Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Hier onderspreken hen Jan ende Wouter onder hen beyden. C. XXIV.

IAn / ic vruchte - hets hoghe opten dach -
Dat ic u te langhe houden mach /
Het es wel hoghe priemtijt /
Ic vruchte ghi hier te langhe sijt /
Ghi hebt aen u werke yet te doene.

Wouter / toter hogher noene

Willic mijns selfs nu vergheten /
In mach niet wel vroech eten /
Ic wille mi verwandelen gaen;
Nochtan so sal ons harde saen /

[p. 209]

 

Dunct mi / dat sonneschijn verhitten.

 

Ian / so laet ons neder sitten

2130

Onder desen sconen bome

 

Dat ons die sonne niet en become /

 

De locht es hier harde goet;

 

Want ic u noch vraghen moet /

 

Waert dats u niet en verdrote.

2135

Iaet / Wouter / ene cote

 

Mi en verdrietes min no mere;

 

Want alsic enen andren lere /

 

So leric mi selven mede.

 

Oec eest grote salichede

2140

Datmen den tijt onledech make

 

Met goeder leere / met goeder sprake /

 

Dat ons smenschen viant niet en vende

 

Ledech hier in desen ellende /

 

Maer werkende in Gods wijngaert /

2145

Also ons die Scrifture verclaert.

 

Nu sit neder ende vraeght dan /

 

Ic berechtu so ic best can.