Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Hoe die Ysmaliten selen comen toter werelt onvromen. C. VI.

ANe dese tekene die ghi
Hebt horen segghen mi /
Machmen verstaen / sijts gewes /
Dat die tijt nu comen es
Van sonderlingher wraken /
Die groet wonder sal maken /
Also ic u hier vore vertrac /
Ghelijc dat Sibilla sprac /
En̄ daer thoe Methodotius /
Die hier seget aldus /

[p. 374]

 

Also ic las inden Latine:

495

‘In die grote welde woestine

 

Woent een volc van vremden viten

 

Diemen heet Ismaliten /

 

Na enen man hiet Ysmael.

 

Dit volc es wreet en̄ sel /

500

En̄ wracht in ouden daghen

 

In Orienten vele plaghen /

 

En̄ sonderlinghe inder Ioden lant.

 

Doen quam een Iode en̄ was ghenamt

 

Gedeon / der Ioden hoetman /

505

Die dit quade volc verwan

 

En̄ jaeghese weder te samen

 

In de woestine / van der si quamen.

 

En̄ daer / also men leest /

 

Hebben si oyt seder gheweest.

510

Dese selen in desen termijn

 

Daer wi alle nu in sijn /

 

Dats inde leste eewe /

 

Wtcomen alse leewe /

 

En̄ verheren en̄ verslinden

515

Al dat si voer hen vinden /

 

En̄ winnen der Kerstene lande

 

Met manslachte / rove en̄ brande /

 

En̄ selen oec jammerlike

 

Verdrucken dat Roemsche ryke /

520

Also Daniel wel can lyen

 

In sire sekerre prophetien /

 

En̄ Ezechiel / die henlighe man /

 

Die oec wel propheteren can /

 

Hoe dat Ysmaels gheslachte

[p. 375]

525

Comen sal met groter machte /

 

Van Gode verwect daer toe /

 

Dats dat si wreken selen soe

 

Bitterlijc der menschen sonden /

 

Daer si langhen tijt in stonden.

530

Dit volc met sire partijen /

 

Dit sal wesen een castijen

 

Sonder ghelijc / sijt seker das /

 

Welc ghelijc noyt eer en was.

 

En̄ wet dat God Onse Here

535

Dit en doet / min no meere /

 

Omdat Hi die quade mint /

 

Want si Gode en minnen twint;

 

Maer om dat Hi altoes inden stonden

 

Also wreken wilt de sonden /

540

Also Hi water comen dede

 

Daer Hi ertrike verdrencte mede.

 

Dat Alexander / die tyran /

 

Ertrijc versloech ende verwan /

 

Dan dede God niet om sijn ere /

545

Maer om der sonden wrake mere /

 

En̄ daer om van allen mesvallen

 

Diemen hier en̄ daer siet vallen.

 

Die heylighe Moyses / ic las also /

 

Sprac dus den volke van Ysrael toe /

550

Doen hise leyden soude scone

 

In dat lant van promissione:

 

‘God Onse Here en leydt u twint

 

In dat lant om dat Hi u mint /

 

Maer Hi wilt met u wreken

555

Des lands sonden en̄ ghebreken.’

[p. 376]

 

In deser wisen rechte

 

Selen nu dese Knechte

 

Inder Kerstene lant keren /

 

En̄ die winnen en̄ struweren.

560

Aldus sal Onse Here / met

 

Den vulen volke besmet /

 

Wreken¹ inder selver stonden

 

Der Kerstinen stinkende sonden.

1 Hs. Met wreken.