfs pylaren, haren vloer
Van gout, van purper haer gehemelt,
Het binnenste dat was bespreyt,
Met liefde van de Dochters van
Ierusalem met liefde, liefde.
IX.
Gy Sions Dochteren gaet uyt,
Aenschout den Coninck Salomo,
Aenschout den Coninck met de Crone,
Daer mede sijne moeder hem,
Hem kroont op sijnen Bruylofs-dach,
En op den dacg der vreugt sijns herten.
|
|