Dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door verscheyde zangh-lievers
(1681)–Philippus van Sorgen–
Auteursrechtvrij
[pagina 4]
| |
Op de wijse van den 6. Psalm.
I.
Medogenden beweender,
Liefd’-dragenden besteender,
Van Mijn vervallen Kerck,
Komt, set u aen Mijn voeten,
Ick sal u druck versoeten,
En toonen levens-merck.
II.
Ga naar voetnoot+In zeven duysend zielen,
Die niet voor Baal knielen,
Noch kussen zijnen mond:
Mijn kragt is niet geweken,
Geen magt kan ‘t zegel breken
Van ‘t Eeuwige Verbond.
III.
Al zijn de Helle-spoken,
Ten afgrond uyt-gebroken,
Zy spillen haer geweld,
Op alle die ten Leven,
Van my zijn opgeschreven,
En in Mijn Raed getelt.
IV.
Zy die haer Christ’nen noemen,
En op de waerheyd roemen
Dat uyterlijcke Volk,
Die maer de letter kennen,
En haer niet laten mennen,
Door ’s Hemels Heyl’gen Tolck.
| |
[pagina 5]
| |
V.
Die zijn wel doode rompen,
Wel vormeloose klompen,
Wel lijven sonder kragt;
Maer Ick sal haest verschijnen,
Tot troost van al die quijnen,
Betrout, Mijn Volk, en wagt.
VI.
De Spring-vloed der Genaden,
Daer ‘t aertrijck in sal baden,
Na ’s Vaders hoog bevel,
En kan, nog sal, niet komen,
Voor dat de hand der vromen,
Ga naar voetnoot+ Is weg, siet Daniel
VII.
Ga naar voetnoot+ En Moses, Mijn Propheten,
Die hebben dit geweten.
Dan sal Ik Michaël
Een Geest des levens senden,
Tot aen des aerd-booms enden;
Ga naar voetnoot+ ‘t Veld van Ezechiël.
VIII.
Sal dan van menschen krielen,
En weergevaerde zielen,
Gevoed met Hemels merg:
Ga naar voetnoot+Den Heyden sal den Iooden,
Dan juychend’, komen nooden,
Ga naar voetnoot+ Tot Mijnen Heyl’gen Berg.
IX.
Ga naar voetnoot+Al schijnen selfs Mijn Schapen,
Met ‘t dwase Volk te slapen,
Wagt haest een and’ren staet;
En ‘t blincken van Mijn luyster,
Het alderdroevigst duyster,
Gaet voor den dagenraed.
N.N. |