Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Vander vreeslijcheyt des ordeels. C. XLII.

LIeve kindre / nu verstaet /
Want dit ons allen anegaet /
Dit sal die dach wefen
Van groten anxte en̄ van vrefen /
Van gramscape en̄ van bitterheyden /
Dies wi allen moeten ontbeyden.
Daer sal die gherechte rechter staen.
Die woerde die wt Hem selen gaen
Selen die herten doersniden /
Ghelijc dat sweert / in beyden siden /
En̄ daer sal hi oec toghen
Voer allen menschen oghen /
Tonsen verwite / sine wonden
Die hi ontsinc voer onse sonden /
Metten vreesliken aensichte /
En̄ elken sal gheven ghichte
Van dat hi hier heeft bedreven.
Die ingle selen beven /
En̄ die heylighen selen daer
Cume dorren spreken van vaer;

[p. 267]

3850

En̄ Onse Vrouwe / sijts gewes /

 

Die des rechters moeder es /

 

Sal in groten anxte staen.

 

Wat selen dan anevaen

 

Arme sondaren / alse dese

3855

Anxte selen hebben en̄ vreese?

 

Want wi en selen nerghen

 

Ghewiken connen noch ons gheberghen /

 

Wi moeten allen openbaer

 

Voer sijn aenschijn staen daer /

3860

En̄ al ghescreven voer ons hoet

 

Onse werken cleyn en̄ groet /

 

Alse een dief als en̄ als

 

Die proveetse heeft opten hals.

 

Hoe drueffelijc selen si dan sceyden

3865

De ghene die de duvele leyden

 

Van daer selen inder hellen /

 

Daer si ewelijc selen quellen /

 

En̄ ghescheden sijn van allen troeste /

 

En̄ van hopen van verloeste!

3870

Wat peynsen wi / arme keytive /

 

Die ons in desen corten live

 

So sere verheffen tallen uren /

 

Daer wi so onlanghe in duren?

 

En es nieman seker teser stont

3875

Of hi leven sal tavont /

 

Of waer sijn ziele sal raste ontfaen

 

Also langhe als een oghe opslaen /

 

Alse hi scheedt van desen live.

 

Laet ons dan / arme keytive /

3880

Hier op altoes letten¹

1 Hs. mieken.

[p. 268]

 

En̄ desen dach voer oghen setten /

 

Ofte wi mids der groter vresen

 

Yet te beter mochten wesen.