Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Hoe die werelt gheplaghet sal werden met quaden volke en̄ overmids oncuyscheyt. C. VIII.

LIeve kindre / des seker sijt
Dat wi nu sijn inden tijt /
Die welke tijt meer no min
Op Ons Heren gheborte ghinc in /
Welke tijt / sonder waen /
Vele langher heeft ghestaen
Dan enech vanden anderen stoet /
Daer wi bi moghen wesen vroet /
Dat dit leste es van dien
Daer allet wonder in sal ghescien /
En̄ dat die wondre oec nu in gaen /
Alsic u hier dede verstaen.
Wondre ghesciet nu goet en̄ swaer
In alde werelt / hier ende daer:
Paeuse / keysere en̄ coninge mede /
En̄ daer toe alle kerstenhede /
Gaen nu staen in discorde.
Merct of waer sijn dese worde.
Nu hoert wat Methodotius seyt
Vander sonderlingher quaetheyt
En̄ vanden zwaren sonden /
Daer tfolc inden lesten stonden
Met om sal gaen en̄ hanteren /
Daer God om sal destruweren:
‘Manne en̄ wive mede

[p. 379]

 

Selen hen ter oncuuschede

 

So zere setten te samen /

 

Dat si hem niet en selen scamen;

640

Ia / hets scande dat ict scrive /

 

Manne met manne / wive met wive /

 

En̄ den wech der naturen

 

Breken met quader luxuren;

 

Cote enen wive beyde gader

645

Selen gaen zone ende vader.’

 

Ic vermide mi / des seker sijt /

 

Te segghene te deser tijt

 

Alsulke grote oncuuscheyt /

 

Alse Methodotius daer seyt.

650

Maer en es dinc / verstaet /

 

So oncuusche no so quaet /

 

Men maeght sonder scande

 

Wel setten alderhande /

 

En̄ die stinkende sonden

655

Sal God wreken in dien stonden

 

Metten vulsten lieden die

 

In die werelt quamen ye.

 

Aldus can God doen striken

 

Sijn vonnesse. Met gheliken

660

Met brouwen en̄ met joffrouwen mede

 

Selen si doen haer oncuuschede /

 

En̄ worpen die cavelen te voren

 

Wien si yrst sal gheboren.

 

Dese plage ende dese scande

665

Sal gaen van lande te lande;

 

Si selent al doen vanden live /

 

Beesten / mannen en̄ oec wive;

[p. 380]

 

Borghe / huse en̄ oec wijngarde /

 

Bossche / weyde en̄ bogarde

670

Selen si al omme bestruweren /

 

En̄ woesten en̄ omkeren.

 

Wie dat dlijf mach ontdraghen

 

Selen in bossche en̄ in haghen /

 

Op berghe en̄ in holen

675

Hen berghen ende ontstolen /

 

Daer si van honghre selen sterven /

 

En̄ van dorste oec bederven.

 

En̄ sine selen hebben mede

 

Niet te bedecken hare lede.

680

Die rike selense vaen

 

En̄ selense jammerlike slaen /

 

Of si selen hen wisen die stat /

 

Daer verborghen leget die scat.

 

Die kerken selen si roven /

685

En̄ brekense onder en̄ boven.

 

Die pelne ende sindale /

 

En̄ ormenten alte male

 

Daer men Gode met te dienen plach

 

(Dit es jammer sonder verdrach) /

690

Selen si nemen telker stede

 

En̄ cleden hare wive daer mede.

 

In die kerken oec met allen

 

Selen si haer perde stallen

 

Opter heylighen grave /

695

Dat es jammer te spreken ave.

 

Oec si haer oncuuscheyt met wiven

 

Selen in die kerken bedriven.

 

Priestren die gegherwet staen

[p. 381]

 

Vorden outaer selen si doet slaen;

700

En̄ die meest ghestelijc scinen /

 

Selen si doen meest pinen.