Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.
(1869)–F.A. Snellaert–Hoe die Ysmaliten selen comen toter werelt onvromen. C. VI.ANe dese tekene die ghi
485[regelnummer]
Hebt horen segghen mi /
Machmen verstaen / sijts gewes /
Dat die tijt nu comen es
Van sonderlingher wraken /
Die groet wonder sal maken /
490[regelnummer]
Also ic u hier vore vertrac /
Ghelijc dat Sibilla sprac /
En̄ daer thoe Methodotius /
Die hier seget aldus /
| |
[pagina 374]
| |
Also ic las inden Latine:
495[regelnummer]
‘In die grote welde woestine
Woent een volc van vremden viten
Diemen heet Ismaliten /
Na enen man hiet Ysmael.
Dit volc es wreet en̄ sel /
500[regelnummer]
En̄ wracht in ouden daghen
In Orienten vele plaghen /
En̄ sonderlinghe inder Ioden lant.
Doen quam een Iode en̄ was ghenamt
Gedeon / der Ioden hoetman /
505[regelnummer]
Die dit quade volc verwan
En̄ jaeghese weder te samen
In de woestine / van der si quamen.
En̄ daer / also men leest /
Hebben si oyt seder gheweest.
510[regelnummer]
Dese selen in desen termijn
Daer wi alle nu in sijn /
Dats inde leste eewe /
Wtcomen alse leewe /
En̄ verheren en̄ verslinden
515[regelnummer]
Al dat si voer hen vinden /
En̄ winnen der Kerstene lande
Met manslachte / rove en̄ brande /
En̄ selen oec jammerlike
Verdrucken dat Roemsche ryke /
520[regelnummer]
Also Daniel wel can lyen
In sire sekerre prophetien /
En̄ Ezechiel / die henlighe man /
Die oec wel propheteren can /
Hoe dat Ysmaels gheslachte
| |
[pagina 375]
| |
525[regelnummer]
Comen sal met groter machte /
Van Gode verwect daer toe /
Dats dat si wreken selen soe
Bitterlijc der menschen sonden /
Daer si langhen tijt in stonden.
530[regelnummer]
Dit volc met sire partijen /
Dit sal wesen een castijen
Sonder ghelijc / sijt seker das /
Welc ghelijc noyt eer en was.
En̄ wet dat God Onse Here
535[regelnummer]
Dit en doet / min no meere /
Omdat Hi die quade mint /
Want si Gode en minnen twint;
Maer om dat Hi altoes inden stonden
Also wreken wilt de sonden /
540[regelnummer]
Also Hi water comen dede
Daer Hi ertrike verdrencte mede.
Dat Alexander / die tyran /
Ertrijc versloech ende verwan /
Dan dede God niet om sijn ere /
545[regelnummer]
Maer om der sonden wrake mere /
En̄ daer om van allen mesvallen
Diemen hier en̄ daer siet vallen.
Die heylighe Moyses / ic las also /
Sprac dus den volke van Ysrael toe /
550[regelnummer]
Doen hise leyden soude scone
In dat lant van promissione:
‘God Onse Here en leydt u twint
In dat lant om dat Hi u mint /
Maer Hi wilt met u wreken
555[regelnummer]
Des lands sonden en̄ ghebreken.’
| |
[pagina 376]
| |
In deser wisen rechte
Selen nu dese Knechte
Inder Kerstene lant keren /
En̄ die winnen en̄ struweren.
560[regelnummer]
Aldus sal Onse Here / met
Den vulen volke besmet /
WrekenGa naar voetnoot1 inder selver stonden
Der Kerstinen stinkende sonden.
|
|